Οι Last Drive είναι ένα από τα συγκροτήματα που γέννησε η Ελλάδα και ανήκει στη γενιά εκείνη που προσπάθησε να αναβιώσει το garage. Σαν Last Drive εμφανίστηκαν στα τέλη του 1983, ενώ το πρώτο τους live έγινε στο “Rodeo” στις 27 Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου. Στην αρχή αποτελούνταν από τους Alex K. (φωνή, μπάσο), Nick  (κιθάρα) και Chris B.I. (τύμπανα). Εκείνη την περίοδο στο σχήμα συμμετείχε και ο Ρ.Ε.Ρ.Ρ. ο οποίος και αποχώρησε έναν χρόνο μετά για να φτιάξει το δικό του συγκρότημα (Psychotic Cockroaches). Την αποχώρηση του P.E.P.P. ήρθε να καλύψει η παρουσία του Γιώργου ΄΄Β. (George Bob Καρανικόλα) στην κιθάρα (ο οποίος έπαιζε στους Be Bop Jungle).

Κατά βάση το συγκρότημα έπαιζε garage με ροκαμπίλλυ και σερφ επιρροές, ενώ οι ίδιοι ονόμαζαν τη μουσική τους Trash Rockabilly. Οι εμφανίσεις τους στα underground στέκια της εποχής δεν άργησαν να γίνουν ενώ στο πρώτο τους live στον Πήγασο, με αυτή τη σύνθεση, έπαιξαν με τους Blue Light. Το 1985 κυκλοφόρησε το πρώτο τους 7ιντσο single με τίτλο Midnight Hope, ενώ ένα ακόμα κομμάτι τους μπήκε στην κασέτα της Δικαίωμα Διάβασης “Live στο Κύτταρο”. To EP περιείχε τρία τραγούδια, τα “Poison”, “Right by my Side” και “Midnight Hope”.

Το 1986 κυκλοφόρησε το πρώτο τους LP με τίτλο Underworld Shakedown, μία ανεξάρτητη παραγωγή του ίδιου του συγκροτήματος, το οποίο άφησε μόνο έκπληξη και καλές εντυπώσεις. Το Φθινόπωρο του 1987 οι Last Drive ανοίγουν τη συναυλία των Watermelon Men, ενώ στο τέλος της συναυλίας στη σκηνή ανεβαίνει  ο τραγουδιστής των Αυστραλών Lime Spiders και τους συνόδευσε σε τρεις διασκευές.

Την άνοιξη του 1987 κάνουν την πρώτη τους περιοδεία στο εξωτερικό και “χτυπούν ανελέητα”, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία και Γαλλιά. Παίζουν με τους Fuzztones, τους Creeps, τους Stomachmouths, τους Dizzy Satellites και άλλους. Το τέλος αυτή της περιοδείας βρίσκει τον Nick “Pop Mind” εκτός συγκροτήμαυτος να αντικαθίσταται από τον P.E.P.P. To 1988 κυκλοφορεί το Heatwave, ένας δίσκος που τους καθιέρωσαι και στην garage σκηνή της Ευρώπης, επανακυκλοφορώντας από τη Γερμανική εταιρεία Music Maniac. Μετά την τεράστια επιτυχία του δίσκου αυτού, οι Last Drive φεύγουν για Γερμανία όπου συμμετέχουν στο φεστιβάλ “Berlin Independence Days”, ηχογραφώντας παράλληλα και το EP  με τίτλο Time.

