Ο Γιώργος, κιθαρίστας και «εγκέφαλος» των Streetwise μας παραχώρησε την παρακάτω συνέντευξη, με την ευκαιρία της επερχόμενης κυκλοφορίας τους “The Beginning Of The End”. Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση προέκυψε, ύστερα και από τα δικά μου «φυτίλια», οπότε πάμε στο ψαχνό!
Συνέντευξη στον Νίκο Λιανίδη
Hi, συγχαρητήρια για το υλικό σας και για την τιμή που μου κάνατε να το ακούσω από τους πρώτους! Λίγα λόγια για τους Streetwise παρακαλώ…
Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια και την υποστήριξη που τόσο εκτιμούμε και έχουμε ανάγκη. Οι Streetwise ξεκίνησαν την άνοιξη του 2008, αφού κατάφερα τελικά να βρω άτομα που είχαν την ίδια δίψα για hardcore όπως εγώ, αμέσως ξεκινήσαμε να δουλεύουμε μερικά κομμάτια που ήδη είχα γράψει. Μετά από μερικές εμφανίσεις εντός και εκτός Λάρισας, βγάλαμε ένα demo το “For My Pride” που περιείχε 4 κομμάτια το οποίο έτυχε θερμής αποδοχής αν και η παραγωγή του ήταν επιεικώς απαράδεκτη. Στην συνέχεια, κάποιες επιπλέον εμφανίσεις με πολύ καλά ονόματα του χώρου από το εξωτερικό αλλά και της εγχώριας σκηνής και παράλληλα σύνθεση νέων κομματιών. Τα πρώτα εννέα από αυτά, συμπεριλαμβανομένων των 4 του demo, αποτελούν το “The Beginning Of The End”. Τα υπόλοιπα θα αρχίσουν να ηχογραφούνται σε λίγο καιρό για το επόμενο άλμπουμ. Να μην ξεχάσω να αναφέρω την αλλαγή στην σύνθεση που είχαμε πριν μερικούς μήνες όπου ο Σοφοκλής πήρε την θέση του Γιώργου στο μπάσο μετά από 3 χρόνια προσφοράς στην μπάντα. Τον ευχαριστούμε πολύ και τον έχουμε πάντα στην καρδιά μας.
Πότε με το καλό θα κυκλοφορήσει το “The Beginning Of The End”; Πες μας λεπτομέρειες…
Αυτή την στιγμή βρισκόμαστε σε επικοινωνία με μερικές δισκογραφικές εταιρίες από το εξωτερικό για την κυκλοφορία του CD. Αν όλα πάνε καλά και υπάρξει συμφωνία, αυτοί θα αποφασίσουν το πότε θα βγει. Αν δεν υπάρξει συμφωνία, θα είναι εντελώς DIY κυκλοφορία και θα την κάνουμε εμείς την άνοιξη μάλλον.
Οι επιρροές σας μουσικά, στιχουργικά αλλά και γενικότερα ποιες είναι;
Όλοι στην μπάντα ακούμε hardcore κυρίως. Τα υπόλοιπα μέλη εκτός από μένα ακούν και άλλα είδη βέβαια. Μας αρέσει το old school ύφος αλλά με σύγχρονο ήχο και αισθητική με έμφαση στις απλές και δυναμικές μελωδίες όπως π.χ. All For Nothing, No Turning Back, Ryker’s, Another Breath κτλ. Μη με ρωτήσεις να σου αριθμήσω περισσότερες μπάντες γιατί ξημερώσαμε, χαχαχα… Στιχουργικά τα πράγματα είναι πολύ απλά. Όλα τα τραγούδια είναι προσωπικές και αληθινές ιστορίες που μου συνέβησαν στο παρελθόν και αφορούσαν θέματα όπως αγάπη, φιλία, εργασία, καθημερινότητα.
Μελλοντικά ποιες είναι οι κινήσεις σας;
Για την ώρα μας ενδιαφέρει η κυκλοφορία του CD και το πώς αυτό θα επιτευχθεί. Φυσικά θα επιδιώξουμε εμφανίσεις σε όσο περισσότερες πόλεις στην Ελλάδα γίνεται για την προώθηση του άλμπουμ αλλά και κάποιες στο εξωτερικό, κυρίως βαλκάνια, παράλληλα με ηχογραφήσεις.
Τι είναι οι Streetwise εν τέλει για σένα;
Για μένα προσωπικά οι Streetwise είναι το παιδί που ακόμα δεν απέκτησα, το μέσο έκφρασης που πάντα προτιμούσα, ο λόγος για τις αμέτρητες θυσίες που έκανα, η πηγή της χαράς και της ευτυχίας μου και χίλιους ακόμα λόγους που τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς τους Streetwise και όσο ζω και αντέχω, θα κάνω το παν για να συνεχίσουν να υπάρχουν.
