Λίγο πριν χωρίσουν οι δρόμοι τους, η Mary και The Boy – ή οι Mary and The Boy αν προτιμάτε – σε σύμπραξη με τον Felizol (Aka Γιάννης Βεσλεμές) ηχογράφησαν το follow-up του ομώνυμου ντεμπούτου τους.
Άφησαν πίσω τους την άγρια φύση του παρελθόντος που τους χαρακτήριζε ως μια ιδιόμορφη και κατά πολλούς “φευγάτη” περίπτωση και έσπρωξαν τον ήχο τους ένα βήμα παραπέρα. Σ’αυτό συνέβαλε καταλυτικά η παραγωγή το δίχως άλλο, αν και πάλι μινιμαλιστική, ελέω και των ηλεκτρονικών παρεμβάσεων του Βεσλεμέ, καθώς και η χρήση των δυνατοτήτων φωνής που διατηρεί μεν τη θεατρικότητα χωρίς να φαίνεται επιτηδευμένη. Άλλωστε στο mastering του δίσκου συναντάμε τον Βρετανό παραγωγό και remixer των Radiohead μεταξύ άλλων, Christian Vogel!
Αυτό όμως που ομολογουμένως λάμπει στο “Timemachine” είναι η νέα ηχητική τους κατεύθυνση υπό το πρίσμα των συνθέσεων που αναδομούν ό,τι ξέραμε μέχρι τώρα. Από το πιανιστικό ποπ αριστούργημα “You, You, You” με την εθιστική μελωδία μέχρι την ηλεκτρονική έκρηξη του “No More Bad Trips For Little Mary” σε soul πνεύμα οι Mary & The Boy μας λένε ξεκάθαρα ότι λατρεύουν την μουσική. Βάλθηκαν δε να κερδίσουν και τους πιο δύστροπους και δύσπιστους αφού απ’ την gospel στιγμή του “Afraid Of The Devil” με τα χορωδιακά φωνητικά ως και την εικόνα cabaret παράστασης του “Staring”, ετοιμάζουν έδαφος αποδοχής από τους ακροατές.
Τα “My Dance Is Getting Better” και “Are You Still Dancing Can Can” τολμώ να πω πως προκαλούν ένα είδος εθισμού που ίσως να οφείλεται στη διαφορετικότητά τους σε σχέση με προηγούμενες εμπνεύσεις. Το νεύρο που εκπέμπουν σε οδηγεί κατευθείαν στο dancefloor, με τον Βεσλεμέ να δίνει ρέστα και να βαράει αλύπητα με beats και bleeps που ξεσηκώνουν. Ο πειραματισμός συνυπάρχει με την τραγικότητα των στίχων στις επανεκτελέσεις των “Cock” , “Mama” και “Death”, κομμάτια που πρωτοακούσαμε στο προ διετίας δίσκο “Mary and The Boy” και τώρα φτάνουν στα αυτιά μας διαμέσου ηλεκτρονικών ηχοχρωμάτων.
Η περιπλάνηση στα τοπία των MAB φτάνει στο τέλος της με το πιάνο και τη βαθιά φωνή του The Boy να καθιστούν το “Timemachine” ένα απ’ τα τραγούδια-παρακαταθήκη για το μέλλον που έχουν γραφτεί στην αγγλόφωνη σκηνή της χώρας. Ακούστε τους στίχους “And the mother of god thought she was wo whore /I know the truth is dying with me, and the mother of god told me I should stop /Τravel for fun with my time machine” και αναρωτηθείτε τί ήταν η μάνα του Θεού; “And the mother of god doesn’t know she’s famous/ I know the truth is dying with me,And the mother of god put a bomb in the congress/…..,And the mother of god is a striper in Vegas/…….” .
Για να πω την αλήθεια, τους περίμενα στη γωνία για να τους αποδοκιμάσω μετά την πρώτη τους κυκλοφορία, αλλά οι σοβαρές αμφιβολίες μου για την ταυτότητα της δουλειάς αυτής υποσκελίστηκαν με την πρώτη ακρόαση της. Οι νεοκυματικές αναφορές , η επιρροή του proto-punk ήρωα Lou Reed, εποχής Transformer κυρίως, αλλά και των Αμερικανών Dresden Dolls φιλτράρονται με δημιουργικό τρόπο απ’ το ντουέτο, με αποτέλεσμα να μην ξενίζει ο συνδυασμός τους στ’ ανυποψίαστα αφτιά μας.
Ανεβείτε λοιπόν δίχως δισταγμό στην χρονομηχανή των Mary and The Boy και Felizol και διακτινιστείτε μέσα στο χρόνο με το άκουσμα της τρεμάμενης φωνής της Mary.
Top Tracks: “You,You,You” , “No More Bad Trips For Little Mary” , “Timemachine”
Κείμενο: Παναγιώτης Σταθόπουλος