Μετά την 2πλή κυκλοφορία με την συναυλία τους (κριτική εδώ: www.rockap.gr/rotting-christ-lucifer-over-athens/) ο 12ος δίσκος λοιπόν των Rotting Christ είναι εδώ. Περίπου θεματικός με την έννοια ότι γράφτηκε άλλη μια φορά μετά από ενδελεχές ψάξιμο του Σάκη με διαφορετικές και μη συνήθεις γλώσσες από πολλές κουλτούρες και μυστήρια και τελετές τους, οπότε κυρίαρχο ρόλο θα παίζει η ατμόσφαιρα.
Κλασσική αρχή δίσκου των Αθηναίων με μελωδικά γρήγορο και κοφτό τρόπο στο «In Nomine Dei Nostri» που φιγουράρει και στην απαγγελία το παλιό μέλος των Rotting Christ και συμπαίχτης του Σάκη στους Thou Art Lord, Magus από Necromantia. Το αργό και επαναλαμβανόμενο σαν εκκρεμές ριφφ του Ze Nigmar πλαισιώνεται από τις ανδρικές χορωδιακές φωνές και ελάχιστες ανατολίτικες πινελιές. Το καλύτερο κομμάτι του δίσκου είναι αυτό που βγήκε και πρώτο στην δημοσιότητα και η χωρίς ανάσα απαγγελία της ηθοποιού του Εθνικού Θεάτρου Δανάης Κατσαμένη και σπαρακτική επίκληση της στον Διόνυσο σε συγκλονίζουν. Τοποθετημένα άψογα απέναντι από σημεία που ο Σάκης τα δίνει όλα σαν σίφουνας, από κάτω η ταχύτητα και τραχύτητα σε κρατάνε φτιαγμένο ενώ η ατμόσφαιρα της διονυσιακής τρέλας κλιμακώνεται με την ανδρική χορωδία και την τσαμπούνα με το παγανιστικό της στοιχείο που μας αποτελειώνει με το αστραπιαίο σόλο. Το κομμάτι «Άπαγε Σατανά» που ακολουθεί δυστυχώς μας φρενάρει απότομα και το «πάτερ ημών» με τα αλυχτίσματα δαιμόνων δεν με κάλυψαν με εξαίρεση την μικρή κιθαριστική κορύφωση στο τέλος. Για την συνέχεια ο Vorph από τους Ελβετούς Samael απαγγέλει το «Les Litanies De Satan» από το «Les Fleurs Du Mal» του Baudelaire σε doom ατμόσφαιρα, πράγμα που είχαν κάνει και οι Necromantia και φυσικά η Diamanda Galas. Έπειτα άλλο ένα από τα πιο δυναμικά και καλά κομμάτια του δίσκου το «For A Voice Like Thunder» όπου το ποίημα του William Blake «Prologue, Intended for a dramatic piece of King Edward the Fourth» απαγγέλει ο Nick Holmes των Paradise Lost πάνω από μια ωραία δεμένη μελωδία για τον πολεμικό χαρακτήρα του ποιήματος, θυμίζοντας έτσι την πιο thrash-ίζουσα φάση του ΕΑΛΩ μαζί με το γεμάτο ντραμάρισμα του Θέμη αλλά δίχως κιθαριστικό σόλο.
Το «Konx Om Pax» σαν το «Ze Nigmar» έχει μονότονο και επαναλαμβανόμενο χαρακτήρα μόνο που αυτό είναι βασισμένο στο ίδιο ρίφφ του «Innocence And Wrath» των Celtic Frost.
