Οι Arkan είναι μια αρκετά φιλόδοξη μπάντα που μας έρχεται από την Θεσσαλονίκη. Τους γνωρίσαμε μέσα από το demo τους που έπεσε πριν λίγο καιρό στα χέρια μας και σχολιάσαμε. Ο Νίκος Γραμμάτος συναντά τον τραγουδιστή της μπάντα Δημήτρη Τριανταφυλλίδη και του σερβίρει ερωτήσεις
Πότε έγιναν τα πρώτα βήματα του συγκροτήματος και τι σημαίνει Arkan;
Οι Arkan υπάρχουν από το Καλοκαίρι του 2007 όταν και εμφανιστήκαμε για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη. Από τότε βέβαια η σύνθεσή μας έχει αλλάξει κατά το ήμισυ, ενώ η σημερινή μας σύνθεση μετρά μόλις ένα χρόνο ζωής. Η ρίζα του ονόματός μας προέρχεται από τη γλώσσα tatars και σημαίνει “άγριο άλογο”.
Στόχος σας είναι η κυκλοφορία κάποιου ολοκληρωμένου δίσκου; Σας απασχολεί το θέμα “δισκογραφική” ή νομίζεται ότι μπορείτε να κινηθείτε και αλλιώς; Τι ετοιμάζετε;
Τα τελευταία χρόνια είχαμε λανθασμένα συνηθίσει να συνδέουμε τη μουσική αποκλειστικά με τη δισκογραφία και την εμπορική της εκμετάλλευση. Το CD όμως έχει πάψει ανεπιστρεπτί να είναι το πιο δημοφιλές μέσο διακίνησης της μουσικής ενώ ο κόσμος έχει σταματήσει προ πολλού να πληρώνει για μουσική. Την ίδια στιγμή το διαδίκτυο και η δωρεάν διακίνηση κερδίζουν καθημερινά έδαφος. Εμείς επιλέξαμε να διανέμουμε τη μουσική μας δωρεάν κομμάτι-κομμάτι μέσα από το διαδίκτυο ξεκινώντας με “Το κάστρο” και από τις πρώτες κιόλας μέρες βλέπουμε μία τεράστια συμμετοχή του κόσμου! Ως εκ τούτου, για την ώρα το θέμα “δισκογραφία” δε μας απασχολεί.
Τα μουσικά ακούσματα του κάθε μέλους του συγκροτήματος είναι κοινά; Σας έχουν επηρεάσει στον ήχο σας ή δεν παίζουν ρόλο;
Τα ακούσματα του καθενός είναι τελείως διαφορετικά, από την κλασική μουσική μέχρι την blues και από την jazz μέχρι τις παραδοσιακές σχολές! Ακόμη και ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τη μουσική είναι διαφορετικός. Ο κοινός μας παρονομαστής όμως παραμένει πάντα το rock. Και φυσικά τα ακούσματα του καθενός δε θα μπορούσαν να μην επηρεάσουν τη μουσική του συγκροτήματος! Αυτό όμως νομίζω πως είναι και το κύριο χαρακτηριστικό μας, το ότι δεν υπάρχουν εμμονές στον ήχο μας.
Τραγουδάτε ελληνόφωνα στα τραγούδια σας. Θα συνεχίσετε έτσι; Στην μόδα εδώ και μία δεκαετία τουλάχιστον είναι πάλι ο αγγλικός στίχος. Επιμένουμε ελληνικά; Εκφραζόμαστε καλύτερα;
Τα τραγούδια μας θα είναι πάντα ελληνόφωνα ή τουλάχιστον για όσο καιρό δε μας απασχολεί το θέμα της διεθνούς καριέρας! (γέλια) Όσο για το θέμα της μόδας, θα διαφωνήσω. Στη δεκαετία που μας πέρασε μάλλον θα πρέπει να μιλάμε περισσότερο για παρακμή του ελληνόφωνου και όχι τόσο για μόδα του αγγλόφωνου. Και γι’ αυτό φυσικά δεν ευθύνονται μόνο οι καλλιτέχνες…!
