Rock Outing Series No9: The Magic Bus
Της Μάρθας Γιαννακίδου & του Νίκου Κολίτση (Rock Αποδράσεις ‘zine)
Oι ελληνόφωνοι rockers Τhe Magic Bus oλοκληρώνουν την κατασκευή του debut “Κάστρου” τους, με επιπρόσθετα υλικά ένα concept συνέντευξης (50 ερωτήσεων) για την… εγκυκλοπαίδεια του Rock Outing Series (Νο9), στην πανοραμική τοποθεσία του Rock Αποδράσεις ‘zine.
Η τετραμελής μπάντα, σε πλήρη παράταξη, (Βαλάντης Δάφκος – φωνή, φωνητικά, Ερμής Σουλτανόπουλος – κιθάρες, φωνητικά, Ντίνα Αργυρίου – μπάσο & Πάρης Γάτσιος – τύμπανα), “θέλει ν’ ανοίξει πανιά σ’ άγνωστα μέρη μακριά, ίσως ταξιδέψει ίσως πάλι παραμείνει τελικά στη στεριά…” (“Tαξίδι εντός”), με τη Μάρθα Γιαννακίδου να επιβιβάζεται στο Μαγικό Λεωφορείο, γιατί “…τόσους αιώνες εδώ το πλάσμα και ο κτίστης μπερδεύονται, θολώνει το μυαλό” (“To σπίτι του Αστερίωνα”). Άλλωστε η ίδια πάντα ήθελε να… “ξεχωρίσει τα βήματά της μέσα στους ψιθύρους όλου του κόσμου”. (The) Magic Bus είναι αυτό, όλα είναι πιθανά…
Oι Τhe Magic Bus αναμένεται να κυκλοφορήσουν τον πρώτο τους δίσκο (“To Kάστρο”) εντός του 2021.
1. Ποιο ήταν το αγαπημένο rock/metal συγκρότημα της εφηβικής σου ηλικίας;
Βαλάντης: Ο έρωτας της εφηβικής ηλικίας δεν ξεπερνιέται εύκολα κι έτσι οι Blind Guardian παραμένουν ακόμη και σήμερα αγάπη αξεπέραστη!
Πάρης: H εφηβική ηλικία συνδέθηκε χρονικά με Σιάτλ… Nirvana κι Άγιος ο Θεός!
Ερμής-Ντίνα: Iron Maiden
2. Ποιο ήταν το πιο ροκ εμφανισιακό ή ενδυματολογικό στοιχείο στην εφηβική, σχολική και μεταλυκειακή σου ζωή και ποιο είναι σήμερα;
Βαλάντης: Δεν υιοθέτησα ποτέ την άποψη ότι θα έπρεπε με κάποιον τρόπο εμφανισιακά να “ανακοινώσω” τις μουσικές μου προτιμήσεις. Άλλωστε στο σχολείο όλοι ήξεραν πάνω κάτω τι άκουγε ο καθένας! Η… rock εμφάνισή μου περιοριζόταν σε λίγα t-shirts συγκροτημάτων (το πρώτο μου ήταν το “Somewhere out in Space” των Gamma Ray) και για ένα φεγγάρι μια αλυσιδίτσα στο τζιν μου, κάτι που ακόμη αναρωτιέμαι γιατί! Μεταγενέστερα, πάντως, στην τυπική εμφάνισή μου (τζιν – t-shirt – καρό πουκάμισο – sneakers), έχουν αυξηθεί τα μπλουζάκια από εγχώριες, κυρίως, μπάντες, αφού στα live που παρακολουθώ, προσπαθώ να υποστηρίζω όσο γίνεται την τοπική σκηνή κι εύχομαι να το κάνουν και πολλοί άλλοι!
Πάρης: Λόγω grunge, η τάση καρό πουκάμισο, jean, φόρμα… ξέμεινε έως και τώρα!
Ερμής: Τζιν μπουφάν με ραφτό “Τhe Νumber of the Βeast” – Τζιν παντελόνι με μαύρο μπλουζάκι.
Ντίνα: Τζιν παντελόνι και T-shirt τότε και τώρα.
3. Ο ήρωας των παιδικών σου χρόνων κι ο αντίστοιχος… σημερινός
Βαλάντης: Ας ξεκινήσουμε από μία παραδοχή. Είχαμε cartoonάρες τότε! Τα Σαββατοκύριακα, αν δε σου έβαζαν χέρι οι δικοί σου, έβλεπες μέχρι τελικής πτώσης BraveStarr, Thundercats, Voltron, Voltues V, Transformers, He-Man & Masters of the Universe, T.M.N.T., Plawres Sansiro, Saber Rider & the Star Sheriffs, Sport Billy (οκ, σταματάω)… Μετά ανακαλύψαμε τα comics (δεν περιγράφω πώς ένιωσα, όταν για πρώτη φορά διάβασα κάποιο της Vertigo), τα anime και ο δρόμος προς τον nerdισμό ήταν χωρίς επιστροφή, χαχαχα! Πώς να επιλέξεις τον αγαπημένο; Μικρός, πότε ήθελα να είμαι ο Superman, πότε ήθελα να χειρίζομαι τον Jumaru… χάος! Τώρα, βέβαια, που τα χρόνια πέρασαν κι ωριμάσαμε, πότε θέλω να είμαι ο Superman, πότε θέλω να χειρίζομαι τον Jumaru…
Πάρης: Romario και Nicko Mc Brain! Football & drums, αχαχα!
Ερμής: Captain America – Randy Rhoads, μάλλον, θα έλεγα.
Ντίνα: Ο μικρός Πρίγκιπας
4. Ποια είναι η μεγαλύτερη ομοιότητα και η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στον τραγουδιστή και στα υπόλοιπα μέλη ενός συγκροτήματος σε μια συναυλία; Ποιο εμπεριέχει μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας και γιατί;
Βαλάντης: Η μπάντα είναι ένας ζωντανός οργανισμός κι ο ακροατής το αισθάνεται αυτό ακόμη κι αν/όταν δεν το καταλαβαίνει. Φυσικά, είναι λογικό η μεγάλη προσοχή να πέσει στον τραγουδιστή, καθώς ο ρόλος του είναι διττός: εκτός του βασικού του στοιχείου, είναι, επίσης, “υπεύθυνος” για την επικοινωνία με το κοινό. Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίος ο αγγλικός όρος “frontman”!
