play_arrow
Rock Radio Rock Apodraseis Radio Station
Ένας άνθρωπος που μέσα από τους ήχους του μπάσου του και τις μουσικές του, κατάφερε να μας ταξιδέψει στα πιο όμορφα μονοπάτια. Μονοπάτια που βαδίσαμε παρέα με το συγκρότημα ΤΡΥΠΕΣ.
Τα χρόνια πέρασαν, εμείς μεγαλώσαμε, ζήσαμε αρκετές συναυλίες τους, τόσο σε Καβάλα, αλλά και στην Θεσσαλονίκη. Ακούσαμε το Υπέροχο Τίποτα και ψάχναμε σαν τρελοί να βρούμε το cd και να το αγοράσουμε, αφού τότε λέγανε ότι ήταν σπάνιο. Είδαμε την μπάντα να διαλύεται και τον κάθε ένα να παίρνει διαφορετικά μονοπάτια. Ο Γιώργος έμεινε εκεί μόνος να κοιτάζει το τρένο που έφυγε, ψάχνοντας μέσα του απαντήσεις σε αναπάντητα ερωτήματα, αφού δεν μπορούμε να είμαστε στο μυαλό του άλλου, ακόμα κι αν αυτός είναι ένας από τους καλύτερους φίλους μας.
Φτάσαμε όμως στο πλήρωμα του χρόνου και έστω και σε αυτή την χρονικά στιγμή, άφησε πίσω του όλες τις όμορφες και τις άσχημες αναμνήσεις, έπιασε την κιθάρα και το μπάσο του και είπε «Είμαι εδώ, ακόμα ζωντανός και δημιουργικός».
Κυρίες και κύριοι… ο Γιώργος Καρράς.
Συνέντευξη στον Νίκο Γραμμάτο
Αυτό που με κράτησε μακριά από την μουσική στην αρχή ήταν η απογοήτευση από την διάλυση της μπάντας και μετά η μοναξιά. Ήταν δύσκολο να βρω ανθρώπους για να κάνω μουσική όσο και να φαίνεται παράξενο. Αργότερα όταν απέκτησα έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή μπόρεσα να κάνω μουσική μόνος μου.
Ευτυχώς μετά από τον δίσκο που έκανα τις «Ασκήσεις Απλότητας» έχω πλέον δύο φίλους μουσικούς που παίζουμε μαζί και με την βοήθειά τους έχω ετοιμάσει έναν δίσκο με τραγούδια που δεν κυκλοφόρησε ακόμη.
Για να εξηγήσω πόσο σημαντική είναι η μουσική για τον άνθρωπο θα δανειστώ αυτό που είπε ο Νίτσε ότι «χωρίς την μουσική αυτός ο κόσμος θα ήταν ένα λάθος» . Η μουσική για τους δημιουργούς είναι το μέσο που εκφράζονται έτσι και για μένα η μουσική είναι το μέσο που διοχετεύω την δημιουργικότητά μου για να εκφραστώ αλλά είναι και η ισορροπία μου και το οξυγόνο μου. Χωρίς οξυγόνο δεν ζει κανείς.
Δεν θα διάλεγα δικά μου τραγούδια θα διάλεγα τραγούδια άλλων αλλά κι αυτά θα ήταν για την συγκεκριμένη στιγμή που τα διάλεξα κάποια άλλη στιγμή ίσως διάλεγα άλλα. Σίγουρα θα διάλεγα τραγούδια από Beatles – Rolling Stones – P.Smith του Παύλου Σιδηρόπουλου και πολλών άλλων μεταγενέστερων από Clash – Stranglers – Cure – Talking Heads — Wipers – P.J.Harvey και πολλά ακόμα που έχω ακούσει και με συντροφέψαν κατά καιρούς.
Μια συναυλία που θυμάμαι ήταν η πρώτη συναυλία που κάναμε στον Λυκαβηττό γύρω στα 90 και κάτι που εκτός του ότι ήταν γεμάτο το θέατρο κρεμόντουσαν και από τα βράχια γύρω γύρω άνθρωποι και ήταν σoκαριστικό να βλέπω πρώτη φορά τόσο κόσμο . Άλλη στο Αν στα Εξάρχεια που δεν μπορούσαμε να πάρουμε ανάσα από τον πολύ κόσμο και τον καπνό. Και μία στο Θέατρο Δάσους στην Θεσσαλονίκη που όταν έπαιζα και γύριζα προς τα πίσω έβλεπα ένα τεράστιο φεγγάρι από πάνω μας.
