Ανέβασε την ένταση να το ζήσουμε! (Pt 18 of ?)

Έκανα πρόσφατα μια βουτιά με το κεφάλι επάνω σε έναν τοίχο! Χτύπησα άγρια με το παρελθόν και θυμήθηκα! Θυμήθηκα πως κάποτε (μιλάμε για τότε που το χαρτί δεν χρησίμευε μονάχα ως ρολό τουαλέτας αλλά κυκλοφορούσαν και μουσικά περιοδικά) άκουγα για ώρες μουσική και έγραφα για εκείνη, έγραφα μαζί της, για εμένα, για άλλους, για όσους γουστάρανε να ακούνε! Οkey! Ανοιγόκλεισα τα μάτια μετά τη βουτιά στον τοίχο και κατάλαβα πως κάπου στη διαδρομή έχασα 20 χρόνια. Πολλά; Λίγα; Αναστήθηκα, οπότε ξύπνα κι εσύ γιατί σου έχω νέα ηχητικέ μου αναγνώστη!

Ξεκαθαρίζω: Δεν είμαι κριτικός, είμαι απλός ακροατής. Όσα γράφω δεν ήρθαν συστημένα από εταιρίες, προήρθαν από την αγάπη στο αντικείμενο και κυρίως σε παιδιά που γουστάρουν να το κρατήσουν ζωντανό και να το πάνε ένα βήμα παραπέρα. Στο άρθρο θα βρεις μόνο ελληνικές μπάντες (με ελληνικό και αγγλόφωνο στίχο) αλλά δεν γνωρίζω κανένα από τα παιδιά. Επίσης, οι δίσκοι δεν είναι όλοι του 2018/2019, οπότε σε όποιον δεν αρέσει αυτό, ας κόψει λάσπη νωρίς! Αν μείνεις, να θυμάσαι πως το Ροκ και η μουσική εν γένει είναι ένα λιβάδι όπου όλα φυτρώνουν για να ανθίζουν, άρα μπορούν και –ναι!– αλλάζουν θέση, κουβαλώντας ως σταθερά τους μία: την αλήθεια!

Φύγαμε για το Part 18 of ?

Babel Trio

Δίσκος: The Island Of Cretal

Δεύτερο άλμπουμ για την μπάντα που μας σύστησε τον όρο Cretal μέσω του ψυχεδελικό και κατά κύριο λόγο ορχηστρικού πρώτου τους δίσκο με τίτλο «Roots Electified».

Η ομάδα έχει κάνει βήματα, έχει αγαπήσει τις συνθέσεις της ελληνικής παράδοσης ακόμη περισσότερο και με ετούτον τον δεύτερο δίσκο τους παρουσιάζουν τα νέα τους κομμάτια πηγαίνοντας παραπέρα και συμπεριλαμβάνοντας ελληνικό στίχο στις δημιουργίες τους.

Το πρώτο κομμάτι του δίσκου έχει τίτλο «Liar World» και η τρικάταρτη ηχητική ομάδα των Babel μας τραγουδά το ριζίτικο «Κόσμε χρυσέ» όπως δεν το έχουμε ακούσει ποτέ μας! Heavy stoner διασκευή γεμάτη dark εμπνεύσεις, μεστή αψάδα και ρομαντισμός αντάμα, και το ηλεκτρικό λαγούτο (ναι, καλά διαβάσατε!) του front man Δημήτρη Σιδέρη δίνει ρέστα αγκαζάροντας την μπασογραμμή του Μιχάλη Αυλωνίτη και τα τσαμπουκαλεμένα κύμβαλα του ντράμερ  Γιώργου Ζαμπακά (a.k.a. Trikalero).

Δεύτερο κομμάτι το «Aivali» και εδώ έχουμε έναν σμυρναίικο ηλεκτρισμένο αμανέ που αλυχτάει και ανατριχιάζει σβέρκους. Ταξιδιάρικο και δυστοπικό κομμάτι, απαραιτήτως συναυλιακό! Κλείνοντας τα μάτια σου βουτάς στον γαλαξία του Cretal σύμπαντος της ομάδας (played over ‘n’ over again!) ενώ πριν τα ανοίξεις έρχεται το τρίτο κομμάτι του δίσκου το «Ikaria», για να ακούσεις μια electrified prog boogie διασκευή του «Τούτη γης που την πατούμε». Η ομάδα εν χορώ τραγουδά τους στίχους και λυρομπαντουρίζει μέσα από ανεβασμένους amplifiers και πιατίνια που δεν σταματούν να εκτελούν σπονδές στα stoner μονοπάτια της ομάδας. Τotal airlplayed κομμάτι και αναμφίβολα δεν πρέπει να λείπει από κανένα setlist!

