Γνωρίζω τη συγκεκριμένη μπάντα εδώ και αρκετό καιρό κι οφείλω να ομολογήσω ότι είναι πολύ καλοί, ειδικά σε live συνθήκες. Λίγο καιρό μετά το Battle Of The Bands 2010 (όπου μία άτυχη στιγμή με τους ενισχυτές στάθηκε αρκετή για να μην πάνε Wacken, παρά τις εξαιρετικές εντυπώσεις που άφησαν), μου ζήτησαν να αναλάβω την κριτική για το επερχόμενο άλμπουμ τους, Blank Core Inn.
Έχω λοιπόν στα χέρια μου ένα promo με 5 από τα συνολικά 11 κομμάτια του δίσκου. Μια καλή πρώτη εντύπωση δίνεται από το σφιχτό… πολύ σφιχτό… βασικά, ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ σφιχτό ήχο (δε θυμάμαι, είπα πόσο ΣΦΙΧΤΟΣ είναι;), ελληνικής παραγωγής και σουιδικής μίξης. Όχι μόνο έχει όγκο (είπαμε,πολύ σφιχτός ήχος!), αλλά αναδεικνύει τις μελωδίες και τα riffs, δίνοντάς τους και χώρο!
Ας αφήσουμε τα τεχνικά όμως. Όσο σφιχτό ήχο και να έχεις, άμα δε «φυσάνε» τα κομμάτια… shit inside VeryYear! Κι εδώ όχι μόνο «φυσάνε», μπουρίνι σηκώνουν! Τα κοφτερά riffs σουηδο-νεοαμερικάνικου τύπου δένουν τέλεια με περίτεχνα lead και βαρβάτα drums, δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο ύφος που θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ως το χαμένο κρίκο μεταξύ σουηδικού death metal και NWOAHM. Τα φωνητικά βέβαια πάνε σε πιο ευρωπαϊκούς δρόμους, καθώς ούτε «βοθρέ» είναι, ούτε ακριβώς σκισμένα. Να σημειωθεί ακόμα η συμμετοχή του Μάριου Ηλιόπουλου (Nightrage,ex-Exhumation) με ένα πολύ ωραίο σόλο στο Back To Blank.
Καθώς τα παιδιά είναι σε καλό δρόμο, όσον αφορά την αναζήτηση εταιρείας, σύντομα θα έχουμε και το ολοκληρωμένο άλμπουμ στα χέρια μας. Ως τότε, απολαύστε τους στο:
http://www.myspace.com/slaveatgod
Line Up:
Invoker – φωνητικά
Sinnik – κιθάρες
CRS – κιθάρες
Stelios – μπάσσο
Andy – τύμπανα
Κείμενο : Κωνσταντίνος Σταύρου