Πάρης: Σ’ ένα μεγάλο ποσοστό του “μέσου κοινού”, ο τραγουδιστής αποτελεί το 90% της μπάντας. Σε rock / metal / blues σκηνές και συναυλίες, το κοινό, συνήθως, είναι πιο εξοικειωμένο και με τα υπόλοιπα όργανα και “καταλαβαίνει” τον ρόλο τους. Βέβαια, οι μπάντες είναι ομάδα, αλλά ο frontman είναι η εικόνα και ο μπροστάρης…
Ερμής: O τραγουδιστής, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, είναι η “πρώτη γραμμή” στην έκθεση του σχήματος στο κοινό. Όλα τα όργανα έχουν δυσκολίες και ρόλους, απλώς ο τραγουδιστής έχει και το επικοινωνιακό κομμάτι του live.
Ντίνα: Η διαφορά του είναι πως είναι περισσότερο αναγνωρίσιμος. H ομοιότητα είναι πως όλοι είναι κομμάτι ενός συνόλου.
5. Θα δεχόσουν να συμμετάσχεις ως ηθοποιός σ’ ένα video clip ακραίου death/black metal συγκροτήματος;
Βαλάντης: Φυσικά! Η ιδέα να παίξω σε κάτι τόσο έξω απ’ τον χαρακτήρα μου θα ήταν τρομερά ενδιαφέρουσα και σίγουρα διασκεδαστική, ενώ δεν έχω κανένα πρόβλημα να “τσαλακωθώ” για τις ανάγκες κάποιου ρόλου! Προς τα πού για οντισιόν;
Πάρης: Πιθανότατα ναι… Eξαρτάται τον ρόλο και την μπάντα σαφέστατα.
Ερμής: Όχι ιδιαίτερα.
Ντίνα: Όχι.
6. Αν μπορούσες να παίξεις ένα μουσικό όργανο σ’ ένα rock/metal συγκρότημα της αρεσκείας ή των ονείρων σου, ποιο θα ήταν αυτό και σε ποια μπάντα, ελληνική ή/και ξένη;
Βαλάντης: Ακριβώς επειδή θα ήταν αγαπημένο, δε θα ήθελα να παραλλάξω τη σύνθεσή του! Οπότε θα επέλεγα κάτι που θα μου επέτρεπε την ολοκληρωμένη συμμετοχή, χωρίς… αναστάτωση των μελών! Θα μπορούσα, έτσι, να παίξω βιολί στους Haggard, γκάιντα στους In Extremo, τσέλο στους Therion, χάρντι γκάρντι στους Blackmore’s Night,…
Πάρης: Πολλές φορές μικρότερος φανταζόμουν πως ήμουν ο drummer σε πολλές γνωστές μπάντες! Από Iron Maiden & Guns ‘n’ Roses έως Τρύπες & Ξύλινα Σπαθιά!
Ερμής: Σίγουρα κιθάρα και μάλλον αν πρέπει να διαλέξω ένα, μάλλον κιθάρα στον Ozzy.
Ντίνα: Μπάσο στο συγκρότημα Τρύπες.
7. Ο πιο εθιστικός και χιλιοτραγουδισμένος (από σένα) στίχος rock/metal τραγουδιού
Βαλάντης: Στο setlist δύο συγκροτημάτων διασκευών που συμμετείχα, υπήρχε μόνιμα το “You really got me” των Kinks, το οποίο είναι ιδανικό για άνοιγμα και τρομερά κολλητικό -συχνά σιγοτραγουδούσα το ρεφρέν και μετά το live, καθώς μαζεύαμε-, χαχα! Όμως, το μεγαλύτερο earworm για μένα είναι Black Sabbath και NIB, αυστηρά ως εξής: νταντανταντα ντα ντα, νταντανταντα OH YEAH! Πείτε μου πως τώρα δεν το τραγουδάτε αυτόματα ακριβώς έτσι…!
Πάρης: “Can I play with madness?”
Ερμής: Εθιστικοί όχι, αλλά μάλλον οι στίχοι από το “Ρaranoid”, λόγω των κομματιών που παίζουμε στα live, πρέπει να είναι οι πιο πολυτραγουδισμένοι.
Ντίνα: “Η ζωή είναι μεγάλη μην την κάνεις καρναβάλι… H ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή!”
8. Aν δεν είχε εφευρεθεί η μουσική, με τι θα μπορούσες να την αντικαταστήσεις;
Βαλάντης: Με το φαγητό Δε νομίζω πως
μπορεί ν’ αντικατασταθεί κάτι τέτοιο… Ξέρω πως μοιάζει με μια “εύκολη”
απάντηση, αλλά πραγματικά έτσι αισθάνομαι!
Πάρης: Δύσκολο… ! …πιθανόν κάποιο άθλημα… ποδόσφαιρο!
Ερμής: Εξ ολοκλήρου, μάλλον, με τίποτα στον βαθμό του εθισμού της μουσικής.
Ντίνα: Με τον χορό.
9. Ποιο rock/metal ελληνικό ή/και ξένο τραγούδι έχεις ποστάρει περισσότερες φορές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;
Βαλάντης: Ευτυχώς δεν ανήκω στους “NovemberRainάκιδες” του Νοέμβρη, τους “…whenSeptemberEndάκιδες” του Σεπτέμβρη και λοιπούς συνομοταξίτες, χαχα! Νομίζω πως έχω ποστάρει λίγο περισσότερο κομμάτια των The Dead South και συγκεκριμένα το “In Hell I’ll be in Good Company”, αφού δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα για Κυριακάτικα road trips και είναι, επίσης, το πρώτο που “χόρεψε” ο μεγάλος μου γιος, λίγο πριν περπατήσει!
Πάρης: Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο τραγούδι… αλλά στις λεπτομέρειες κερδίζει το “Everlong” – Foo Fighters! Λόγω καταστάσεων κι εποχής… Tώρα τελευταία κερδίζει έδαφος το “Times like these…” των ιδίων.
Ερμής: Δεν έχω ποστάρει κάποιο.
