Συνέντευξη με τον Στέλιο Γούλα “Ονειροπαγίδα”.

Οι Ονειροπαγίδα κουβαλώντας στις πλάτες της 3 δισκογραφικές δουλειές, 2 cd single και πολύ εμπειρία,
επιστρέφoυν στην σκηνή μετά από σχεδόν 10 χρόνια απουσίας και μάλιστα με την αρχική τους σύνθεση.
Στις 20 Μαρτίου 2009 θα ανέβουν τη σκηνή του Gagarin στην Αθήνα και θα είναι έτοιμοι να μας ταξιδέψουν
στο δικό τους φεγγάρι σε μια άλλη τροχιά με γνώριμες μουσικές αλλά και με καινούρια τραγούδια.

Οι πρώτοι 350 που θα είναι στο Gagarin θα έχουν το επερχόμενο single ως δώρο.
Ετοιμάζουν πολλές άλλες εκπλήξεις, γι’αυτό το νου σας!

Εμείς συναντήσαμε διαδικτυακά (όπως συνηθίζεται τον τελευταίο καιρό!) τον Στέλιο Γούλα, κιθαρίστα και ιδρυτικό μέλος των Ονειροπαγίδα και μας τα είπε όλα!

– Τι ήταν αυτό που οδήγησε τους ονειροπαγίδα στην διάλυση και πως πάρθηκε η απόφαση να ανασχηματιστούν και μάλιστα με την αρχική τους σύνθεση;

Η εταιρεία μας άλλαξε πρόσωπα, το μουσικό τοπίο ήταν θολό και κατά κάποιο τρόπο χάσαμε το  ενδιαφέρον μας. Επίσης είχαμε κάνει τρεις δίσκους σε τρία χρόνια και είχαμε λίγο κορεστεί. Χρειαζόμασταν ένα διάλειμμα. Η ψυχική ενέργεια που είχαμε επενδύσει στην μπάντα ήταν τεράστια. Θέλαμε να δοκιμάσουμε άλλα πράγματα, να παίξουμε και με άλλους ανθρώπους. Δεν χαθήκαμε όμως τελείως από την μουσική. Αν προσέξεις τα ονόματα κάποιων από εμάς βρίσκονται αναμεμειγμένα σε διάφορα πρότζεκτ τα τελευταία χρόνια. Όσον αφορά στην επανένωση, θέλαμε να ξανανιώσουμε τη χαρά να παίζουμε μαζί, μιας και η χημεία που έχουμε είναι δύσκολο να ξεπεραστεί. Θεωρήσαμε υποχρέωση να ξαναέχουμε την Παυλίνα γιατί η φωνή της έχει χαρακτηρίσει την μπάντα σε μεγάλο βαθμό. Όταν μαζευτήκαμε και ξαναπαίξαμε ήταν μαγικά…

– Είναι πολλά άτομα (μαζί με μένα!) που δεν  είχαν την ευκαιρία να σας δουν live. Από ό,τι έμαθα θα έχουμε την δυνατότητα να σας δούμε ζωντανά λείαν συντόμως!
Πείτε μας 2 λόγια για το live αυτό. Επίσης όταν λέτε ότι θα δώσετε λίγες, αλλά προσεκτικά επιλεγμένες εμφανίσεις με όρους που πάνω απ’ όλα θα σέβονται  τον ακροατή και εσάς ως μουσικούς, τι θέλετε να πείτε;