Η επιθυμία του κάθε καλλιτέχνη είναι να φτάσει η μουσική του και γενικότερα το έργο του στον κόσμο και δεν λειτουργεί σαν όνειρο αλλά σαν προσδοκία σαν ευχή. Δεν φαντάζομαι πως ταξιδεύει η μουσική μου και δεν κάνω τέτοιες σκέψεις αλλά εύχομαι και ελπίζω όσοι ακούσουν να ταξιδέψουν μ αυτήν.
Δεν ξέρω πως θα αντιδράσω, ανάλογα με ποιόν θα είχα μπροστά μου και τι είδους σχέση είχα μαζί του πριν διακοπεί. Η ερώτηση δεν έχει μία απάντηση έχει πολλές και ανάλογα με το παρελθόν και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της σχέσης.
Ο Γιώργος ήταν ένας ευαίσθητος άνθρωπος αγαπητός χωρίς έπαρση ακούραστος στο να ψάχνει για να βρει τι χρειάζεται να παίξει σε κάθε κομμάτι χωρίς να επαναπαύεται σε εύκολες λύσεις και που δεν θυμάμαι ποτέ να μάλωσα ή να μάλωσε με κανένα μας. Σαν μπασίστας είχα μια ιδιαίτερη σχέση μαζί του. Θυμάμαι πολλές φορές που ενώ παίζαμε αλλάζαμε πράγματα στα κομμάτια χωρίς προηγούμενη συνεννόηση απλά μόνο με μια ματιά. Είχαμε αποκτήσει μεγάλο δέσιμο σαν μουσικοί και πολλές φορές δεν χρειαζόταν να μιλήσουμε αρκούσε μόνο ένα νεύμα. Θα τον θυμάμαι και θα τον θυμόμαστε όλοι μας όχι απλά σαν έναν φίλο μας καλό ντράμερ και μουσικό αλλά σαν ένα κομμάτι της ιστορίας μας.
Θέλω να εκδώσω την νέα μου δισκογραφική δουλειά που είναι τραγούδια και να τα παίξω με την μπάντα μου σε συναυλίες.
Δεν θα δώσω συμβουλές άλλωστε δεν μ αρέσει να το κάνω αλλά αν την αγαπάει πολύ την μουσική θα βρει μόνος του και θα αποφασίσει τι θα κάνει.
Πραγματικά δεν ξέρω τι ακούν οι 20άρηδες σήμερα για να ξέρω αν το ακούω κι εγώ. Υπάρχουν πράγματα που ακούω και δεν μ αρέσουν αλλά και άλλα πολύ ενδιαφέροντα δεν μπορώ να πω ότι ενημερώνομε διεξοδικά. Ότι πέσει όμως στα χέρια μου το ακούω.
Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος και δεν είναι μόνο για την χώρα μας αλλά και για τον κόσμο όλο. Η φτωχοποίηση στρέφει τους ανθρώπους προς τα άκρα και την βία και αυτό δεν είναι νέο το ξαναείδαμε να συμβαίνει τον προηγούμενο αιώνα και είδαμε αυτή η κατάσταση τι αποτελέσματα είχε. Έχω την εντύπωση ότι ο κόσμος δεν νοιάζεται πια. Όχι όλος αλλά ο περισσότερος. Μπορεί να κάνω λάθος αλλά δεν βλέπω ν αλλάζει τίποτε προς το καλύτερο το αντίθετο μάλλον.
« ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΑΝΤΑΜΩΣΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ »
Χρήσιμοι σύνδεσμοι:
Σχόλιο Ν.Γ.: Ας γεμίσουμε με likes την σελίδα του Γιώργου και ας βρει η νεολαία, αυτά τα νέα πρότυπα που άδοξα ψάχνει όλα αυτά τα χρόνια. Βουρ μάγκες και μαγκίτισες!
Ακούστε τον δίσκο “Ασκήσεις απλότητας” παρακάτω:
[alert type=white ]
Ο Νίκος Γραμμάτος είναι ο ιδρυτής και αρχισυντάκτης του Rockap.gr, ασχολήθηκε με το ραδιόφωνο από το 1998 μέχρι το 2012. Είναι ηλεκτρονικός εκδότης και ο τραγουδιστής – τραγουδοποιός του συγκροτήματος CAMERES.
