Οι MORA σχηματίστηκαν στην Αθήνα στις αρχές του 2007 από τον Cinuk (Παναγιώτη) και τον Ad Ventus (Αλέξανδρο). Ο βασικός σκοπός της μπάντας ήταν να δημιουργήσει μία παρέα από μέλη τα οποία όχι μόνο θα ήταν μουσικά ικανά να παίξουν μελωδίες, αλλά ταυτόχρονα να δημιουργήσουν συναισθήματα μέσω του ταξιδιού της φαντασίας. Η βασική ιδέα των ιδρυτών του συγκροτήματος πλαισιώθηκε αργότερα από τους Nick Z, στα τύμπανα, Damon Wilna στα πλήκτρα και AbsintheGreen στο μπάσο. Τώρα το γκρουπ βρίσκεται στο στάδιο της ηχογράφησης του πρώτου τους mini LP, το οποίο θα αποτελεί ένα ακραίο ταξίδι industrial ήχου και θα κυκλοφορήσει μέχρι το Πάσχα, αν όλα πάνε καλά.
Οι MORA πήραν μέρος στο διαγωνισμό “Battle of the Bands” που έγινε στο An Club και ήρθαν πρώτοι ανάμεσα σε άλλα συγκροτήματα. Κάπου εκεί βρήκαμε κι εμείς τα τρία από τα πέντε μέλη του συγκροτήματος, τους Cinuk, Ad Ventus και AbsintheGreen, λίγο μετά την live εμφάνισή τους στο διαγωνισμό.

Είστε σχετικά καινούργιοι στη μουσική σκηνή της Ελλάδας. Το mini LP ετοιμάζεται. Ο στίχος σας θα είναι μόνο αγγλικός;

Cinuk: Έχουμε και κάποια Ελληνικά στοιχεία μέσα. Λίγα, αλλά έχουμε. Πολύ πιθανόν να συμπεριληφθούν. Ακόμα πειραματιζόμαστε.

Υπήρχε ένα συγκεκριμένο concept για τη δημιουργία αυτού του συγκροτήματος;

Cinuk: Πάνω απ’ όλα είναι η μουσική. Η μουσική είναι συναίσθημα, δηλαδή έκφραση, τόσο δική μας, όσο και αυτών που μας ακούνε και τους αρέσει αυτό που κάνουμε.

AbsintheGreen: Δεν υπάρχει ένα ενιαίο concept. Υπάρχει η λογική ότι λέμε ό,τι μας ενοχλεί, ό,τι μας εκφράζει, ό,τι μας πειράζει και πάνω σε αυτό κινούνται οι στίχοι.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τους Mora;

AbsintheGreen: Γενικά είμαστε μία μεγάλη παρέα από φίλους και μετά από μέλη.

Cinuk: Αυτόν τον καιρό μας εκφράζουν αυτά τα πράγματα, αυτή η μουσική. Κάποιοι την μεταφράζουν ως οργισμένη, ως αντιδραστική. Δεν ξέρω αν είναι ή όχι. Εμείς έτσι νοιώθουμε. Οι Mora πάνω απ’ όλα είναι η έκφραση που πηγάζει από μέσα μας.

Αλέξανδρε, πώς θα χαρακτήριζες τη μουσική των Mora;

Ad Ventus: Είναι ένα gothic-industrial-metal με πολλές ταμπέλες, αν θες να το πεις. Αυτό γιατί, υπάρχουν τα πλήκτρα τα οποία δίνουν την ιδέα του industrial-ατμοσφαιρικό. Gothic ως προς τη συγκεκριμένη νοοτροπία και το συγκεκριμένο παίξιμο και metal λόγω του άγριου και ακραίου ήχου.

Οι καταβολές σας έρχονται από το metal;

Cinuk: Και το metal έχει από αλλού καταβολές. Εγώ προσωπικά δεν υποστηρίζω τις ταμπέλες στην μουσική. Δηλαδή είναι μία κατηγοριοποίηση, η οποία γίνεται απλά για να συνεννοούμαστε, αν συνεννοούμαστε, κάτι το οποίο δεν είναι πάντα εφικτό, όσον αφορά τις ταμπέλες.

Αν και παίζετε πολλές διασκευές, ωστόσο έχετε ένα προσωπικό στυλ που τις αποδίδετε. Από πού αντλείται αυτό;

AbsintheGreen: Αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι δένουμε γενικώς και σαν άνθρωποι και σαν μέλη. Δηλαδή, τα τραγούδια που διασκευάζουμε είναι κομμάτια τα οποία γουστάρουμε. Αρέσουν σε όλους μας και ο καθένας τά έχει ερμηνέψει και τους έχει προσθέσει το δικό του feeling. Οπότε είναι λογικό. Ουσιαστικά πήραμε τα κομμάτια και τα κάναμε δικά μας.