Ένα εντελώς διαφορετικό έως και πειραματικό κομμάτι για την μπάντα είναι το «Devadevam» που ξεχωρίζει με την ινδική ατμόσφαιρα και την κοσμική μελωδία του διαλογισμού ενώ ταυτόχρονα διατηρεί το αίσθημα του headbanging. Ρόλο βέβαια παίζει και ο Kathir των Rudra από την Σιγκαπούρη με τα σανσκριτικά φωνητικά του δημιουργώντας έτσι μια avant garde αισθητική και ιδιαίτερα ξεχωριστή στιγμή στην καριέρα των Rotting Christ. Αντί επιλόγου οι 2 ελληνικές διασκευές: «Του Θάνατου» μια ας πούμε διασκευή στον Ξυλούρη (χωρίς τα σημεία του Χρύσανθου). Πάλι και εδώ εκτεταμένη η χρήση πνευστού και ανδρικής χορωδίας που εξισορροπεί τα ψιθυριστά φωνητικά του Σάκη στα αποπνικτικά σημεία με τα επικά της χορωδίας στα πιο μεγαλειώδη.
Η δεύτερη διασκευή είναι πιο ιδιαίτερη μιας ανήκει στους prog θρύλους Aphrodite’s Child (Ντέμης Ρούσσος, Βαγγέλης Παπαθανασίου, Λουκάς Σιδεράς, Αργύρης Κουλούρης) από τον δίσκο «666» (1972). Οι τέσσερις καβαλάρηδες της Αποκάλυψης λοιπόν από ένα ψυχεδελικό καλειδοσκόπιο που ήταν, ήρθαν στα μέτρα των RC με σκότος και απόκοσμη μακάβρια διαφοροποίηση, γιατί εξάλλου αυτό είναι και το νόημα των διασκευών και όχι η νότα-νότα αντιγραφή τους. Επίσης εκπληκτική είναι η παραγωγή του δίσκου από τον Jens Bogren (Opeth, Paradise Lost, Arch Enemy κ.α) στα Fascination Street Studios της Σουηδίας.
Ο δίσκος αποτέλεσε ένα βήμα περεταίρω στην προηγούμενη τριλογία με την βάση να δίνεται στην ατμόσφαιρα και τον μυστικισμό και βέβαια δεν κινείται υπό του μετρίου γιατί τον σώζουν είτε στιγμές όπως το «Ελθέ Κύριε», «For A Voice Like Thunder», «Devadevam» και οι 2 διασκευές, αλλά οι υπόλοιπες στιγμές δεν τον ανεβάζουν και πολύ ψηλότερα μιας και παρατηρείται μια έλλειψη συνεκτικής δυναμικής όπως πχ έχουν τα προαναφερθέντα κομμάτια και έτσι ο δίσκος στο σύνολο του δεν έχει την πληθωρικότητα των προκατόχων του.
Σταύρος Παπαγεωργόπουλος
Αρχής γενομένης από Πάτρα (27/2) και Λάρισα ( 12 & 13/3) και στην συνέχεια σε αρκετά σημεία της Ευρώπης ξεκινάνε οι Rotting Christ την παγκόσμια περιοδεία τους.
Αγοράστε τον δίσκο εδώ: http://smarturl.it/RC-Rituals
Λίστα Τραγουδιών:
1. In Nomine Dei Nostri (με Magus από Necromantia)
2. זה נגמר (Ze Nigmar)
3. Ἐλθὲ Κύριε (Elthe Kyrie) (με Δανάη Κατσαμένη από Εθνικό Θέατρο)
4. Les Litanies De Satan (Les Fleurs Du Mal) (με Vorph από Samael)
5. Ἄπαγε Σατανά (Apage Satana)
6. Του Θάνατου (Tou Thanatou) (διασκευή σε Νίκο Ξυλούρη)
7. For A Voice Like Thunder (με Nick Holmes από Paradise Lost)
8. Konx Om Pax
9. देवदेवं (Devadevam) (με Kathir από Rudra)
10. The Four Horsemen (διασκεύη σε Aphrodite’s Child)
Οι Rotting Christ είναι:
Sakis: vocals, guitars
Themis: drums
Van Ace: bass
George: guitar
Χρήσιμοι Σύνδεσμοι:
www.rotting-christ.com
www.youtube.com/user/rottingchristofficia
www.facebook.com/rotting.christ.tr
www.twitter.com/athanatoieste
www.soundcloud.com/rotting-christ