Πρώτα από όλα να σου πω ότι η φιλοσοφία μας από την αρχή ήταν να είμαστε ένα καλό live συγκρότημα. Πάντα δίναμε προσοχή στην παραμικρή λεπτομέρεια και προσπαθούσαμε να παίζουμε σε καλούς, τόσο για εμάς όσο και για τους φίλους μας χώρους, με καλό ήχο και συνθήκες. Αυτό σκοπεύουμε να κάνουμε και τώρα. Από την άλλη είναι και πρακτικά αδύνατον να κάνουμε πολλές συναυλίες από εδώ και στο εξής γιατί κάποιοι από εμάς μένουν μόνιμα στο εξωτερικό. Οι συναυλίες μας θα είναι μεν σπάνιες αλλά τουλάχιστον, όσο περνάει απ’το χέρι μας, άρτια διοργανωμένες. Το Gagarin εννοείται ότι πληρεί τις προϋποθέσεις για να γίνει ένα live που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις όλων και η αλήθεια είναι ότι πάντα θέλαμε να παίξουμε εκεί. Είναι αποκλειστικά συναυλιακός χώρος και θα αποτελέσει μια καλή ευκαιρία και για τους νεότερους μας φίλους να μας δουν και να μάθουν γιατί το live είναι πάντα πιο συναρπαστικό από το CD όταν γίνεται σωστά. Στις 20 Μαρτίου θα είμαστε εκεί με την πρώτη μας σύνθεση σχεδόν δέκα χρόνια μετά και είμαστε απίστευτα ενθουσιασμένοι με την προοπτική.

– Υπάρχει καινούριο υλικό και αν ναι σε τί ύφος κυμαίνεται, ποιος  υπογράφει τους στίχους και πότε σκέφτεστε να το κυκλοφορήσετε;

Ναι υπάρχει αρκετό καινούριο υλικό. Δουλεύουμε καινούριες αλλά και παλιότερες ιδέες σε μουσική και στίχους τόσο ατομικά όσο και ως συγκρότημα. Δεν θα ήθελα όμως να σου πω για το τί ύφος θα έχει ο καινούριος δίσκος, γιατί ακόμη είναι στη διαδικασία που μορφοποιείται. Θα είναι σίγουρα Ονειροπαγίδα! Μια γεύση θα μπορέσει κανείς να πάρει ακούγοντας τα δύο καινούρια τραγούδια που θα κυκλοφορήσουν σε λίγες μέρες. Το σίγουρο είναι πως, όπως πάντα, η μουσική και οι στίχοι θα μας αντιπροσωπεύουν και θα είμαστε περήφανοι γι’αυτά.

– Τελικά η συνεργασία σας με τον Coti Κ. είναι μια κολόνια που κρατάει  χρόνια; Σκέφτεστε να συνεργαστείτε ξανά;

Δεν το σκεφτόμαστε, ήδη συνεργαζόμαστε για το single! Ο Coti K είναι το extra αφτί της μπάντας. Θα είναι μαζί μας σίγουρα με τον τρόπο που αυτός θέλει. Αυτή τη φορά όμως θα είναι ο Χρήστος Λαϊνάς που θα κάνει την παραγωγή και μαζί με τον Coti θα κάνουν τις μίξεις.

– Έχετε σκεφτεί να βγάλετε τραγούδια με Αγγλικό στίχο;

Όχι αλλά δεν το αποκλείω.

– Αφήσατε αυτό που λέμε Ελληνόφωνο rock σε καλές εποχές. Τώρα που επανέρχεστε πόσο διαφορετικά βλέπετε τα πράγματα;