Ντίνα: “Χάρτινο Τσίρκο”
10. Το πιο αγαπημένο rock/metal bar-club που έχεις πάει και θα συνιστούσες σε κάποιον που έχει τις… «μαύρες» του ή για… bachelor party
Βαλάντης: Με το “στέκι” σου σε συνδέουν πράγματα και καταστάσεις που ξεπερνούν κατά πολύ την όποια αντικειμενικότητα! Έτσι, στην Κατερίνη που έζησα και μεγάλωσα, συνδέσαμε μαύρες, άσπρες και… πολύχρωμες στιγμές με το Keri rock bar! Στη Λιβαδειά που ζω τα τελευταία 10 χρόνια, έχουμε σαν δεύτερο σπίτι το Cyber’s, το οποίο έχει φιλοξενήσει πλήθος συναυλιών μας, σε μία εκ των οποίων έκανα και την πρόταση γάμου στην κοπέλα μου! Στα Ιωάννινα, ως φοιτητής, πίναμε τις μπίρες μας στο τοσοδούλι (τότε) Indian και στη Θεσσαλονίκη, ως φαντάρος, στον πάνω (κυρίως) όροφο του Dizzy Dolls παίζοντας μπιλιάρδο. Σίγουρα θα τα συνιστούσα όλα για χαλαρές στιγμές ή και έντονες συγκινήσεις! Στην Αθήνα, επειδή πηγαίνω ως… Ζορό (χτυπάω και φεύγω), μέσα στις τόσες επιλογές δεν κατάφερα να περιοριστώ/ επικεντρωθώ σε κάποιο συγκεκριμένο όλα αυτά τα χρόνια. Ξεχωρίζω, όμως, τη Le Roi, λόγω διακόσμησης. Αξίζει να σημειώσω, πάντως, πως η πιο περίεργη pub που έχω συναντήσει ποτέ είναι η Elfde Gebod που βρίσκεται στην Αμβέρσα, το εντυπωσιακό εσωτερικό της οποίας σου δίνει την αίσθηση πως βρίσκεσαι μέσα σε γοτθικού τύπου καθολικό ναό!
Πάρης: Έχοντας ζήσει για έξι χρόνια Αγγλία, οποιοδήποτε μαγαζί pub-bar που παίζει pure rock music! Στα μέρη μας, αγαπημένο μαγαζί το Cyber’s στη Λιβαδειά!
Ερμής: Το “Ρόδον”, λόγω των live.
Ντίνα: Το Κύτταρο.
11. Το πιο μεθυστικό ροκ ποτό ή cocktail που έχεις δοκιμάσει
Βαλάντης: Τα cocktails, ίσως, είχαν μια κάπως… ροκ εκκίνηση εκεί στην ποτοαπαγόρευση (αν και μάλλον ήταν τζαζ) λόγω καταστάσεων, αλλά στις μέρες μας απέχουν πολύ από τη rock, χαχα! Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου σε κάποια pub να πίνει οτιδήποτε άλλο από μπίρα (weiss κατά προτίμηση) ή κατ’ εξαίρεση, κάποιο αρωματικό bourbon! Για την ιστορία, πάντως, δε νομίζω πως έχω δοκιμάσει κάτι πιο μεθυστικό -κυριολεκτικά όμως- από το αψέντι!
Πάρης: Παραδόξως… δεν πίνω αλκοόλ, αχαχα, οπότε ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΘΥΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ!
Ερμής: Δεν είμαι του αλκοόλ. Μόνο sangria καμιά φορά.
Ντίνα: Τεκίλα με χυμό πορτοκάλι.
12. Το πιο στερεοτυπικά τετριμμένο αλλά αντιπροσωπευτικό rock motto και η πιο κολλητική ροκ ατάκα από βιβλίο, θεατρική παράσταση ή ταινία
Βαλάντης: Δε βρίσκω κάτι πιο τετριμμένο και ταυτόχρονα αντιπροσωπευτικό επί της μουσικής από το “Long live Rock ‘n’ Roll”, ενώ δε νομίζω πως υπάρχει τίποτα πιο rock από ένα cyborg που αποχαιρετά στα ισπανικά, πριν πυροβολήσει (“Hasta la vista, baby”) -εκτός ίιιισως από τον Thanos, λίγο πριν χτυπήσει τα δάχτυλά του- (“I am inevitable”)!
Πάρης: “We will… we will Rock you!”
Ερμής-Ντίνα: “Born to be wild”
13. Video clip rock/metal συγκροτήματος που έχεις ζηλέψει και θα ήθελες να έχεις πρωταγωνιστήσει
Βαλάντης: Τα video clips των Rammstein είναι καταπληκτικά από κάθε άποψη και πολύ θα ήθελα να βρίσκομαι σε κάποιο από αυτά!
Πάρης: “Come as you are…”, ο ρόλος του μωρού, αχαχα! Θα έμενα στην ιστορία… και κανείς δε θα έκρινε το παίξιμό μου, αχαχα!
Ερμής: Πολλά τα ωραία video clips. Ένα πιο πρόσφατο που, σε συνδυασμό με το κομμάτι, είναι αρκετά εντυπωσιακό, είναι το “Sound of silence” στη διασκευή από τους Disturbed.
Ντίνα: No Doubt – “Don’t speak”.
14. Η rock/metal συναυλία που δε θα ξεχάσεις ποτέ μέχρι σήμερα στην Ελλάδα ή/και στο εξωτερικό…
Βαλάντης: Βάζοντας πάνω σ’ ένα ξεχωριστό βάθρο, όντας μια κατηγορία από μόνο του, το “The Wall Live”, που παρουσίασε ο Roger Waters πριν λίγα χρόνια κι εδώ, σίγουρα δε θα ξεχάσω ποτέ το δέος και την ενέργεια που ένιωσα στο live των AC/DC!
Πάρης: Τρύπες στο Ανοιχτό Θέατρο Λιβαδειάς… 1994! Έχω δει πολλές άλλες και πολλά μεγάλα ονόματα, αλλά αυτή ήταν η πρώτη και πολύ ξεχωριστή!
Ερμής: Accept στα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’90, στο “Ρόδον”.
Ντίνα: Accept – Saxon – Judas Priest, στο Terravibe.
