Οι εξαμελείς Αθηναίοι InMost Ego ,έχοντας ήδη κυκλοφορήσει το 2007 το πρώτο demo EP τους με τίτλο “A moment before”, μας επανασυστήνονται αυτήν την φορά μέσα από το νέο EP τους. Η μπάντα αποτελείται από τους : Λίνα –φωνητικά ,Μίλτος -κιθάρες, Αντώνης -κιθάρες, Αβραάμ -κήμπορντς και Γιάννης -μπάσο. Ο τίτλος του καινούργιου demo είναι “When roses fall” και σίγουρα τραβά αμέσως την προσοχή σου το πολύ προσεγμένο και όμορφο εξώφυλλο, dark αισθητικής δια χειρός Alan Fall, όπως και το ύφος της μπάντας άλλωστε.
Το cd ανοίγει με το “Inmost ego” το οποίο εισάγεται δυναμικά με μια «εκπυρσοκρότηση» των πλήκτρων, όμορφες κοφτές κιθάρες αλλά και σχετικά αδύναμα το μπάσο και τα ντραμς. Τα γυναικεία φωνητικά στην αρχή ξενίζουν και ειδικά στις πρώτες στροφές στις οποίες αναγκάζεται να ξεκινήσει από πολύ χαμηλές νότες, το αποτέλεσμα είναι κάπως άνισο αλλά στην πορεία εξισορροπείται ,ειδικά στα refrain, ενώ στις πιο μελωδικές στιγμές του κομματιού μπορεί και ξεδιπλώνεται λυρικά και σκοτεινά.
Το δεύτερο κομμάτι ( και μάλλον το ομορφότερο του cd) είναι το “I won’t be there” ,αυτήν την φορά με τα φωνητικά να αναδεικνύουν σε πλήρες φάσμα συναισθήματα οργής και απόγνωσης, ενώ τα ντραμς και το μπάσο αυτήν την φορά είναι αρμονικά μιξαρισμένα με τις νευρικές κιθάρες.
Τρίτο κομμάτι του cd είναι το “Part of me” το οποίο σε πιάνει από τα πρώτα ακόρντα από τον λαιμό και σε ταρακουνάει ,τα φωνητικά θυμίζουν πολύ τις καλές στιγμές των System of a Down και Evannessence ταυτόχρονα ενώ τα μελωδικά ξεσπάσματα είναι ενορχηστρωτικά άψογα, με μεταλλικά riff και την ένταση να κορυφώνεται σταδιακά.
Τέλος το cd κλείνει με το ομώνυμο τραγούδι, μια μπαλάντα με αργή και κατακόρυφη ανάπτυξη και αυτήν την φορά ο συνδυασμός τραχιών και μελωδικών φωνητικών είναι απόλυτα επιτυχημένος, αφού υπάρχουν στιγμές που η αλληλοσυμπλήρωση στην απόδοση επιτυγχάνεται απόλυτα.
Συνολικά ,η αίσθηση που σου αφήνει είναι ότι με μια πιο ακριβή και προσεκτική παραγωγή και την διόρθωση κάποιων πταισμάτων (ενορχήστρωση με πιο ζυγισμένη προβολή μπάσου και ντραμς καθώς και ανάληψη φωνητικών σε χαμηλές οκτάβες από αντρική φωνή) το αποτέλεσμα θα μπορεί να σταθεί ισάξια δίπλα στις αντίστοιχες ευρωπαϊκές παραγωγές. Το είδος που υπηρετούν ακροβατεί ανάλογα με την διάθεση τους από το dark στο nu metal και από το gothic στο power metal,όλα αυτά όμως μέσα σε ένα αρμονικά χαρμάνι που δεν προκαλεί τα αυτιά μας ενώ δεν μπορεί ποτέ να ταυτιστεί απόλυτα με κάποιο από όλα αυτά.
Κείμενο : Δημήτρης Βασιλειάδης