Μαύρη Μαγιονέζα – Κατέβασε το

Ευχάριστο για τους ελληνοροκάδες το νέο ότι η «Μαύρη Μαγιονέζα», μπάντα που αγαπήσαμε από την δεκαετία του 90, βγάζει νέο δίσκο και συνεχίζει δυναμικά.
5η δισκογραφική δουλειά για τους Μ.Μ. η οποία φέρει τον τίτλο «Κατέβασε το», το οποίο εννοεί κι’ όλας, δίνοντας δωρεάν όλη την δουλειά από την προσωπική τους ιστοσελίδα.

Δεκατρία νέα τραγούδια τα οποία γεννήθηκαν , επιμελήθηκαν και κυκλοφόρησαν μόνοι τους οι Μαύρη Μαγιονέζα, χωρίς κάποια δισκογραφική εταιρία με απαιτήσεις, αφού εδώ και μερικά χρόνια οι Μ.Μ. έχουν την δική τους εταιρία ( Tech Killa Records ) και στούντιο ηχογραφήσεων.

Η παραγωγή των τραγουδιών είναι στα υψηλά επίπεδα όπως μας έχουν συνηθίσει σε κάθε δουλειά τους. Η γενική δουλειά της ηχογράφησης ανήκει στους Μ.Μ. ενώ το mastering έγινε σε στούντιο στην Γερμανία. Το artwork της εν λόγο δουλειάς είναι κάτι που σίγουρα δεν περνά απαρατήρητο και πάντα είναι καλαίσθητο, όπως μας έχουν συνηθίσει άλλωστε. Η συσκευασία και αυτής της δουλειάς είναι άξια περιγραφής, καθώς για να καταλάβω πως ανοίγει μου πήρε λίγα λεπτάκια! Στο εξώφυλλο βλέπουμε τον Αντρέα να κρατιέται από κάτι σχοινιά και τραβώντας το χαρτόνι δεξιά ανοίγει σέρνοντας και αποκαλύπτοντας έναν μαριονετίστα (να το πω;) να κρατά τα δεσμά… έξυπνο!

Πάμε επί τις ουσίας τώρα. Δεκατρία τραγούδια περιέχει η έκδοση του cd εκ των οποίων μετά το τελευταίο τραγούδι υπάρχει και ένα κρυφό, πράγμα που γίνεται σε κάθε δίσκο τους, ένα bonus περιέχει η έκδοση βινυλίου και ένα η έκδοση με το usb stick το οποίο είναι εξίσου ωραίο καθώς περιέχει και βίντεο κλιπ εκτός από τα τραγούδια.  Μπορείτε να τα προμηθευτείτε επίσης όλα μαζί, αν δεν θέλετε κάτι να σας λείπει.

Το «Κατεβασέ το» μου κάνει σαν συνέχεια του «Καλή όρεξη» αφού η θεματολογία του κινείται με βάση την επικαιρότητα την οποία σχολιάζουν πολύ εύστοχα και εύστροφα, όμως νομίζω ότι από ένα σημείο και μετά αρχίζει λίγο να κουράζει. Προσωπικά μου λείπουν τα τραγούδια που μας είχαν συνηθίσει σε παλαιότερες δουλειές ( θυμηθείτε «Μέντορες» , «Όταν θα βγεις» , «Κάπου να πάω» , «Ταξιδιώτη» , «Μια μπαλάντα για την νύχτα» , «Είμαι ο ρυθμός» και άλλα πολλά ), τραγούδια που θα σε ταξιδέψουν και θα σε κάνουν να ξεχνάς τα όσα βλέπεις γύρο σου που μόνο θυμό σου δίνουν, κατανοητός και ο θυμός των Μαύρη Μαγιονέζα αλλά πόσο μπορείς να ταξιδέψεις και να χαθείς με τραγούδια όπως «Δόγμα» – «Δημόσιος υπάλληλος» κτλ. Χωρίς να θέλω να θίξω τα τραγούδια τα οποία πολύ καλά τα χώνουν… μου λείπουν όμως οι ευχάριστοι – πικάντικοι – τρελιάρηδες Μαύρη Μαγιονέζα των προηγούμενων δίσκων.

Μουσικά τώρα η γεύση που σου αφήνει είναι στα γνωστά συστατικά των Μαύρη Μαγιονέζα, με δυνατές κιθάρες και τύμπανα, ηλεκτρονικές λούπες και samples , scratches κτλ. Παρατήρησα βέβαια την χρησιμοποίηση κάποιων samples που είχαμε ακούσει και παλαιότερα (μάλλον στον δίσκο «Μανιτάρια και μανιφέστα» , “εικόνες” από αυτό τον δίσκο μου θύμισε το τραγούδι “Διάλογος”), το οποίο δεν ήχησε και τόσο όμορφα στα αυτιά μου.

Επίσης χρησιμοποιούν πλέον και γυναικεία φωνητικά στα τραγούδια τους τα οποία αναλαμβάνει σαν μέλος της μπάντας πλέον η Αλεξάνδρα Πεσματζόγλου.

Αξιόλογος δίσκος που σίγουρα αξίζει να του δώσετε βάση. Μια μπουνιά στο σύστημα καυτηριάζοντας την επικαιρότητα, όμως η επικαιρότητα είναι ένα πιάτο που τρώγεται ζεστό, για αυτό τον λόγο δεν ξέρω κατά πόσο ζεστός θα μείνει και ο δίσκος στην συνείδησή μας.

Νίκος Γραμμάτος