15. Με ποιο τραγούδι σε νανούριζαν βρέφος (σ.σ. ή τουλάχιστον σου λένε ότι σε νανούριζαν) και με ποιο θα νανούριζες εσύ το μωρό σου (σ.σ. όταν και αν…);
Βαλάντης: Όλα ξεκίνησαν με τα κλασικά, γλυκά κι απαλά παιδικά νανουρίσματα. Τώρα, που ακριβώς στράβωσε το πράγμα και λιγάκι αργότερα ως μωρό δεν κοιμόμουν, αν δεν άκουγα «Τα πεντοχίλιαρα» της Γλυκερίας… ένας Θεός το ξέρει! Τα δικά μας μωρά τα νανουρίζουμε με lullaby renditions της rock και κλασικής μουσικής, αλλά παρά την… υπνοθεραπεία, δε γλiτώσαμε το “Baby Shark” στον ξύπνιο τους!
Πάρης: Γλυκερία, αχαχα… Το δικό μου μωρό θα ήθελα να το νανουρίζω με U2!
Ερμής: Δε θυμάμαι. Την μικρή μας ακόμα δεν την έχω νανουρίσει με τραγούδι, παρόλο που της σιγοτραγουδάω παιδικά μέσα στη μέρα κάποιες φορές…
Ντίνα: Δε θυμάμαι… Τη μικρή μας, όμως, τη νανουρίζω με παιδικά τραγουδάκια.
16. Ποιον rock/metal καλλιτέχνη θα ήθελες να δεις για ένα 24ωρο αόρατος (-η);
Βαλάντης: Αφού βρισκόμαστε στη σφαίρα του φανταστικού, θα πάω ένα μικρό βηματάκι παραπέρα και θα πω Frank Zappa και Beethoven. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να δω πώς περνούν τη μέρα τους δύο μουσικές ιδιοφυίες σε δύο τόσο διαφορετικές εποχές!
Πάρης: Τον Lars Ulrich, για να δω αν και πώς επηρεάζεται στην καθημερινότητά του από τα πολλά comments (good ones… bad ones… hate ones!)
Ερμής: Μάλλον θα σεβαστώ την ιδιωτικότητά τους.
Ντίνα: Ίσως κανέναν.
17. Αν ήσουν manager rock/metal συγκροτημάτων, ποια μπάντα θα προσπαθούσες να φέρεις στην Ελλάδα;
Βαλάντης: Τους “Nathaniel Rateliff & The Night Sweats”!
Πάρης: R U S H (πλέον δυστυχώς αδύνατον!)
Ερμής: Επειδή η μνήμη μου σίγουρα με απατάει, όποιον ή όποιους από τους Dokken, Helloween, Lynyrd Skynyrd, Queensryche, Savatage, White Lion, Twisted Sister, Cinderella, Alice Cooper, δεν έχουν έρθει ξανά. Σίγουρα τους Black Sabbath, γιατί την άλλη φορά δεν τους είδα.
Ντίνα: Iron Maiden
18. Ποιο rock/metal τραγούδι θα ήθελες να είχες τραγουδήσει και ποιο αντίστοιχα να είχες γράψει;
Βαλάντης: Θα ήθελα πολύ να έχω τραγουδήσει, ως πρώτη εκτέλεση, το “Little Black Submarines” των Black Keys, αλλά αφού δε συνέβη, έκανα το αμέσως επόμενο που μπορούσα -το τραγούδησα κι έπαιξα μπάσο στην ηχογράφησή του με τους “it’s the Special Guests” σε μια cover version για τις ανάγκες ενός video clip (οκ, pre-wedding video ήταν!) Μπορείτε, μάλιστα, να το δείτε εδώ: https://vimeo.com/179788510! Το τραγούδι που θα ήθελα, όμως, να έχω γράψει είναι το “You Lost my Memory” των Skyclad (εξαιρετικοί στίχοι σε κάθε άλμπουμ, ειδικά της Walkyier εποχής!)
Πάρης: Θα ήθελα να είχα γράψει το “Imagine”…
Ερμής-Ντίνα: Είναι τόσα πολλά που δύσκολα διαλέγω.
19. Ποια μουσική πλατφόρμα επιλέγεις συχνότερα για τις μουσικές σου επιλογές και αναζητήσεις και γιατί;
Βαλάντης: Παρά το γεγονός ότι οι δίσκοι μας με “Peculiar Three”, “Redeye Caravan” και σύντομα και με “The Magic Bus” βρίσκονται στις περισσότερες γνωστές πλατφόρμες, προσωπικά, όταν ακούω μουσική διαδικτυακά, το κάνω μέσω YouTube! Είναι πάντα μπροστά μου στο (σχεδόν μόνιμα) ανοιχτό pc κι έτσι δεν ασχολήθηκα πολύ περισσότερο με τα υπόλοιπα…
Πάρης: Θα είναι ψεύτης αν κάποιος ΔΕΝ πει το YouTube!
Ερμής-Ντίνα: YouTube. Επειδή, ίσως, είναι το πιο διαδεδομένο;
20. Cd, mp3 ή κάτι άλλο;
Βαλάντης: Εξαρτάται από την περίσταση! Φυσικά και θα προτιμήσω το mp3 στο αυτοκίνητο. Θέλω μπόλικη και πολυποίκιλη μουσική, ειδικά σε μακρινά ταξίδια, οπότε δε νομίζω πως βολεύει κάτι άλλο. Στο σπίτι και θέλοντας να “ακουμπάω” τη μουσική που ακούω κι απολαμβάνω, θα προτιμήσω το cd ή το βινύλιο, ώστε να παρατηρώ το artwork και τους στίχους.
Πάρης: CD για να ακούγεται παντού και να χαζεύεις το artwork!
Ερμής: Το λέω και το ξαναλέω… ΒΙΝΥΛΙΟΟΟΟΟΟ!
Ντίνα: Μp3
21. Aν ήσουν μουσικός on tour, σε ποιες χώρες και πόλεις θα ήθελες οπωσδήποτε να περιοδεύσεις με την μπάντα σου;
Βαλάντης: Η απάντησή μου συνδέεται άμεσα με το ταξίδι που θέλω να κάνω κι όχι με τη λογική του πιο πολυπληθούς ή ζεστού κοινού…, χαχα! Θα ήθελα πολύ να περιοδεύσω στην Αμερική και συγκεκριμένα να καλύψω όλη τη Route 66 παίζοντας σε κάθε μικρή και μεγάλη πόλη που θα συναντήσω!