Ad Ventus: Δεν είναι τεχνικό το θέμα. Είναι να εκφράσεις αυτό που θες να πεις μέσω του όργανού σου. Τώρα σαν είδος βγαίνει Mora.

Μου έκανε εντύπωση η σχέση σου Παναγιώτη με το μικρόφωνο. Είναι τρομερά ερωτική, κάτι το οποίο με εκστασίασε. Γιατί σου βγαίνει τόσο έντονα αυτό;

Cinuk: Το μικρόφωνο είναι το μέσο, το οποίο χρησιμοποιώ για να βγάλω αυτό που έχω μέσα μου. Ουσιαστικά για να εκθέσω την ψυχή μου στον κόσμο. Αν δεν το προσέχεις, δε σε προσέχει. Είναι αυτό που κουβαλάει τα συναισθήματά μου, το καράβι μου.

Πάνω στο stage έχετε μία πολλή έντονη παρουσία. Έντονο βάψιμο, άγρια κοσμήματα. Γιατί παρουσιάζεστε κατ’ αυτόν τον τρόπο;

Cinuk: Αυτό που θέλουμε να πετύχουμε ουσιαστικά είναι να ενώσουμε το χάσμα. Δηλαδή, όλο αυτό το ακραίο ντύσιμο, το βάψιμο και τα ακραία φωνητικά, όλο αυτό το πακέτο, είναι μία έκφανση και εικόνα της σημερινής κοινωνίας. Δηλαδή, η κοινωνία είναι ένα τέρας, κάτι φρικιαστικό που κυνηγάει να φάει τους ανθρώπους. Αυτό κάνουμε, δηλαδή είμαστε παιδιά του σήμερα, που ζούμε στο σήμερα και προσπαθούμε να το αλλάξουμε προς ένα καλύτερο αύριο.

Τι θα θέλατε να εξασφαλίσουν οι Mora στην μουσική κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον κόσμο και χαρακτηρίζεται από το εύκολο;

Cinuk: Μεγάλη κουβέντα αυτή. Σίγουρα θέλουμε να βάλουμε κι εμείς το λιθαράκι μας σ’ αυτό το μεγάλο πράγμα που λέγεται μουσική, αν μπορούμε. Εμείς νομίζουμε ότι μπορούμε. Και σίγουρα να πούμε στον κόσμο κάποια πράγματα που τα ξέρει, απλά δεν τα θυμάται συχνά.

Ποιος είναι ο στόχος των Mora; Ποιο είναι το όνειρο-πλάνο σας;

Cinuk: Το όνειρό μας είναι να ακουστούμε. Να βγούνε οι ιδέες μας προς τα έξω.

Ad Ventus: Να αποκτήσουμε κάποιο κοινό. Δηλαδή, να λένε από στόμα σε στόμα ότι «είδα τους Mora και μου άρεσαν». Το βασικό είναι αυτό. Γιατί κάθε μικρή μπάντα στην Ελλάδα ακούγεται από στόμα σε στόμα και στο μέλλον βγάζει και κάποιο cd, πάει στο εξωτερικό, κλπ. Θέλουμε να κάνουμε καλές εντυπώσεις.

AbsintheGreen: Για μένα το βασικό νόημα είναι αυτό που κάνουμε να συνεχίσει να μας εκφράζει. Πιστεύω ότι από τη στιγμή που μας εκφράζει, θα βγαίνει και αληθινό προς το κοινό. Από τη στιγμή που θα βγαίνει αληθινό, θα υπάρχει λόγος να υπάρχουμε. Δε θα είμαστε ακόμα μία μπάντα.

Cinuk: Ο στόχος των Mora πιστεύω ότι είναι με τη μουσική να ξυπνάνε το σώμα και με τα λόγια να ξυπνάνε το μυαλό και τη συνείδηση. Και πιστεύω πως αυτός είναι ο στόχος κάθε συγκροτήματος που σέβεται τον εαυτό του και ξέρει τί θέλει και ξέρει αυτό που κάνει. Ελπίζω να είμαστε και εμείς ένα από αυτά τα συγκροτήματα. Αρχή είναι ακόμα.

 

Οι Mora είναι:

Cinuk, φωνητικά

Ad Ventus, κιθάρα

Damon Wilna, πλήκτρα

AbsintheGreen, μπάσο

Nick Z, τύμπανα