«Song For A Solitary Bird» το επόμενο του δίσκου. Ξεκινά με αγριεμένο μπάσο στην είσοδό του και εδώ βουτάμε υπέροχα στο μεταλλικό μάτι της τέταρτης διάστασης μιας ομάδας που δείχνει ότι ήρθε στην ελληνική σκηνή για να μείνει για τα καλά. Το κομμάτι διαθέτει rockarolla ηχητικό πνεύμα, ανεβασμένες ηλεκτρομπασογραμμές που τρέμουν και κιθαριστικές ενατενήσεις λαγούτου που προσφέρονται για άφθονο headbanging! Guys, με ετούτο το κομμάτι θέλω να σας δω να ανοίγετε ένα μεγάλο φεστιβάλ χαράζοντας ελληνικά μονοπάτια στην τρέλα όσων αγαπάνε τη μουσική χωρίς σύνορα! Επόμενο κομμάτι το ορχηστρικό «Dervish Dance» ως αδιάκοπη συνέχεια από το προηγούμενο και προσφέρεται για σκηνή καταδίωξης σε ταινία του Ταραντίνο (άκουσέ το ηχητικέ μου αναγνώστη και πες μου αν κάνω λάθος). Ο δίσκος κλείνει με το μεταλλικό «Xenos» και το κομμάτι αποτελεί ταυτόχρονα μια υπέροχη σύνθεση κι έναν μουσικό ύμνο στην ξενιτιά που δεν σε αφήνει ασυγκίνητο. Αποτελεί ένα speedish stoner heavy κομμάτι και η μοναδική του ηχοποικιλότητα δημιουργεί υπέροχες εικόνες σε όποιον το ακούσει. Επίσης συναυλιακό!

Εν κατακλείδι:

Το είχα αναφέρει και στον πρώτο δίσκο των παιδιών, οι συνθέσεις τους συστήνουν έναν Various Liquid Ocean καθώς αποτελούν μια ρευστή post/prog/stone/synth ομορφιά. Στον δίσκο «The Island Of Cretal» έχουμε εμπνευσμένες συνθέσεις όπου το electrified λαγούτο κοπανάει space stoner μπαλωθιές στα αυτιά μας, deep ‘n’ loud κύμβαλα μελετημένα στο ακέραιο για να στηλιτεύουν μουσικές συνειδήσεις και powered μπάσο που αγκαλιάζει ολάκερη την ομορφιά των κομματιών! Γεύεσαι την τρέλα των μουσικών αυτών, ακούς τις γνώσεις τους, οσμίζεσαι τον σεβασμό στην παράδοση και το μεράκι των παιδιών που τους φαντάζομαι με καλώδια ανάμεσα σε ελιές, μιτάτα και μέταλλα (και μπράβο σας ρε μάγκες!). Με μουσικές επιρροές όχι μόνο από την Κρήτη αλλά εν γένει την ελληνική μουσική παράδοση, η γεύση που συναντάς σε ετούτο τον δίσκο είναι ξεχωριστή και σεργιανίζει σε dark ‘n’ moody paths ενώ προσφέρει γκρεμνούς post ηλεκτρισμού και συμπαντική stoner ενατένιση με σφαλιστά βλέφαρα. Well done guys!

Ηχητικέ μου αναγνώστη, αν πρέπει ένας δίσκος να προστεθεί στις μουσικές σου βιβλιοθήκες, είναι ετούτος εδώ (σε συμβουλεύω να αποκτηθεί αντάμα και με το ντεμπούτο «Roots Electrified» της ομάδας). Θα πρέπει να αναφέρω πως με τις επιτυχημένες περιοδείες των Babel Trio στο εξωτερικό, η ομάδα αν μη τι άλλο προσφέρει το ελληνικό μουσικό σύμπαν μας έξω από τα σύνορα, επανασυστήνει την ελληνική παράδοση και υπενθυμίζει σε ολάκερο τον κόσμο πως είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι της μουσικής γαλαξιακής τροχιάς! Άκουσε, στήριξε και όταν σου δοθεί η ευκαιρία μην χάσεις κάποιο live τους!

Για περισσότερη ψυχεδέλεια, τσικουδιές, Κρήτη κι αγάπη, στήριξε τα παιδιά στο κανάλι τους: https://www.youtube.com/channel/UCs2B2-ljAUNek-UpPGEOFcA

Αυτά for now από εμένα! Εύχομαι να επιστρέψω σύντομα. Ως τότε, να γελάτε δυνατά να σπάνε τα άσχημα, να ρισκάρετε για τα απίθανα και να ζείτε τις στιγμές πριν αυτές τελειώσουν.

Γεώργιος Ελ. Τζιτζικάκης

FB: https://www.facebook.com/georgios.tzitzikakis1

FB page: https://www.facebook.com/tzitzikakis.books/