Πάρης: UK σε κάθε rock pub from Canterbury to Glasgow.
Ερμής: Σε όλη την Ελλάδα από άκρη σε άκρη και βλέπουμε.
Ντίνα: Σε όλη την Ελλάδα.
22. Moυσική εκπομπή στο ραδιόφωνο που άκουγες ή συνεχίζεις ν’ ακούς…
Βαλάντης: Τα τελευταία χρόνια ακούω πολύ ιντερνετικό ραδιόφωνο! Με γοητεύει το γεγονός πως εκεί, συνήθως, δεν υπάρχουν “γραμμές” και “πρέπει”, οπότε ακούς υπέροχη μουσική, ενδιαφέρουσες εκπομπές κι ανακαλύπτεις πολλά, χωρίς βέβαια να εξαιρώ κάποιες εκπομπές-διαμαντάκια στα fm! Ενδεικτικά θ’ αναφερθώ στις εκπομπάρες του Black Duck radio που εκπέμπει απ’ την περιοχή μας κι αξίζει προσοχής, σε αντίστοιχες του The JUKEbox (Λαμία), του VoiceWebRadio (που άργησα ν’ ανακαλύψω ομολογώ!), του Σαλονικιώτικου 1055 Rock και του 2ου Προγράμματος της ΕΡΤ.
Πάρης: Αγαπημένες συχνότητες διαδικτυακές και μη… Black Duck radio, The JUKEbox, VoiceWebRadiο, 2ο Πρόγραμμα… όλα δικά μας παιδιά!
Ερμής: Era-sport
Ντίνα: Perfect radio
23. Αν ήσουν μουσικός παραγωγός, ποιον ροκ καλλιτέχνη ή συγκρότημα θα καλούσες στην πρώτη σου εκπομπή;
Βαλάντης: Το αγαπημένο μου «σκαθάρι», τον Paul McCartney! Βέβαια, θα έπρεπε να γεμίσουμε ατελείωτες εκπομπές και μόνο για ν’ αναφερθούμε στο έργο του…!
Πάρης: Τους Police!
Ερμής: Από εγχώριους καλλιτέχνες τους Blues Wire. Από ξένους, τους Fates Warning μάλλον.
Ντίνα: Βασίλης Παπακωνσταντίνου – Cure.
24. Aν είχες μουσική εκπομπή στο ραδιόφωνο, πώς θα την ονόμαζες;
Βαλάντης: Θα την ονόμαζα “The Travelling Circus” και κάθε εκπομπή θα ήταν αφιέρωμα σε ιδιαίτερες μπάντες απ’ όλον τον κόσμο που δεν κατάφεραν να γίνουν διάσημες παρά το γεγονός ότι το άξιζαν!
Πάρης: “Radio Lollypop” και θα είχε μόνο καλεσμένους και live εκτελέσεις.
Ερμής: Θέλει αρκετή σκέψη αυτό…
Ντίνα: Μμμ, ίσως “Musicanti”!
25. Ποιο τραγούδι, rock/metal μπαλάντα, θ’ αφιέρωνες στον (-η) συνοδό σου, στο πρώτο ραντεβού και ποιο θα χόρευες ευχαρίστως μαζί του (-ης);
Βαλάντης: Θα παρεκκλίνω λίγο της ερώτησης, αλλά… για καλό σκοπό, χαχα! Αντί για το πρώτο ραντεβού, θα πάμε λιγάκι αργότερα -στην πρώτη επέτειο-, όπου ηχογράφησα το “Just the way you are” του Bruno Mars (ναι, δεν είναι rock, αλλά έχετε ακούσει τα funk του;), διασκευασμένο για πιάνο-φωνή, ώστε να της το αφιερώσω. Τελικά, λίγα χρόνια αργότερα (και με νέα ενορχήστρωση) το χορέψαμε στον γάμο μας! Είπαμε, παρέκκλινα για «καλό σκοπό»!
Πάρης: “Sweet Child O’ Mine…” και στις δύο περιπτώσεις!
Ερμής: Κάτι μπανάλ ίσως, “Still loving you”.
Ντίνα: “Σ ’ακολουθώ”.
26. Έχεις πικάπ στο σπίτι σου; Aν ναι, είσαι μήπως συλλέκτης δίσκων; Αν όχι, θ’ αγόραζες έναν δίσκο, αν ήταν η μοναδική μορφή στην οποία κυκλοφορούσε κι ήταν από τους αγαπημένους σου;
Βαλάντης: Είμαι πολύ χαρούμενος που εδώ και λίγα χρόνια μπορώ να απαντάω “ναι” στο αν έχω πικάπ και βινύλια! Από παλιά με σαγήνευε το μέσο, αλλά η ενασχόληση με μουσικά όργανα (αυτό το gas θα μας φάει!), στούντιο, ηχογραφήσεις, κ.τ.λ., πάντα με εμπόδιζαν (οικονομικά) απ’ το να επενδύσω κι εκεί. Μέχρι που έφτασε σε μένα ως δώρο γάμου (best δώρο γάμου ever -είδατε βρε, έχει και τα καλά του!-) κι έκτοτε προσπαθώ να κρατάω κάτι στην άκρη και για δίσκους -με μικρή επιτυχία ως τώρα βέβαια-, χαχα! Σίγουρα δεν είμαι συλλέκτης, αλλά έχω αγοράσει βινύλιο και πριν αποκτήσω πικάπ, προκειμένου να στηρίξω μπάντα και θα το ξαναέκανα χωρίς δεύτερη σκέψη!
Πάρης: Δεν μπορώ να πω πως κατέχω την όλη κουλτούρα του πικάπ… Μου αρέσει, όμως, η εξερεύνηση του artwork σ’ αυτά! Οπότε θα ήθελα πολλούς δίσκους γι’ αυτόν τον λόγο.
Ερμής: Ναι σε όλα!
Ντίνα: Ναι, όχι, ναι.