Ταυτοχρόνως αλλάζει και ο ήχος του γκρουπ σε πιο σκληρό και “σπιντάτο”, ενώ αγγίζει πιο πολύ το stoner και την νέο-ψυχεδέλεια χωρίς όμως να εγκαταλείπει τις garage καταβολές. Με παραγωγό τον Πωλ Κάτλερ των Dream Syndicate κυκλοφορούν και οι δύο επόμενοι δίσκοι, Blood Nirvana και F*head Entropy. Όσον αφορά το Blood Nirvana που κυκλοφόρησε το 1990 φαίνεται ότι δυσανασχέτησε τους φανατικούς γκαραζάδες όμως αναμφίβολα είναι ένα απόκτημα στη δισκοθήκη οποιουδήποτε. Εν τω μεταξεί, το συγκρότημα συνεχίζει περιοδείες στη Γερμανία με τους Dead Moon , ενώ παίζουν και με τους Wipers, Jesus & Mary Chain και Gun Club. To F*head Entropy που κυκλοφόρησε το 1992 έχει χαρακτηριστεί σαν την πιο ώριμη δουλειά τους, ενώ η όλη τους μουσική πορεία τους στέλνει στην Ισπανία. Το 1994 κυκλοφορεί το τελευταίο τους album με τίτλο Subliminal. Τον επόμενο χρόνο ο Καρανικόλας αποχωρεί από το συγκρότημα και μετά από λίγους μήνες οι Last Drive διαλύονται.

Οι Last Drive θεωρούνται το σημαντικότερο ελληνικό συγκρότημα στο χώρο του garage και ένα από τα σημαντικότερα της ελληνικής ροκ ιστορίας.

Το Φλεβάρη του 2007 οι Last Drive ανακοίνωσαν την επανασύνδεσή τους για τρεις συναυλίες στην Αθήνα και μια στη Θεσσαλονίκη, το Μάϊο του ίδιου χρόνου.Τον Απρίλη του 2007 επανακυκλοφόρησε το πρώτο τους δισκάκι (Midnite Hop) από τη Blind Bastard Records, ενώ εμφανίστηκαν και στο Open Air Fest και στην Πεσκάρα της Ιταλίας τον Ιούλιο.

Τον Μάιο του 2008 έπαιξαν και πάλι στην Αθήνα, τη Λάρισα, τα Γιάννενα και την Θεσσαλονίκη, παρουσιάζοντας και πέντε καινούρια κομμάτια. Τον ίδιο μήνα κυκλοφόρησε ενα διπλό dvd/cd από την Blind Bastard Records με υλικό από τις συναυλίες της προηγούμενης χρονιάς στο Gagarin και τίτλο Time is not important. Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς μπήκαν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν καινούριο δίσκο. Οι ηχογραφήσεις τέλειωσαν το Φλεβάρη του 2009 και ο δίσκος κυκλοφόρησε το Μάιο, με τίτλο Heavy Liquid, αρχικά σε CD από τη δική τους εταιρία Happy Crasher και το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς σε μιά περιορισμένη έκδοση βινυλίων (500 μαύρα και 500 κόκκινα) από την Inner Ear. Από τα κομμάτια του Heavy Liquid εμπνεύστηκαν 31 έλληνες καλλιτέχνες και το Μάιο του 2010 κυκλοφόρησε μιά συλλογή με έργα τέχνης και κόμικς από τις εκδόσεις Tilt. Η συλλογή είχε τίτλο At the Drive Ink και περιελάμβανε εκτός των άλλων και έργα των δύο παλαιότερων μελών του γκρουπ Νίκου Καπετανόπουλου και Πάνου Κασιάρη, οι οποίοι ασχολούνται πλέον με τις εικόνες. Την ίδια χρονιά παρουσιάστηκε στους κινηματογράφους ένα μεγάλου μήκους ντοκυμαντέρ του σκηνοθέτη Δημήτρη Κοτσέλη με τίτλο 20000 Miles Ahead: A Last Drive Story που καλύπτει την ιστορία του συγκροτήματος από το 1983 μέχρι και τις συναυλίες της επανένωσης. Τον Οκτώβριο του 2010 το συγκρότημα συμμετείχε με το κομμάτι “Love & Terror” στο CD/βιβλιαράκι Horror & Romance, που αποτέλεσε τον κατάλογο της ομώνυμης προσωπικής έκθεσης του ζωγράφου Στέφανου Ρόκου.

Οι Last Drive είναι:

Αλέξης Καλοφωλιάς (Alex K.), μπάσο-φωνή

Γιώρος Καρανικόλας (B. George Bop), κιθάρα-φωνή

Χρήστος Μιχαλάτος (Chris B.I.), τύμπανα

Θάνος Αμοργινός (T.H.Lime), κιθάρα

http://last-drive.net/