1000mods – Repeated exposure to…

28 Σεπτεμβρίου, 2016 10

Μόλις δημοσιεύτηκε η εικόνα του 3^ου άλμπουμ των 1000mods γούσταρα τρελά με την αφοσίωση της μπάντας στον εξοπλισμό είτε είναι πετάλια και άλλα έφε δοξασμένα από τον προπάτορα Tony Iommi και ευλογημένα από την λιτανεία των Sleep, είτε τα τείχη Orange, Marshall και Sunn ενισχυτών και δη παλιότερης εποχής όπως εδώ αντικατοπτρίζεται ένας ενισχυτής με τις λυχνίες (Sunn Model T εάν δεν κάνω λάθος σε φωτογραφία του Άρη Παναγόπουλου και layout της Fuzz Ink.). Δεν τρελάθηκα με τον τίτλο όμως «Repeated Exposure To…» αλλά επενδύοντας στην μουσική κατάλαβα γιατί και θα το εξηγήσω στο τέλος. Πάμε τώρα στα τραγούδια.

Ένας κομήτης που σκάει στα μούτρα μιας πόλης,η δυνατή έναρξη του Above179 και αμέσως κοφτές κιθάρες και τα σωστά τοποθετημένα φωνητικά του Δάνη φανερώνουν την πολύ καλή δουλειά που έχει γίνει παράλληλα με το μπάσο να κρατάει τον κορμό από κάτω. Και φυσικά το δρεπανηφόρο τέλος είναι από την μπαρουτοκαπνισμένη ριφφοβρίθουσα γη των Sleep.

Δύο στα δύο θα γίνει με το δεύτερο τραγούδι Loose. Από τώρα συναυλιακό αγαπημένο να βρίσκεται και αυτό σε πιο ογκώδη και απλωμένα πατήματα με γυρίσματα και δομικά μέρη είτε μιλάμε για κιθάρες είτε για φωνητικά πάλι ορθά τοποθετημένα. Και φυσικά ένα μαγικό ψυχεδελικό σολάρισμα της κιθάρας που χάνεσαι και ταυτόχρονα ασήκωτο rhythm section από κάτω. Πραγματικά μαγικό.

Κατευθείαν από το «Vultures» με πάνκικη ταχύτητα το Electric Carve που λειτουργεί ως διάλλειμα από τα 2 προηγούμενα τραγούδια αλλά σε καμία περίπτωση δεν προσπερνιέται, για να έρθει πάλι ένα τρίτο μεγάλο σε διάρκεια και ογκώδες στον ήχο κομμάτι το «The Son» και πρώτο που είχε δοθεί στην δημοσιότητα να χτίζεται από αργή μελαγχολική εισαγωγή σε πολυεπίπεδη ριφφολογία ατελείωτου σολαρίσματος!

Ναι ξέρω, η εισαγωγή του «A.W» σίγουρα θα σας θυμίζει grunge ροκιά εδώ όμως τα Χιλιομόδια τα δίνουν όλα σε ένα σφιχτό και τ(ρ)αχύ τραγούδι που γκαζώνει αυξανόμενα και με αλλεπάλληλα κοπανήματα στην πιο feelgood και χορευτική στιγμή του δίσκου!

Ο παχύρρευστος ορυμαγδός του Dopesmoker των Sleep αντηχεί στο On A Stone. Πέτρα όνομα και πράμα με μεγαλειώδη φωνητικά από Δάνη που εξελίσσονται στην εμπροσθοφυλακή του δίσκου. Φυσικά η μελωδία είναι εθιστική και όχι μόνο doom-άτη – μια ευγενική χορηγία του δίδυμου Γιώργου και Γιάννη.

Το Groundhog Day κινείται σε πιο κλασικές εως και desert μελωδίες και δίχως να φεύγει από την λογική του υπόλοιπου δίσκου δηλαδή χτίσιμο μεθοδικό με τζαμάρισμα θυμίζοντας και λίγο κάτι από Super Van Vacation.