27. Το καλύτερο rock/metal ελληνικό και ξένο συγκρότημα όλων των εποχών
Βαλάντης: Impossible question, που λεν κι οι φίλοι μας οι Άγγλοι! Μέσα από το πρίσμα της ιστορικότητας ή/και των επιτευγμάτων, ίσως οι απαντήσεις να μπορούν να περιοριστούν λιγάκι σε συγκεκριμένα συγκροτήματα, αλλά θ’ απαντήσω ξεκάθαρα και μόνο απ’ το δικό μου πρίσμα, κατονομάζοντας τις καλύτερες μπάντες στον δικό μου νεφελώδη κόσμο, γεμάτο συγκροτήματα που με σημάδεψαν για διαφορετικούς λόγους το καθένα! Ελληνικό/ελληνόφωνο: Magic de Spell, ελληνικό/αγγλόφωνο: Innerwish, ξένο/rock: Jethro Tull, ξένο/metal: Savatage.
Πάρης: Το “καλύτερο” χωράει τόνους αντικειμενικότητας κι υποκειμενικότητας… Socrates… Τρύπες… Ξύλινα Σπαθιά… / Led Zeppelin!
Ερμής: Δύσκολη επιλογή. Ελληνικό οι Speedfire και ξένο οι Iron Maiden μάλλον.
Ντίνα: Τρύπες – Iron Maiden.
28. Η πιο αδικημένη ελληνική ή/και ξένη rock/metal μπάντα ή καλλιτέχνης
Βαλάντης: Νομίζω πως εδώ μπορεί ν’ ανοίξει ένας ατελείωτος κατάλογος, χαχα! Θα παραθέσω τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό και με τη συνθήκη να έχουν αρκετά χρόνια ζωής καθώς και δισκογραφία, που σημαίνει πως πρόλαβαν ν’ αδικηθούν ήδη! Από τα ξένα θα έλεγα τους “Rage” οι οποίοι ποτέ δεν κατάφεραν να φτάσουν εκεί που θα μπορούσαν, παρά τους πραγματικά καλούς δίσκους (ίσως με αποκορύφωμα αυτούς σε συνεργασία με τη συμφωνική ορχήστρα της Πράγας). Από τα εγχώρια, σίγουρα οι “Δαιμόνια Νύμφη” οι οποίοι, πιστεύω, αξίζουν παγκόσμιας αναγνώρισης!
Πάρης: Στα μέρη μας… Socrates! Στα εκτός… οι Rush που περίμεναν πολλά χρόνια για ν’ αναγνωριστεί η αξία τους και πάλι όχι τόσο όσο τους αναλογεί!
Ερμής: Εγχώρια οι Speedfire. Ξένη θα έλεγα, ίσως, Fates Warning.
Ντίνα: Διάφανα Κρίνα – Accept.
29. O επιδραστικότερος Έλληνας και ξένος ροκ καλλιτέχνης
Βαλάντης: Μάνος Χατζιδάκις, David Bowie. Υπερέβησαν κατά πολύ οποιαδήποτε ταμπέλα!
Πάρης: Παύλος Σιδηρόπουλος και Lemmy!
Ερμής: Δεν μπορώ εύκολα να ξεχωρίσω κάποιους. Ίσως o Randy Rhoads και οι Τρύπες.
Ντίνα: Βασίλης Παπακωνσταντίνου – Ozzy Osbourne.
30. Η πιο μαγευτική φωνή που έχεις ακούσει στη ζωή σου (όχι απαραίτητα από τη μουσική)
Βαλάντης: Κάπου στα τέλη των ’90s, ένας καλός μου
φίλος μου έδωσε μια κασέτα με το “Velvet Darkness They
Fear”
των Theatre of Tragedy,
λέγοντας
“Tους
ξέρεις αυτούς; είναι Νορβηγοί”. Η κασέτα ήταν στο κομμάτι “On Whom the Moon
Doth Shine” κι η φωνή της Liv Kristine ήταν (και είναι) ό,τι πιο μεθυστικό έχω
ακούσει στη ζωή μου!
Πάρης: Dio… Επέλεξα τη συγκεκριμένη φωνή, γιατί εκπέμπει κάτι μαγικό όσες φορές κι να είχες ακούσει τα κομμάτια!
Ερμής: Τόσες μα τόσες πολλές.
Ντίνα: Η φωνούλα της Χαρούλας μου!
31. Ο πιο ροκ Έλληνας ηθοποιός και ο πιο ροκ σκηνοθέτης στην Ελλάδα και το εξωτερικό (σε θέατρο και κινηματογράφο)
Βαλάντης: Σουρεαλισμός, αυτοσχεδιασμός, κασκαντερικά… ο Θανάσης Βέγγος ήταν ο πιο ροκ Έλληνας ηθοποιός! Σκηνοθέτες από το εξωτερικό, ο Guy Ritchie! Λατρεύω τις ταινίες του. Αυτό το γρήγορο μοντάζ, τα χρώματα, το soundtrack… ένα μικρό ροκ αριστούργημα η καθεμία! Από Έλληνες, ο επηρεασμένος από τον Alfred Hitchcock, Πάνος Κοκκινόπουλος!
Πάρης: Ο Σταμάτης Γαρδέλης! Από σκηνοθέτες, Tarantino & Κοκκινόπουλος (μέσω του οποίου μάθαμε πολλά συγκροτήματα!)
Ερμής: Αρκετοί για να ξεχωρίσουμε κάποιους. Από Έλληνες ηθοποιούς, πάντως, μάλλον ο Σταρόβας. Από ξένους σκηνοθέτες, μάλλον ο Tarantino και οι αδερφοί Coen.
Ντίνα: Ψάλτης – Tarantino.
32. Ποιο πρόσφατο τραγούδι από τις «Τάσεις» στο Youtube, ντράπηκες που «έπιασες» τον εαυτό σου να το σιγοτραγουδά και να πατάει το repeat;
Βαλάντης: Η πιο ένοχη απόλαυσή μου, το τελευταίο διάστημα, είναι να ακούω “chilhop” (jazzy & lofi hiphop) συλλογές, καθώς διαβάζω κάποιο βιβλίο τα μεσημέρια!
Πάρης: Για πολλά ντρέπομαι αχαχαχ!
Ερμής: Για repeat δεν το νομίζω. Aπ’ όσο θυμάμαι, ούτε να σιγοτραγούδησα κάποιο.
Ντίνα: “I believe I can Fly”.
33. Ποιον φίλο (-η) σου θ’ ανέβαζες, αν μπορούσες, στο stage ενός φεστιβάλ συγκροτημάτων, για να του (-ης) ευχηθείς για τα γενέθλιά του (-ης), χωρίς να τον (την) έχεις προειδοποιήσει;
Βαλάντης: Την αδερφούλα μου που πιστεύω θα γούσταρε πολύ με τη φάση αυτή!