Πάμε τώρα στα του κίτρινου τύπου…Ελληνική hardcore σκηνή…Υπάρχει;
Παλιά κάτι υπήρχε. Οι μπάντες ήταν λιγότερες βέβαια αλλά υπήρχε μια αλληλοϋποστήριξη μεταξύ τους και ο κόσμος δεν ήταν τόσο διχασμένος όπως σήμερα. Θυμάμαι να βλέπω συναυλίες με ελληνικές μπάντες από διαφορετικές πόλεις να παίζουν όλες μαζί στα ίδια events. Αργότερα οδηγηθήκαμε στις «πόλεις – κράτη» όπως στην αρχαιότητα και τώρα στις «γειτονιές» μέσα σε κάθε πόλη. Αυτό δεν είναι unity φίλε και ακόμα και εκείνοι που διατυμπανίζουν πως το υποστηρίζουν, στρουθοκαμηλίζουν !!! Πρώτοι υπόλογοι είναι διοργανωτές και μπάντες και μετά ο κόσμος. Ο καθένας βέβαια πιστεύει για τον εαυτό του πως είναι true και loyal to the scene αλλά το αποτέλεσμα και η πραγματικότητα είναι αυτή που όλοι παρατηρούμε σήμερα και προβληματιζόμαστε. Μπάντες όπως οι AF, Madball, SOIA, H2O, Cro-Mags κτλ, παρ’ όλο που είναι 30 χρόνια στο χώρο και έχουν καθιερωθεί στο μέγιστο βαθμό χωρίς να έχει καμία ανάγκη η μία την άλλη, εν τούτοις συνεχίζουν να αλληλοβοηθιούνται. Αυτό ας μας γίνει μάθημα.
Τελικά τι φταίει που τα “στρατόπεδα” στην Ελλάδα είναι περισσότερα από τις ίδιες τις hardcore μπάντες;
Θα έλεγα πως φταίει το ψώνιο και η αλαζονεία που έχουν οι μπάντες σήμερα σε τέτοιο βαθμό ώστε να φθονούνται μεταξύ τους στο βωμό της αναγνώρισης. Φταίνε επίσης κάποιοι διοργανωτές που με την στάση τους άλλοτε εσκεμμένα άλλοτε άθελα τους πυροδοτούν έχθρες μεταξύ συγκροτημάτων «σπρώχνοντας» κάποια από αυτά περισσότερο ή και αποκλειστικά, για δικούς τους πάντα λόγους και τέλος ο κόσμος που έπαψε να στηρίζει την φάση γενικά είτε με το να μην πηγαίνει στις συναυλίες ή να πηγαίνει μόνο σε αυτές που διοργανώνει ο φίλος τους ή σ’ αυτές που συμμετέχει μια φιλική μπάντα, και όταν δεν αγοράζουν τα CD που με τόσο κόπο κυκλοφορούν, αλλά προτιμούν να διαθέσουν το ίδιο ποσό για ένα καφέ σε μοδάτη ή ψαγμένη καφετέρια. Δεν κάνω κήρυγμα αυτή τη στιγμή. ΦΤΑΙΜΕ ΟΛΟΙ !!!
Promoters, επιχειρηματίες, παράγοντες του hardcore… Καταθέστε την άποψή σας…
Πάνω κάτω είπα κάποια πράγματα παραπάνω σε προηγούμενη ερώτησή σου. Κυκλοφόρησαν και κάποιες φήμες για χρήματα που ζητήθηκαν από μπάντες ως αντάλλαγμα την συμμετοχή τους σε κάποια μεγάλα, για τα ελληνικά δεδομένα, events !!! Αν όντως αληθεύει κάτι τέτοιο, ντροπή στους εμπλεκόμενους διοργανωτές και μπάντες επίσης. Αυτό δεν είναι hardcore. Με ενοχλεί και το γεγονός επίσης που κάποιοι προωθούν κυρίως μπάντες φίλων, συμπολιτών και αγνοούν κάποιες άλλες. Δεν ξέρω αν κάνω καλά που κρίνω γενικά τους διοργανωτές, promoters, παράγοντες του hardcore γιατί αυτό θα ήταν ενάντια στο συμφέρον της μπάντας μου ίσως, αλλά από την άλλη, στα 4 χρόνια παρουσίας μας, έχουμε ένα live Αθήνα και ένα Θες/κη οπότε πόσο χειρότερα να πάει, χαχαχαχα !!!
