Το συγκεκριμένο δισκάκι ήρθε από σπόντα στην πόρτα μου, αλλά αυτές οι σπόντες και τα ξεκάρφωτα, είναι αυτά που μαρέσουν. Τι πιο ωραίο από το να δέχεσαι ένα δισκάκι με μουσικές από μια μπάντα ή έναν καλλιτέχνη που δεν γνώριζα την ύπαρξη του μέχρι εκείνη την στιγμή. Έτσι συνέβη και με τον Γιώτη Κύτταρη, τον οποίο τον έμαθα από την στιγμή που μου ήρθαν τα δυο δισκάκια του.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπήκα στην διαδικασία να ακούσω τον πρώτο του δίσκο, ο οποίος μάλιστα έχει αποκλειστικά 13 ελληνόφωνα τραγούδια, τη συμμετοχή του Δημήτρη Δημητράκα στα τύμπανα αλλά και του Νίκου Τζονιχάκη σε ένα τραγούδι. Αναφέρω επιλεκτικά τα ονόματα αυτά που γνωρίζω, χωρίς να σημαίνει ότι αμελώ την συμμετοχή του υπόλοιπου κόσμου εκεί μέσα. Σας είπα, δεν τον έχω ακούσει ακόμα αυτόν τον δίσκο, οπότε δεν μπορώ να έχω και άποψη. Για την ιστορία να πω ότι ο πρώτος του δίσκος με τίτλο «Monastiraki blues» κυκλοφόρησε το 2006 από την Atlantis Records.
Ακούγοντας παράλληλα τον νέο του και δεύτερο δίσκο με τίτλο «Blues spell», ρίχνω μια ματιά στο βιογραφικό του. Ο Γιώτης Κύτταρης είναι μια μπλουζ φυσιογνωμία ο οποίος έμαθε να παίζει κιθάρα σε μικρή ηλικία αλλά άρχισε να ασχολείται αποκλειστικά με την μουσική μετά από ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχημα στο οποίο είχε τραυματιστεί άσχημα στο πρόσωπο και το κεφάλι. Πριν φτάσει στην δισκογραφία είχε περιπλανηθεί για σχεδόν δύο δεκαετίες στους δρόμους, γνωρίζοντας το μπλουζ από πρώτο χέρι, ακούγοντας του μεγάλους μετρ του είδους, όπως οι Lightnin Hopkins, Muddy Waters, John Lee Hooker, Howlin Wolf και πολλοί άλλοι. Να αναφέρω επίσης ότι έχει διανύσει μια μεγάλη διαδρομή στο εξωτερικό, παίζοντας σε διάφορα κλαμπ. Στην Ρώμη όμως τράβηξε την προσοχή πολλών Ιταλών που εντυπωσιάστηκαν από την παρουσία του και του πρότειναν να εντάξουν κομμάτια του σε μια συλλογή που κυκλοφόρησε στην Ιταλία.
Το μπλουζ θέλει ταξίδια και εμπειρίες και μέχρι εδώ καταλαβαίνετε ότι ο καλλιτέχνης αυτός είναι άξιος αναφοράς και αυθεντικός στο είδος του. Πάμε στο περιεχόμενο του δίσκου του.
Το δεύτερο αυτό δισκάκι του Γιώτη Κύτταρη είναι βουτηγμένο και μπολιασμένο με πολύ μπλουζ, με αυθεντικούς ήχους, με ψυχή και με μπόλικο πάθος. Πώς να μην ήταν εξάλλου, αφού ο Κύτταρης επιλέγει 5 αγαπημένα του τραγούδια και τα διασκευάζει στα δικά του μέτρα… και το κάνει καλά! Το ταξίδι ξεκινάει με ένα ορχηστρικό τραγούδι του ίδιου του καλλιτέχνη και τελειώνει πάλι έτσι. Όλα αυτά είναι αρκετά για να σε πάρουν από το χέρι σε ένα όμορφο ταξίδι στην μακρινή Αμερική και την άγρια δύση. Ένα ταξίδι το οποίο κρατάει μόλις 7 τραγούδια στο σύνολο και πραγματικά δεν καταλαβαίνεις για πότε έφτασε το τέλος και διψάς για λίγο ακόμα. Εκεί έρχεται το κουμπί της επανάληψης, κι όταν ένας δίσκος μετά το τέλος του σε αναγκάζει να το πατήσεις αυτό το κουμπί, τότε να είσαι σίγουρος ότι αυτό που άκουσες αξίζει και σε έχει διαπεράσει.
Αξιοσημείωτη είναι η συμμετοχή του Βασίλη Σπυρόπουλου των «Σπυριδούλα», ο οποίος παίζει ακουστική κιθάρα στο τραγούδι «Tiny Coffin», αλλά και του Δημήτρη Δημητράκα ο οποίος είναι ο ηχολήπτης και παραγωγός αυτής της άξιας ηχητικά δουλειάς.
Το εικαστικό μέρος της δουλειάς έχεις αναλάβει η Ιωάννα Σεραφή η οποία πραγματικά έχει πιάσει το νόημα και έχει αποδώσει ένα καταπληκτικό artwork.
Το μοναδικό αρνητικό είναι ότι δεν υπάρχει συνοδευτικό βιβλιαράκι, η ποιότητα του χαρτονιού είναι χαμηλής ποιότητας (δεν ξέρω για πόσο καιρό θα αντέξει) και ότι το cd στο οποίο είναι αποτυπωμένη η μουσική, είναι ένα απλό αντιγραφικό (CD-R) δισκάκι του εμπορίου. Γνωρίζω ότι πιθανών να έγινε για οικονομικούς λόγους, αλλά πραγματικά είναι λυπηρό να πιάνεις στα χέρια σου κάτι τέτοιο. Το ίδιο συνέβη και στην προηγούμενη δουλειά απ’ ότι βλέπω. Ελπίζω στον επόμενο δίσκο να δοθεί λίγο παραπάνω προσοχή σε αυτό το κομμάτι, γιατί είναι και αυτό ένας σοβαρός λόγος που κάποιος θα επιλέξει να αγοράσει το εν λόγο album και μιλάμε εν έτει 2014 που αυτά θα πρέπει να θεωρούνται αυτονόητα, εύκολα και προσιτά στο να πραγματοποιηθούν.
Νίκος Γραμμάτος
Tracklist:
1. One night (Instrumental) (Giotis Kyttaris)
2. Long distance call (Muddy Waters)
3. Tiny Coffin (Dennis Walker, John Campbell)
4. Down in the hole (Tom Waits)
5. Take me down (Alexander Kennedy, Dennis Walker, John Campbell)
6. When the leece breaks (Memphis Minnie, Joe Kansas Mc Coy)
7. Ragblues (Instrumental) (Giotis Kyttaris)
Σύνδεσμος:
https://www.facebook.com/pages/GIOTIS-KYTTARIS/49301494106