Το κλείσιμο έρχέται όπως μας έχουν συνηθίσει παραδοσιακά οι 1000mods να κλείνουν τα άλμπουμς τους με κομμάτια μεγάλα και επικών διαστάσεων. Το μπάσο στην αρχή μπορεί να θυμίζει Tool και η όλη progressive αύρα να συμπλέει με την κατεύθυνση που έχουν πάρει και οι Truckfighters στον φετινό τους δίσκο με πιο απλωμένες συνθέσεις αλλά η προσωπική σφραγίδα της μπάντας έρχεται ανανεωμένη μέσα από ένα πιο απλωμένο φάσμα ήχου και σωστή δόμηση του κομματιού. Όλα αυτά αποκρυσταλλώνονται ειδικά στο δεύτερο μισό όσο η σταθερή αξία που λέγεται Λάμπρος δεν σταματάει να κοπανάει και το σόλο να μας ταξιδεύει…

Όχι, δεν έγραψαν κάτι πλήρως αποκομμένο από τα προηγούμενα αλλά ούτε ένα SVV 2 ή Vultures 2. Όλα τα στοιχεία που αγαπήσαμε είναι εκεί, μονάχα νοηματοδοτούμενα από την πλέον 10ετή πορεία της μπάντας, και πλέον από μια ωρίμανση που όσες φορές τον ακούσεις τόσο εδραιώνεται μέσα σου η βεβαιότητα ότι είναι ένα παραπάνω βήμα με άκρατο επαγγελματισμό. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στο στούντιο της μπάντας σε προώθηση από την 3P Lab και κυκλοφορία από την δισκογραφική της μπάντας Ouga Booga And The Mighty Oug, σε παραγωγή του Γιώργου Λεώδη μαζί με την μπάντα και mastering του Brad Boatright (Sleep, Corrosion of Conformity, Yob, Off! κλπ). Βέβαια όλα αυτά φαίνονται με το παραπάνω ειδικά στα φωνητικά και παρόλο τον vintage εξοπλισμό οι κιθάρες ακούγονται τέλεια (Ιommic life complete!) και φυσικά τα ντραμς του Bonham-ικού Λάμπρου παραμένουν ο ακρογωνιαίος λίθος της μπάντας.

Στην συνέντευξη που μου είχαν δώσει τα παιδιά στα πλαίσια του 2^ου Fougarock Festival που εμφανίστηκαν το καλοκαίρι στο Ναύπλιο είχαν πει ότι ο νέος δίσκος θα είναι πιο «απλωμένος» πιάνοντας το από εκεί που το είχε αφήσει το καταληκτικό κομμάτι του Vultures «Reverb Of The New World». Στα ακούσματα που επένδυσαν όσο έγραφαν το δίσκο ήταν οι blues κιθάρες του Peter Green (μέσα από heavy rock πρίσμα εδώ) και ο Dax Riggs (Acid Bath, solo) καθώς και ο τελευταίος δίσκος του Chris Cornell (Higher Truth) που δείχνουν με την σειρά τους την αφοσίωση του Δάνη να δώσει το κάτι παραπάνω.

Τελικά η επαναλαμβανόμενη έκθεση δεν είναι μονάχα αυτή που αναγράφεται στους ενισχυτές. Είναι η επαναλαμβανόμενη έκθεση των 1000mods να αφουγκράζονται 70ς κ 90ς αναφορές, μπλουζ μπολιασμένα με heavy rock τρέλα, το ίδιο τους το ταλέντο και την κατάθεση ψυχής στο σανίδι.

Το Repeated…Tour 2016 (σε διοργάνωση της Sound Of Liberation) με Monkey3 και Moaning Cities θα περάσει από την κεντρική Ευρώπη (Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία, Πολωνία, Σλοβακία και Ουγγαρία) για όλο τον Οκτώβρη περίπου και στα πλαίσια του θα βρεθούν στα μεγάλα φεστιβάλ όπως το Up In Smoke (Τσεχία), το Keep It Low (Μόναχο), το βελγικό Desertfest αλλά και την ελληνική εκδοχή του τελευταίου στις 7 Οκτώβρη με Truckfighters, Red Fang, και τους δικούς μας Sadhus, Beggars, κ.α