Μια ερώτηση παγίδα: Με πόσα tattoes γίνεται κανείς hardcore-άς; Επιπλέον όποιος είναι σε band είναι απαραίτητο να έχει και στολή live + αξεσουάρ (new era, knuckledusts, καραμπίνες, ντόπερμαν κλπ); [εδώ να τονίσω ότι η ερώτηση είναι “χαβαλέ’ και δεν υπονοείται τίποτα και για κανέναν…εξηγούμε όχι για να δικαιολογηθώ, αλλά για να προλάβω τις κακόβουλες νυφίτσες που με το παραμικρό θίγονται]
Επειδή όπως είπες, υπάρχουν πολλές τέτοιες κακόβουλες νυφίτσες, το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι δυστυχώς, εκτός από τους πιτσιρικάδες πόζερους που δικαιολογώ λόγω ηλικίας, έχω έρθει σε επαφή και με αρκετά μεγαλύτερα άτομα που έχουν αυτή την αντίληψη και που μετρούν την «χαρντκοριά» τους ανάλογα με το πόσα tattoo έχουν. Εγώ που δεν έχω, μάλλον φλώρος θα είμαι συνεπώς και καθόλου hardcore, χαχαχαχαχα…
Πως μπορεί να βελτιωθεί όλη αυτή η κατάσταση στο ελληνικό hardcore; Πιστεύετε ότι μπορεί να αλλάξει κάτι, και αν ναι προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο;
Έτσι όπως τα βλέπω τα πράγματα, πάμε για διάλυση !!! Από την άλλη, επειδή το να κινδυνολογώ και να είμαι αρνητικός δεν είναι η σωστή αντιμετώπιση, θα έλεγα πως όλα μπορούν να εξελιχθούν σε κάτι καλό αρκεί να υπάρχει θέληση από όλους, πράγμα που ως τώρα ελάχιστα βλέπω. Η αρχή πάντως θα γίνει όταν ο καθένας μας ξεχωριστά καταλάβει τα λάθη του και προσπαθήσει να τα διορθώσει χωρίς να κράζει τους υπόλοιπους. Όλοι κάναμε λάθη και πρέπει να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι εσωτερικά πρώτα πριν αρχίσουμε να ξαναχτίζουμε τη σκηνή. Βέβαια είμαστε και έλληνες ταυτόχρονα και είναι στο DNA μας το ‘ο καθένας για τον εαυτούλη του’ οπότε δικαιολογημένα τα όσα γίνονται, χαχαχα…
Ας επιστρέψουμε πάλι στα δικά σας…Πως φαντάζεστε τους Streetwise σε μερικά χρόνια από τώρα; (ας πούμε 10-15 χρονάκια…)
Χωρίς πλάκα, την έχω κάνει την κουβέντα αυτή με τον ντράμερ μας Γιώργο, μια μέρα πηγαίνοντας για μπάνιο στον Αγιόκαμπο Λάρισας. Το θέμα ήταν Streetwise μετά από χρόνια και πώς θα μοιάζουν τα παιδιά που ίσως αποκτήσουμε στο μέλλον. Πόνεσε η κοιλιά από τα γέλια σου λέω. Σοβαρά τώρα, επειδή έχω ένα θαυμασμό στον Vinnie Stigma, έχω σκοπό να παίζω στους Streetwise για πολλά ακόμα χρόνια αν και είμαι ήδη 32 χρονών. Μακάρι να είμαστε καλά στην υγεία μας αρχικά και βλέπουμε…
Με ποιες μπάντες θα θέλατε να μοιραστείτε το stage;
Θα έλεγα με την οποιαδήποτε τίμια και αξιοπρεπή μπάντα του κόσμου !!! Από την πιο άσημη έως την πιο διάσημη. Δεν θα πω ονόματα για να μη δημιουργηθούν παρεξηγήσεις. Σαφώς υπάρχουν αμέτρητες μπάντες του εξωτερικού που θαυμάζω όπως και ελληνικές επίσης με αδιαμφισβήτητη ποιότητα και υψηλό επίπεδο.
Τέλος σας αφήνω να κλείσετε όπως θέλετε αφού πρώτα μου απαντήσετε μια κλισέ ερώτηση: τι σημαίνει για σας το hardcore; Ευχαριστώ για την παραχώρηση της συνέντευξης!
HARDCORE…Πόσο όμορφη, ιστορική και επανειλημμένα βιασμένη λέξη!!! Σε εκατό άτομα να κάνεις αυτή την ερώτηση, εκατό διαφορετικές ερωτήσεις θα πάρεις οπότε καταλαβαίνεις πόσο υποκειμενικό είναι το θέμα γενικά. Ο καθένας το ζει, και το εκτιμά με τον δικό του τρόπο. Για μένα είναι κάτι σαν φύλακας άγγελος και οικογένεια μαζί. Όλα αυτά τα χρόνια που υπάρχει το hardcore στη ζωή μου, έχω κερδίσει άπειρα πράγματα και εφόδια για να είμαι αυτός που είμαι σήμερα και δεν μιλάω για υλικά αγαθά, για να μην παρεξηγηθώ. Οπότε τώρα είναι η ώρα να αρχίσω να ανταποδίδω και εγώ στο hardcore και να προσφέρω σ’ αυτό, είτε πολλά είτε λίγα, με ότι μέσο και τρόπο διαθέτω.
Ευχαριστώ και πάλι για την τιμή και τον χρόνο που διέθεσες για την αναφορά στην μπάντα μας. Τις ευχές μου για σένα και για όλο τον κόσμο, για ότι καλύτερο και ομορφότερο, τις δύσκολες αυτές ώρες που περνάμε όλοι μας σ’ αυτή τη χώρα. HARDCORE4LIFE!!!
Γιώργος “Streetwise” Παπαδόπουλος