Η Θεσσαλονίκη είναι αρκετά ενεργή ακόμα στις συναυλίες ή το rock στοιχείο που την έλουζε νομίζετε ότι έχει χαθεί λίγο; Παρ’ όλα αυτά έχετε επαφή με άλλα συγκροτήματα της πόλης σας; Υπάρχει στήριξη;
Στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να συμβαίνει το εξής παράδοξο, να έρχονται όλο και πιο συχνά “μεγάλα ονόματα” από το εξωτερικό τη στιγμή που το κοινό της πόλης στο σύνολό του δε δείχνει να ενδιαφέρεται. Την ίδια στιγμή οι μικρές μουσικές σκηνές λιγοστεύουν χρόνο με το χρόνο. Όλη αυτή η μίζερη κατάσταση όμως φέρνει και μερικά δώρα μαζί της όπως το ξεκαθάρισμα του τοπίου, την ανάγκη για πιο σωστές επιλογές και φυσικά την ανάγκη για συνεργασία. Το τελευταίο διάστημα έχουμε αποκτήσει μία στενότερη σχέση με άλλα συγκροτήματα και καλλιτέχνες και όχι μόνο δεν αποκλείουμε κάποια συνεργασία στο μέλλον, αλλά την επιδιώκουμε κιόλας.
Μπορεί ένα συγκρότημα εκτός Αθήνας να πατήσει δυνατά και να εδραιωθεί; Έχουμε πάνω από μία δεκαετία να δούμε ένα συγκρότημα να αποκτάει μεγάλο κοινό. Ποια η άποψή σας;
Γιατί όχι; Το να εδραιωθείς μουσικά είναι δύσκολο ούτως ή άλλως και δε νομίζω να είναι μόνο πρόβλημα της επαρχίας! Στο ότι τελευταία δεν έχουμε δει συγκροτήματα με πολύ μεγάλο κοινό επέτρεψέ μου να διαφωνήσω. Κάποτε σαν κοινό όριζες τον κόσμο που ερχόταν στις συναυλίες σου και που αγόραζε τους δίσκους σου. Σήμερα το κοινό σου είναι ο κόσμος που κατεβάζει έστω και δωρεάν τα τραγούδια σου, που επισκέπτεται τις ιστοσελίδες σου και που ψάχνεται για δωρεάν εισιτήρια για να ‘ρθει να σε ακούσει από κοντά! Η διαφορά είναι πως στο παρελθόν το κοινό ήταν εμπορικότερο, ευκολότερα μετρήσιμο και με κύρια μονάδα μέτρησης το χρήμα. Αν οι Τρύπες έκαναν σήμερα τα πρώτα τους βήματα πιθανότατα να έψαχναν μάταια για δισκογραφική εταιρία ή για συναυλιακούς χώρους κι αν ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας πήγαινε σε κάποιο reality μάλλον θα τον “έκοβαν” γιατί δε θα είχε το X-factor!
Εκτός της μουσικής υπάρχει κάτι άλλο που σας μαγνητίζει και αγαπάτε;
Εδώ και μερικά χρόνια έχω ξεκινήσει να γράφω ένα μυθιστόρημα με το οποίο καταπιάνομαι όταν έχω ελεύθερο χρόνο και διάθεση και που συν Θεώ θα ολοκληρώσω πριν κλείσω τα μάτια μου! (γέλια)
Σαν νέοι, πως βλέπετε το μέλλον της χώρας μας και ποιο το μέλλον το δικό μας σε αυτή την χώρα και γενικά στον κόσμο;
Το μέλλον της χώρας μας διαφαίνεται λαμπρό. Όλα όσα τραβάμε σήμερα και όλα όσα θα τραβήξουν οι επόμενες γενιές, γίνονται για ένα καλύτερο αύριο. Απλά εμείς μάλλον δε θα προλάβουμε να το ζήσουμε! Γι’ αυτό ας μην είμαστε απαισιόδοξοι, τα πράγματα δε μπορούν να γίνουν χειρότερα!
Αυτοσχεδιάστε για το κλείσιμο και αφήστε ένα μήνυμα στον κόσμο που θα διαβάσει αυτές τις λέξεις.
Εμείς δεν είμαστε ένα κάστρο που ‘χει πέσει. Είμαστε ακόμα ζωντανοί!
Για τους Arkan
Δημήτρης Τριανταφυλλίδης