Δεν έχουν αλλάξει και πάρα πολλά πράγματα εκτός του ότι εκείνη την εποχή είχε γίνει της μόδας και οι εταιρείες επένδυαν στην ελληνόφωνη ροκ μουσική πιο πολύ. Αρχίσαμε την πορεία μας το 1997 χρονιά αρκετά καλή για τα ελληνόφωνα γκρουπ. Πολλές κυκλοφορίες, αυξημένο ενδιαφέρον από τον κόσμο, ραδιόφωνα, περιοδικά και εταιρείες που στήριζαν και επένδυαν σε νέες προσπάθειες. Η κρίση στην οποία περιήλθε η μουσική βιομηχανία στα τέλη της δεκαετίας του ’90 ήταν η κύρια αιτία που η σκηνή συρρικνώθηκε και πολλά γκρουπ δεν κάνανε παραπάνω από ένα δίσκο. Από την άλλη είναι και λίγο δύσκολο να σε εμπιστευτεί ο κόσμος όταν έρχεσαι ουρανοκατέβατος και ξαφνικά πολιορκείς το κοινό. Εμείς είχαμε την τύχη να συνεργαζόμαστε με ένα label τη Studio 2 πάνω σε μια φιλοσοφία που μας ταίριαζε, να κερδίσουμε δηλαδή την εμπιστοσύνη του κόσμου και των μέσων σιγά-σιγά. Όταν μετακινηθήκαμε σε πολυεθνική εταιρεία είχαμε ήδη χτίσει ένα δυνατό fanbase και κερδίσει το σεβασμό όλων. Στην αρχή όμως νιώθαμε λίγο μόνοι γιατί μουσικά ταυτιζόμασταν περισσότερο με τα αγγλόφωνα συγκροτήματα και παράλληλα δυσκολευόμασταν να βρούμε ελληνόφωνα με τα οποία θα ταιριάζαμε ηχητικά και θα παίζαμε μαζί. Ξέρεις, πάντα πιστεύαμε ότι για να ξεχωρίσουν κάποια συγκροτήματα ήταν αναγκαία η δημιουργία μιας σκηνής. Τέλος πάντων υπάρχουν τρομερά συγκροτήματα τόσο ελληνόφωνα όσο και αγγλόφωνα και εδώ δεν είμαι καθόλου διπλωματικός, το εννοώ.

– Ποιες είναι οι μουσικές επιρροές της Ονειροπαγίδας; Πιστεύετε πως ο όρος κιθαριστική ποπ ταιριάζει στην μπάντα;

Μας επηρεάζει το κάθε τι. Στη σελίδα μας στο myspace, στις επιρροές, έχουμε γράψει για τον ήχο της πόλης. Σε μία πόλη υπάρχουν στιγμές ησυχίας αλλά και θορύβου. Για όσους έχουν παρακολουθήσει τη δισκογραφική μας πορεία, αυτό είναι οι Ονειροπαγίδα. Ο σκοπός στη μουσική μας είναι να δημιουργεί διαφορετικά συναισθήματα με τραγούδια που δίνουν αρκετό χώρο στον ακροατή να τα βιώσει και να τα εξηγήσει με το δικό του τρόπο. Όσον αφορά στο χαρακτηρισμό σου, θα σου έλεγα ότι οι χαρακτηρισμοί προέρχονται από μια έμφυτη ανθρώπινη τάση να κατηγοριοποιούμε τα πράγματα ώστε να τα κατανοούμε καλύτερα. Δεν διαφωνώ αλλά ούτε και συμφωνώ απόλυτα με το χαρακτηρισμό κιθαριστική ποπ. Άκου μερικά τραγούδια μας. Η Φωτογραφία και το Πες μου κάτι για παράδειγμα δεν είναι καθόλου ποπ, ενώ το Μικρό μυστικό είναι ελάχιστα κιθαριστικό.

– Αλήθεια τί σχέση έχετε με το διαδίκτυο; Εκτός από το Myspace θα υπάρξει  και κάποια άλλη επίσημη σελίδα στην οποία θα υπάρχει οπτικό και ακουστικό υλικό;

Έχουμε σχέση εξάρτησης με το διαδίκτυο και την τεχνολογία, αν σκεφτείς ότι μεγάλο μέρος των ηχογραφήσεων μας γίνεται με αυτόν τον τρόπο. Κάποιος είπε ότι το internet είναι το ραδιόφωνο του 21ου αιώνα. Εννοείται ότι επικοινωνούμε, ενημερωνόμαστε, ακούμε μουσική κλπ. μέσω διαδικτύου και το θεωρούμε πάρα πολύ απαραίτητο εργαλείο σήμερα. Άλλη σελίδα εκτός του myspace, δυστυχώς δεν έχουμε ακόμη…
Ενδιαφέρεται  κανείς;!