Πάρης: Όλους τους αγαπημένους μου φίλους θα τους ανέβαζα πάνω!
Ερμής: Τον παιδικό μου φίλο, κουμπάρο και παλιό συνεργάτη, Κώστα.
Ντίνα: Την αδερφή μου!
34. Σκοτώνει η πειρατεία τη μουσική; Nαι ή όχι και γιατί;
Βαλάντης: Δεν ξέρω αν υπήρχε ποτέ η εποχή που καλλιτέχνες και συγκροτήματα βιοπορίζονταν από τις πωλήσεις δίσκων κι όχι από τις συναυλίες, αφού συνήθως έπαιρναν ένα μικρό ποσοστό επί των πωλήσεων. Αλλά ακόμη κι αν συνέβαινε αυτό, εάν εξαιρέσουμε τα μεγαθήρια (κι εδώ όχι πάντα), η όλη προσέγγιση έχει αλλάξει πλέον. Τα περισσότερα συγκροτήματα βγάζουν από μόνα τους τα άλμπουμ τους σε πλατφόρμες που μπορεί ν’ ακούσει δωρεάν ο καθένας και μετά ν’ αποφασίσει αν θα στηρίξει αγοράζοντας. Η ιστορία δείχνει πως αυτός που είναι να στηρίξει… θα το κάνει!
Πάρης: H βιομηχανία της μετριότητας στη μουσική… προσπαθεί να σκοτώσει τη μουσική! Τα υπόλοιπα όχι…
Ερμής: Ναι και όχι. Το γιατί είναι μεγάλο.
Ντίνα: Ναι.
35. Ταινία που θα ήθελες να έχεις γράψει το soundtrack
Βαλάντης: Πολλές οι ταινίες με υπεραναγνωρίσιμα soundtracks, με αποκορύφωμα ίσως τα western. Ο Ennio Morricone δημιούργησε πραγματική μαγεία σε κάποια από αυτά! Θα ήθελα, όμως, πραγματικά να ήμουν στη θέση του Howard Shore και να είχα συνθέσει το soundtrack του “Lord of the Rings”!
Πάρης: Οποιαδήποτε ταινία του Ennio Morricone.
Ερμής: Braveheart
Ντίνα: Pretty Woman
36. Καλλιτέχνης ή συγκρότημα που θ’ άξιζε να περιμένεις στη σειρά για ένα εισιτήριο συναυλίας
Βαλάντης: Θα περίμενα με ευχαρίστηση σε οποιαδήποτε ουρά, όσο μεγάλη κι αν ήταν, προκειμένου να πάρω ένα όμορφο εισιτήριο το οποίο θα είναι ωραιότατο μεμοραμπίλι, αντί γι’ αυτές τις άχαρες φωτοτυπίες που βγάζουμε, πλέον, αγοράζοντας το εισιτήριο διαδικτυακά!
Πάρης: RUSH…
Ερμής: Δεν έχω πρόβλημα να περιμένω και λίγο αλλά και πολύ στη σειρά.
Ντίνα: Για πολλούς θα άξιζε.
37. Το πιο ροκ ελληνικό νησί σήμερα και μετά από δέκα χρόνια
Βαλάντης: Καθώς τα ταξίδια μου από τα ’00s και μετά “περιορίζονται” στο εξωτερικό, δεν μπορώ να πω πως έχω μεγάλη εμπειρία από τα νησιά μας, δυστυχώς! Απ’ όσα έχω επισκεφτεί, πάντως, θα έλεγα πως υπάρχει μια ωραιότατη vintage rock νηνεμία στην Ικαρία, που πιστεύω θα συνεχιστεί και για τα επόμενα πολλά χρόνια!
Πάρης: Από αυτά που έχω ακούσει… Ικαρία.
Ερμής: Απ’ όσα έχω πάει και μπορώ και θυμάμαι, λόγω της ηρεμίας και ποικιλίας παραστάσεών του, μάλλον τα αγαπημένα Κύθηρα.
Ντίνα: Τα αγαπημένα μου Κύθηρα.
38. Θεατρική παράσταση περασμένων ετών, που θα ήθελες να παίξεις
Βαλάντης: Στο Caveman! Γέλασα και ταυτίστηκα πάρα πολύ! Δε σας κρύβω πως έκτοτε φαντάστηκα πολλές φορές τον εαυτό μου να παίζει τον ρόλο, χαχα!
Πάρης: Δύσκολη ερώτηση… μμμ… σε καμία, αχαχα!
Ερμής: Μάλλον δε θα πάρω…
Ντίνα: Σε καμία.
39. Η πιο ροκ τηλεοπτική σειρά ever στην ελληνική τηλεόραση
Βαλάντης: Τι πιο (πανκ) ροκ στην ελληνική τηλεόραση από τον νεαρό, τότε, Βλαδίμηρο Κυριακίδη να φωνάζει -“αρρώστια” δοθείσης ευκαιρίας…- “Βαρβαρότητες” θα ‘λεγε κανείς!
Πάρης: Απαράδεκτοι… Tι έγινε ρε παιδιά;
Ερμής: Αυτός, αυτή και τα μυστήρια
Ντίνα: Απαράδεκτοι
40. Ποιον τηλεοπτικό ή κινηματογραφικό αστέρα έχεις ονειρευτεί τουλάχιστον μία φορά ότι τον (την) έχεις φιλήσει;
Βαλάντης: Την Jessica Rabbit! She’s not bad. She’s just drawn that way…!
Πάρης: Κανέναν / καμία… Αυτές με φιλούσαν στα όνειρά μου!
Ερμής: Πού να μετράμε τώρα…
Ντίνα: Richard Gere
41. «Ο έρωτας είναι θέμα φυσικής, ο γάμος χημείας». Σχολίασε
Βαλάντης: Δεν ξέρω τη γνώμη της Κυρίας με τις Καμέλιες, όμως εγώ ως μαθητής, ενώ αρίστευα στη φυσική, άλλαξα κατεύθυνση, κυρίως, για ν’ αποφύγω τη χημεία… αλλά, τελικά, παντρεύτηκα τον έρωτά μου!