[/alert]
«Ο βλάκας τον κορόιδευα και είχα γράψει το ίδιο» Ο αγαπημένος καλλιτέχνης περιέγραψε ένα αστείο περιστατικό, που του συνέβη κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών του διακοπών. Μια ιδιαίτερη προσωπική ιστορία μοιράστηκε με το κοινό του ο Αλκίνοος Ιωαννίδης στη διάρκεια καλοκαιρινής συναυλίας που πραγματοποιήθηκε στα μέσα Αυγούστου. Ο καλλιτέχνης, φορώντας μπλούζα στη μνήμη του Βασίλη Μάγγου, ανέβηκε στη σκηνή και λίγο πριν ερμηνεύσει τον αγαπημένο «Βυθό», αποκάλυψε ένα περιστατικό που […]
Λίγο πριν την κυκλοφορία του νέου άλμπουμ με τίτλο 'Let There Be Light', οι Αθηναίοι heavy / desert rockers Honeybadger παρουσιάζουν το νέο τους single με το τίτλο 'Filth And Disorder'. Κυκλοφορεί σε όλες τις streaming πλατφόρμες την 31η Αυγούστου. Το "Filth And Disorder" είναι εδώ και εισχωρεί στις φλέβες των κοινωνικών μας δομών. Ακούστε το 'Filth And Disorder' εδώ: Το νέο single των Honeybadger οδηγεί σε μια ξέφρενη διαδρομή μέσα από μια σκοτεινή πόλη, ταλαντευόμενο ανάμεσα στην πραγματικότητα και το όνειρο, βουτώντας βαθιά στη διάβρωση του συλλογικού νου. Το τελευταίο […]
Πλησιάζουμε στον 26ο χρόνο λειτουργίας στον κόσμο του διαδικτύου — και η μουσική επιστρέφει ξανά στο επίκεντρο του Rockap.gr Ήρθε η ώρα να ανοίξουμε εκ νέου τις πόρτες μας σε ανθρώπους με πάθος, μουσικό φλέγμα και μολύβι (ή πληκτρολόγιο!). Αν είσαι: Εθισμένος στους ήχους της rock, Γραφιάς με συναίσθηση, ύφος και άποψη, Δημιουργικός και μαχητικός με χρόνους και λέξεις, τότε ίσως είσαι ακριβώς αυτός/ή που ψάχνουμε. Τι χρειάζεται να κάνεις: […]
Οι Φέρ’ το Φόκο είναι μια μπάντα που ξεκίνησε πριν περίπου δέκα χρόνια. Στο ενεργητικό της έχει δυο δίσκους και πέντε singles. Ο ήχος της μπάντας συνδυάζει τον ηλεκτρισμό με post punk, indie και alterntive rock στοιχεία, τον πειραματισμό και την παράδοση. Σε συνδυασμό με τον αποκαλυπτικό και βαθιά υπαρξιακό στίχο δημιουργούν αυτό που η μπάντα ονομάζει «ηλεκτρικό λυρισμό». Στοίχημα για τους Φέρ’ το Φόκο είναι να συνεχίζουν να δημιουργούν […]
Ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Όζι Όσμπορν, ο οποίος πέθανε τον περασμένο μήνα σε ηλικία 76 ετών, αφαιρέθηκε από το τηλεοπτικό πρόγραμμα του BBC πριν από την προγραμματισμένη πρεμιέρα του, στις 18 Αυγούστου κατόπιν αιτήματος της οικογένειάς του. Το αφιέρωμα, με τίτλο «Ozzy Osbourne: Coming Home» γυρίστηκε σε διάστημα τριών ετών και περιγράφεται ως «μια εμπνευσμένη αφήγηση του τελευταίου κεφαλαίου της ζωής του Όζι». Το ντοκιμαντέρ για τον πρωτοπόρο της heavy metal περιλαμβάνει […]
Το Rockap Music Portal είναι ένα ηλεκτρονικό περιοδικό για τις τέχνες πάνω στην Rock μουσική.
Βγήκε στον αέρα του διαδικτύου στις αρχές του 2000.