– Για πολλά νέα παιδιά οι Oνειροπαγίδα είναι μουσικό πρότυπο. Στηρίζετε αυτές τις προσπάθειες; Από όσα γνωρίζω support στις συναυλίες σας ήταν οι τότε άγνωστοι Μέντα και Φέλλα.

Οι Μέντα θα είναι μαζί μας και στο Gagarin. Eίναι μια μπάντα που εκτός του ότι τη θαυμάζουμε μουσικά είναι και παράδειγμα ήθους, υπομονής και επιμονής στο όραμα τους για τη μουσική. Στηρίζουμε ανάλογες προσπάθειες με όποιον τρόπο μπορούμε. Ο Χρήστος βρίσκεται για παράδειγμα πίσω από τα τελευταία live στο comeback των Razastar, στην παραγωγή του καινούριου album των Film και πολλά άλλα.

– Παρακολουθείτε  καθόλου την εγχώρια σκηνή και αν ναι υπάρχει κάποια μπάντα που σας κίνησε το ενδιαφέρον;

Φυσικά και παρακολουθούμε την εγχώρια σκηνή και σίγουρα υπάρχουν πολλές μπάντες που μας έχουν κινήσει το ενδιαφέρον. Γιατί να κατονομάσουμε όμως; Μπορεί κάποιοι να στενοχωρηθούν, μπορεί κάποιους να ξεχάσουμε…

– Τελικά ποιο είναι το μυστικό εκείνο που μπορεί να κρατήσει μια μπάντα δεμένη και αναλλοίωτη στο χρόνο; Τί θα συμβουλεύατε μια νέα μπάντα που θέλει να ξεκινήσει κάτι αντίστοιχο;

Πάνω από όλα το ταλέντο, αυτό δηλαδή που κάνει μια μπάντα να ξεχωρίζει από άλλες του είδους και δημιουργεί μια ανάγκη στον ακροατή να την ακούει. Σημαντικό, επίσης, ρόλο παίζουν οι σχέσεις και η χημεία των μελών της μπάντας που πρέπει να είναι αρμονικές και με σεβασμό στην διαφορετικότητα. Είναι δύσκολο να συμφωνούν όλοι πάντα αλλά καλό είναι να λύνουν τις διαφορές τους επι τόπου και να μην αφήνουν τα προβλήματα να αιωρούνται. Το να δουλεύεις δημοκρατικά δεν σημαίνει απαραίτητα ότι για παράδειγμα σε μία μπάντα πέντε ατόμων οι τρεις πρέπει να επιβάλλονται στους άλλους δύο. Αυτό ακούγεται εύκολο και ευέλικτο αλλά δεν κρατάει για καιρό γιατί δημιουργείς μικρότερες ομάδες που καταπιέζονται. Το δύσκολο αλλά ταυτόχρονα σωστό είναι μέσω διαλόγου να συμφωνούν όλοι για το τί είναι καλό για το συγκρότημα, για τη στρατηγική ή την πορεία που θα χαράξουν. Μπαίνουμε σε μονοπάτια ψυχολογίας της ομάδας τώρα, αλλά το να κρατήσεις μια ομάδα δεμένη δεν είναι εύκολο και χρειάζεται συναισθηματική ωριμότητα από όλα τα μέλη. Όταν η μπάντα έχει ταλέντο και δημιουργεί αρμονικά αναπόφευκτα καθρεφτίζεται στη μουσική της και έτσι μπορεί να ιντριγκάρει τον ακροατή και το συναυλιακό κοινό και να αντέξει στο χρόνο.

– Ευχαριστώ πάρα πολύ και ελπίζω να τα πούμε σε κάποιο Live σας!

Ανδρέας  Σεϊντής