Πάρης: Pillow fights…? Cosmopolitan? (απάντησα στην 50η ερώτηση!)
Ερμής: Αρκετά εύστοχο μου ακούγεται.
Ντίνα: Δύσκολα, λοιπόν, τα πράγματα για όσες/όσους είναι θεωρητικής κατεύθυνσης###??#3!!!
42. «Τα ναρκωτικά είναι ένα στοίχημα με το μυαλό σου». Σχολίασε
Βαλάντης: Ελπίζω ο Jim να εννοούσε πως είναι ένα εξαρχής χαμένο στοίχημα…
Πάρης: …σαφέστατα κι αν χάσεις… πληρώνεις σε ψυχή και σώμα.
Ερμής: Μπορεί. Δεν έχω καμία εμπειρία επί του θέματος.
Ντίνα: Είναι ένα λάθος στοίχημα με το μυαλό σου.
43. Born to be wild… συνέχισε τη φράση με δικά σου λόγια
Βαλάντης: …until you’re too old for rock ‘n’ roll, but still too young to die!
Πάρης: …AND LET THERE BE ROCK…
Ερμής: “Rock ’n’ roll will never die”
Ντίνα: …so you may survive!
44. Dj, για πρώτη φορά, από σπόντα, σε rock club της Αθήνας. Mε ποιο τραγούδι ανοίγεις το set σου και με ποιο το κλείνεις;
Βαλάντης: Def Leppard – “Pour some Sugar on Me” για αρχή και Dropkick Murphys – “Rose Tattoo” για φινάλε!
Πάρης: Opening song “Song for the dead” QOTSA… Ending with “Καρακόλια” – VIC.
Ερμής: “The trooper” / “Nobody’s fool”
Ντίνα: “Crazy Train” / “Wasted Years”
45. Η rock/metal μουσική είναι «μουσική του διαβόλου»… Σχολίασε
Βαλάντης: Δεν μπορώ να ξεχάσω όταν κάπου στο γυμνάσιο, συγγενικό μου πρόσωπο (ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε), μου έφερε ένα βιβλιαράκι σχετικό… ήταν ό,τι πιο τραγελαφικά αστείο έχω διαβάσει ποτέ μου -και διαβάζω πολύ-, χαχα!
Πάρης: Θ’ απαντήσω με τα λόγια του Jack Black, όταν καλωσόρισε τους Led Zeppelin στο Hall of Fame… “πολλοί λένε πως πουλήσατε τη ψυχή σας στον σατανά…” … “c… on guyzzz… we know you did…”
Ερμής: Ασχολίαστο…
Ντίνα: και η μουσική του αγγέλου;
46. Ταινία μικρού μήκους που σ΄εντυπωσίασε
Βαλάντης: Ενώ λατρεύω τις μικρές ιστορίες στη
λογοτεχνία, οι ταινίες μικρού μήκους δεν έχουν τραβήξει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον
μου, αν και σίγουρα απολαμβάνω τα Black Mirror, Inside No9 και το κλασικό The
Twilight Zone.
Όταν, όμως, πρόκειται για animation, stop motion, κ.λ.π., το πράγμα αλλάζει για
μένα! Εάν, λοιπόν, τα σχετικά πρόσφατα Drive Home και Routine, που σκηνοθέτησε
ο Jess Cope, δεν “εμπίπτουν” στην κατηγορία, επειδή είναι video clips για
τον Steven Wilson, τότε θα επιλέξω το
“The Backwater Gospel” του Bo Mathorne!
Πάρης-Ντίνα: Δε βλέπω ταινίες μικρού μήκους…
Ερμής: Για να πω την αλήθεια, δεν πολυβλέπω ταινίες μικρού μήκους.
47. Aν η καραντίνα και ο ιός ήταν στίχος και τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Βαλάντης: Ξεκάθαρα το “Lord of the Flies” των Iron Maiden, αφού συμπεριφοριστικά είναι σαν να ζούμε σε μεγάλη κλίμακα το ομότιτλο μυθιστόρημα του William Golding…
Πάρης: …times like these….ff
Ερμής: Κάτι σκοτεινό σίγουρα.
Ντίνα: Albatross
48. Ποιος rock/metal καλλιτέχνης, θα ήθελες να σου τραγουδήσει και να σου αφιερώσει ένα τραγούδι από το σπίτι του, σε live μετάδοση, στο διάστημα του «εγκλεισμού», λόγω του ιού;
Βαλάντης: Phil Collins
Πάρης: David Grohl
Ερμής: Blues Wire
Ντίνα: Ozzy Osbourne
49. «Αν δεν υπήρχε o κορωνοϊός, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε». Σχολίασε
Βαλάντης: Μααααα ο κορωνοϊός δεν υπάρχει αφού, αλλά τον μεταδίδει το 5G, τα εμβόλια έχουν τσιπάκια του Μπιλ, η Γη είναι επίπεδη, υπάρχουν αλιγάτορες στους υπονόμους, ο Έλβις ζει καιτέτχοιαακόμηπολλά – τυ μας κρείβουν; δοιαδόσται!!!11!ένα1!
Πάρης: ρε σατανάδες…
Ερμής: “Να τον εφεύρουμε”; Σε καμία περίπτωση.
Ντίνα: Εμείς; σίγουρα όχι… πιθανόν κάποιοι με οικονομικά οφέλη…!
50. Με το χέρι στην καρδιά, ποια ήταν η λιγότερο… ροκ ερώτηση από τις σαράντα εννιά προηγούμενες;
Βαλάντης: Η 51η!
Πάρης: Όλοι οι drummer(s) ξέρουμε πως οι ροκ ερωτήσεις είναι πάντα 49… άρα η 50η!
Ερμής: Ίσως αυτές που δεν αναφέρονταν στο rock ή στη μουσική ή σε πράγματα που έχουν πιο άμεση σχέση με το ροκ και τη μουσική γενικότερα.
Ντίνα: Η 49η (σ.σ. «Αν δεν υπήρχε o κορωνοϊός, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε». Σχολίασε)
Oι Τhe Magic Bus στα Social Media:
https://www.facebook.com/TheMagicBus.gr/
https://www.youtube.com/channel/UCMzqEMy7KATv4xHxOpfYFFQ/videos
E-mail: themagicbusbandgr@gmail.com