Τα έξι χρόνια καθυστέρησης κι αναμονής αποδίδουν και φέρνουν το Schema, ξανά, στα ηχεία μας, με το “Sick Enjoyment” (2010) να κρούει την ματιά μας προς  αισθητική αυθύπαρκτη μέσα στην ίδια της την πορεία. Αν και τα “come closer” (2003) και “Earth” (2004) πατούσαν στις παρυφές του εσωτερισμού, μέσω του ροκ πειραματισμού, η τελευταία δουλειά των Ιωαννιτών αποφασίζει να βγει στο φως. Εξωτερικεύει τη χαρά τού να βρίσκεσαι σ’ αυτή τη ζωή και να τραγουδάς “screw you my darling”, ενώ συνδαυλίζει μέσω της μουσικής, την funky πλευρά της, που εγκατέλειψε νύχτα το παρελθόν.

Η μουσική, η ερμηνεία κι ο αισθησιασμός μας επιτρέπουν να μιλάμε για το fusion άνοιγμα του/των Schema, που λειτουργεί ως ‘πολιτισμικό’ melting pot και κατοπτρίζει την ποικιλία μέσα απ’ την οποία καλούμαστε να επιλέξουμε… Την ανομοιογένεια, που διόλου στην τύχη της δεν την αφήνουν.

Το ethnic ταξιδεύει στο Σικάγο, χαιρετίζει το blues, ενώ το ίδιο βράδυ αρπάζει ένα ταξί που ξεκινάει rock ‘n’ roll για Ντιτρόιτ και το πρωί φτάνει στο Μέμφις. Οι γκρούβες στις κιθάρες εναλλάσσουν τα tempos, αφήνοντας χώρο στη φυσαρμόνικα, το μαντολίνο, τον ήχο του Hammond και την trip ηδύτητα.  Ξυπνούν τις χορδές με πένες, και τις αφήνουν να δημιουργούν κραδασμούς εν μέσω τριγμών των δαχτύλων, πάνω στα πλήκτρα που περιμένουν το δάκρυ να στάξει, στην θέα του αποχαιρετισμού του τελευταίου σταθμού.

“Is your whisper in a dream (…)”, ή τρέχει με διακόσια στην ανάμνηση μιας τελευταίας βόλτας δίπλα στο έρεβος της ερήμου;

Η φωνή της Σοφίας Καμινά απαντά ότι το σκότος δεν χωράει εδώ, ενώ αφιονίζει την ατμόσφαιρα με τις ‘ψιλές’ της, και σιγουρεύει τη θέση της ως γυναίκα που δεν αξίζει να παραπαίει στο ‘μάλλον’ και το ‘μπορεί’. Ο Στάθης Χούλιαρης δε, αγγίζει τον αισθησιασμό και επαναφέρει την αρμονία, που ίσως να χάνεται λόγω ‘υπερβολικής’ χρήσης της γυναικείας φωνής σε 5 απ’ τα 10 tracks. Ο πειραματισμός με τη φωνή του, μέσω παραμορφώσεων, προσδίδει την space αύρα, που χρειάζεται ο δίσκος για να ξεφύγει απ’ το μονοπάτι του διασκεδαστή πλην μονότονου περιπατητή.

Θα τολμήσω, λοιπόν, να πω ότι πρόκειται για ένα sexy “Sick Enjoyment” που χρειάζεται, για να μας θυμίζει το ταξίδι που σβήνει τον προορισμό.

http://www.myspace.com/toschema