Συνέντευξη: Πράσσειν Άλογα

Ο Ηλίας Πετρογιάννης μιλάει στον Αντώνη Δριβελόπουλου

Για την εγχώρια rock, η δεκαετία του ’90, αναμφισβήτητα χαρακτηρίζετε ως η πιο δημιουργική. Πλήθος συγκροτημάτων κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας, εκμεταλλευόμενοι τις τάσεις της εποχής, μπόρεσαν να κυκλοφορήσουν τις δουλειές τους, να γίνουν γνωστοί, να κάνουν επιτυχίες. Με το πέρας όμως της δεκαετίας, αποδείχθηκε ότι τα περισσότερα συγκροτήματα από αυτά, ήταν κάτι σαν φωτοβολίδες, με περιορισμένο χρόνο ζωής που μετά έσβησα. Λίγοι ήταν αυτοί που άντεξαν, και παρόλη τη στροφή που υπέστη ο χώρος προχώρησαν και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα, είναι τα Πράσσειν Άλογα, ενεργοί μέχρι και σήμερα συναυλιακά αλλά και δισκογραφικά με την πρόσφατη κυκλοφορία του νέου τους album “4”.

• Γεια σου Ηλία. Τέταρτος δίσκος για τα Πράσσειν Άλογα μέσα σε 9 χρόνια. Αν το σκεφτούμε αριθμητικά, είναι μία πολύ καλή επίδοση για rock μπάντα της χώρας μας. Παρ’ όλα αυτά, διαβάζοντας το βιογραφικό σας βλέπω ότι έχετε αντιμετωπίσει, ανά περιόδους πολλές δυσκολίες. Ανακατατάξεις των μελών του group, αλλαγές δισκογραφικής, η ΑΝΟ ΚΑΤΟ είναι η 3η  που συνεργάζεστε. Τι είναι τελικά αυτό που παρ’ όλες τις δυσκολίες, σας κρατάει και συνεχίζετε αυτό που ξεκινήσατε πριν 12 χρόνια;
• ΑΠ: Η αγάπη για τη μουσική, η ανάγκη να εκφραστούμε μέσα από αυτή, πολύ ψώνιο.

• Από την αρχή της πορείας σας, πετύχατε κάτι, που άλλες μπάντες περνάνε αρκετά χρόνια για να το καταφέρουν ή δεν το καταφέρνουν ποτέ, να κυκλοφορήσετε τη δουλειά σας από μια μεγάλη εταιρία όπως η Virgin. Αυτό σας βοήθησε έτσι ώστε να καταξιωθείτε πιο γρήγορα; Τι προκάλεσε το διαζύγιο με την Virgin μετά τον δεύτερο δίσκο σας «Ο Εχθρός μου»; Ως μεγάλη εταιρία είχε παραπάνω απαιτήσεις;

• ΑΠ: Σίγουρα το να  είσαι σε μια μεγάλη εταιρία βοηθάει στο να σε γνωρίσει ο κόσμος πιο εύκολα, αλλά ήταν και οι καιροί διαφορετικοί. Το ράδιο έπαιζε πολύ, τα περιοδικά αφιέρωναν άρθρα σε νέες μπάντες, τηλεοπτικά κανάλια έπαιζαν video clips, η όλη κατάσταση ήταν αλλιώς.

Το διαζύγιο ήταν φυσικό αφού η όλη σκηνή ξεφούσκωσε και δεν είχε πλέον εμπορικό προσδόκιμο, δύσκολα θα έβγαζε λεφτά από μας, ο ήχος μας δεν είναι ακριβώς mainstream.

• Το κομμάτι σας «Βασίσου πάνω σου», ήταν μία από τις μεγαλύτερες rock επιτυχίες της δεκαετίας του ’90. Μία τέτοια επιτυχία, έδωσε μεγαλύτερη ώθηση στη μπάντα?

• ΑΠ: Συνήθως αστειευόμαστε λέγοντας ότι το ” Βασίσου.” είναι το δικό μας ” Satisfaction”, αλλά είναι στ’αλήθεια κάπως έτσι. Ο κόσμος μας έμαθε από αυτό το τραγούδι, μας άνοιξε πόρτες και ακόμη και σήμερα μας ταυτίζουν με αυτό, το οποίο είναι και καλό γιατί το ” Βασίσου.” είμαστε εμείς, αλλά είναι δεν είμαστε μόνο το ” Βασίσου.”.

Αν δεν είχε ξεφουσκώσει το όλο πράμα ίσως και κάποιο άλλο τραγούδι μας να είχε ανάλογη αποδοχή, ποιος ξέρει.

