Norma – Εναντίον

Δεύτερη δισκογραφική δουλειά για τους Norma από τα Ιωάννινα οι οποίοι έρχονται μετά από 1μιση χρόνο μόλις, από το ντεμπούτο άλμπουμ τους.
Τι κι αν η πρώτη τους δουλειά φάνηκε ολίγον γλυκανάλατη (ακόμα και στους συντάκτες μας), αυτή θα σας ανταμείψει , καθώς περιέχει οργή και θυμό, εξού και το «Eναντίον» στον τίτλο του album.

Οι Norma εδώ έχουν κάνει μια αξιόλογη δουλειά, η οποία περιέχει 2 δισκάκια. Στο πρώτο δισκάκι περιέχονται 6 νέα τραγούδια τους και το ένα από αυτά επαναλαμβάνεται στο 7o track σε μια άλλη εκτέλεση (Πάρε με (ο μπάτσος)). Δεν φοβούνται να μιλήσουν για την κατάσταση που βιώνουμε σε αυτή την πανέμορφη χώρα με τους θεατράνθρωπους πολιτικούς που μας έχουν φέρει στην κατάσταση αυτή (Εναντίον, Πάρε με, Όταν η μάχη ξεσπάσει). Σε αυτό το πρώτο μισό του δίσκου οι Norma έχουν βάλει γκάζια στα τραγούδια τους, έχουν ανεβάσει την ένταξη και τα χώνουν καθωσπρέπει. Στο άλλο μισό γίνονται και πάλι μελωδικοί όπως τους γνωρίσαμε στον πρώτο τους δίσκο, αλλά σαφώς καλύτεροι, πιο έμπειροι και με καλύτερες συνθέσεις.

Στο δεύτερο δισκάκι βλέπουμε 2 βίντεο κλιπ και 2 τραγούδια remix από την πρώτη τους δουλειά. Τα βίντεο κλιπ πιστεύω ότι πλέον δεν είναι απαραίτητα μέσα στα cd. Πριν 10 χρόνια ναι ήταν κάτι όμορφο διότι τότε δεν υπήρχε το Youtube και ήταν πολύ δύσκολο να δούμε βίντεο από ελληνικές μπάντες (ακόμα και από τις πολύ γνωστές), πλέον το βρίσκω περιττό γιατί υπάρχει και το downloading σε αυτές τις περιπτώσεις. Τα 2 remix που υπάρχουν μέσα είναι σε ρυθμούς κλαμπίσιους, κάτι εντελώς διαφορετικό από τον ήχο τους, το οποίο μπορεί να έχει κάποιο ενδιαφέρον σε κάποιους και άλλους να τους αφήσει εντελώς αδιάφορους.

Το «βόρεια και δυτικά» ενώ έχει ωραίο ρυθμό και μπιτ, πιστεύω ότι δύσκολα θα ακουστεί σε κάποιο club και θα περάσει ευχάριστα στους ακροατές, καθώς ο στίχος του τραγουδιού (που εμένα μου άρεσει στην πρωτόλεια μορφή του) δεν ταιριάζει με το όλο κλίμα. Σκεφτείτε να είστε στο κλαμπάκι και να ακούσετε στίχους του στιλ «Τα νεκρά της τα παιδιά» ή «Εδώ πεθαίνουμε όλοι», ε όσο να ναι θα σου κάτσει το φιστίκι στον λαιμό. Το «Λάθος στιγμές» πάλι, είναι μια ωραία εκδοχή η οποία ναι, θα μπορούσε να παίξει και στα κλαμπ και να ακουστεί ευχάριστα. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα με λίγα λόγια, ο καθένας έχει δικά του γούστα και προτιμήσεις, το σίγουρο είναι ότι αυτό το 2ο δισκάκι απευθύνεται στους θερμούς φίλους της μπάντας σαν ένα δώρο.

Εν κατακλείδι η όλη παραγωγή του δίσκου μας αφήνει ικανοποιημένους και πώς να μην μας άφηνε αφού το χεράκι του έχει βάλει ο Nikodemos T. από το The Sonic Ark ο οποίος βοήθησε στην ηχογράφηση, την μίξη, το mastering, την ενορχήστρωση κα την παραγωγή. Πολύ ωραίο και το όλο artwork του δίσκου, το οποίο ανέλαβε ο Νίκος Βαταλάχος.

Μπράβο για αυτή την δουλειά στους Norma του οποίους πίστεψα από την πρώτη στιγμή ακρόασης του demo τους, το 2007, και με βγάζουν ασπροπρόσωπο λίγα χρόνια αργότερα. Πάντα τέτοια… συνεχίστε δυναμικά!

Νίκος Γραμμάτος
Διαβάστε επίσης: Norma – Βόρεια και δυτικά