• Το ύφος της μουσικής σας και των στίχων σας κινητέ καθαρά σε rock φόρμες. Ποιες είναι οι βασικές σας επιρροές από την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό;
• ΑΠ: Παρόλο που είμαστε κομμάτι της Ελληνικής Σκηνής, οι περισσότερες επιρροές μας προέρχονται από το εξωτερικό. Σίγουρα όλες οι κλασικές rock και heavy μπάντες του ’70 και του ’80, nu metal, thrash, blues, funk, soul, κλασική.Μας αρέσει η μουσική που έχει άποψη, που έχει κάτι να πει και έχουμε επηρεαστεί λίγο ή πολύ από ότι έχουμε ακούσει αλλά σίγουρα η βάση μας, ο πυρήνας μας είναι rock.

• Τα τελευταία 2-3 χρόνια, παρατηρούμε μια αυξανόμενη κινητικότητα στην εγχώρια rock σκηνή, επανασυνδέσεις παλαιότερων συγκροτημάτων, κυκλοφορίες αρκετών δίσκος, αρκετές συναυλίες σε σχέση με τα πρώτα χρόνια των ’00. Εσύ που έχεις ζήσει την ακμή αλλά και την παρακμή της σκηνής, πιστεύεις ότι αρχίζει να ανεβαίνει πάλι το είδος ή είναι νωρίς να μιλάμε για κάτι τέτοιο; Πως βλέπεις την ελληνική rock σκηνή του ’90 σε σχέση με σήμερα;
• ΑΠ: Το ’90 είχε σίγουρα άνθηση η σκηνή αν και νομίζω πως όλο ήταν λίγο φτιαχτό. Πάντα υπήρχαν μπάντες, καλές, μέτριες, κακές όπως παντού. Απλά οι εταιρίες δημιούργησαν ένα ρεύμα με σκοπό, φυσικά, να αποκομίσουν κέρδη. Αυτός είναι και ο λόγος που τελείωσε έτσι γρήγορα. Από την άλλη μεριά, όλα κάνουν τον κύκλο τους.Σίγουρα σήμερα υπάρχουν καλές μπάντες, είναι πιο εύκολο να φτάσεις σε κόσμο λόγω internet, είναι πιο προσβάσιμη η τεχνολογία εγγραφής αλλά η σκηνή είναι πιο underground. Ίσως ξανάρθει.θα δούμε.είπαμε, όλα κάνουν τον κύκλο τους.

• Οι στίχοι σας στο «4», είναι αρκετά σκοτεινοί, όμως, μέσα από αυτούς σε κάθε κομμάτι, ξεπηδάει ένα φωτεινό μήνυμα. Πες μας λίγα πράγματα για αυτόν τον δίσκο. Πως προέκυψε? Πια είναι η κεντρική ιδέα του?
• ΑΠ: Πρώτα απ’ όλα να πω για τα καινούρια μέλη της μπάντας, ο Άγγελος Γουζέτος στα φωνητικά, ο Κώστας Ταλταμπάνης στο μπάσο και ο Γιώργος Σπύρογλου στα πλήκτρα. Οι στίχοι είναι γραμμένοι από εμένα και τον Άγγελο και δεν είχαμε κάποια πρόθεση να βγουν σκοτεινοί, απλά έτσι προέκυψαν.Κάθε τραγούδι είναι κι ένα μικρό κομμάτι ζωής.Η κεντρική ιδέα είναι.δεν το σκέφτηκα.ίσως ότι πάντα υπάρχει φως, ακόμη και μέσα στο σκοτάδι.ίσως πάλι να είναι κάτι άλλο.Ανεξάρτητα από τη σπίθα που δημιούργησε την ανάγκη να γράψουμε κάτι, το κάθε τραγούδι έχει ζωή από μόνο του και το πραγματικό νόημα του είναι αυτό που του δίνεις εσύ όταν το ζεις.

• Τέλος, αν και το «4» είναι πολύ φρέσκο ακόμα, θα ήθελα να μας πεις πως πάει μέχρι τώρα, αν ανταποκρίνεται ο κόσμος, και τις βλέψεις σας για το κοντινό μέλλων. Αν έχετε κάποια σχέδια ‘η έχετε προγραμματίσει κάποιες ζωντανές εμφανίσεις για την παρουσίαση του δίσκου.
• ΑΠ: Υπάρχει πολύ θετική ανταπόκριση από τον κόσμο, αυτό φάνηκε και σε κάποιες εμφανίσεις που κάναμε στη Θεσσαλονίκη και ελπίζουμε να πάει ακόμα καλύτερα. Υπάρχουν κάποιες δυσκολίες στο να βρεθεί το cd σε κάποια μέρη αλλά προσπαθούμε να τις ξεπεράσουμε. Επίσης, όποιος θέλει, μπορεί να το προμηθευτεί από εμάς, επικοινωνία μέσω της ιστοσελίδας μας www.prasseinaloga.gr. Σχεδιάζουμε κάποια πράγματα για εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα αλλά ακόμη δεν είναι κάτι σίγουρο.ότι νεότερο θα υπάρχει στo site μας και στο www.myspace.com/prasseinaloga.