Συνέντευξη του Alex- Hannibal
Ο Αλέξης Hannibal Μπαλακάκης και ex Spitfire δημιούργησε τους Hannibal για το μουσικό διαγωνισμό Φίλιππου Νάκα. Το συγκρότημα έχει ήδη κυκλοφορήσει την πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο “This Is You”. Οι Hannibal ήταν το Ελληνικό συγκρότημα που επιλέχθηκε από τους Scorpions για να παίξει support στη συναυλία που έγινε στο στάδιο Καραϊσκάκη στις 18 Ιουνίου 2007.
Κέρη: Αλέξη έτσι όπως ξεκινάμε, άλλα είχα στο μυαλό μου να πούμε, αλλά λίγο πριν μιλήσουμε για πιο πρόσφατα πράγματα θέλω να σε ρωτήσω για τους Spitfire.
Αλέξης: Μετά το ’92 πήγα στους Spitfire. Παίξαμε με τους Maiden το ’96 στο Περιστέρι. Μέχρι το 2000ήμουν Spitfire, από κει και πέρα για ένα διάστημα αποφάσισα να μην ασχοληθώ με το Heavy Metal στην Ελλάδα γιατί μόνο πίκρες μου έδινε. Προσπάθησα να κάνω μία στροφή, να πειραματιστώ με τον ελληνικό στίχο, αλλά πάλι σε μουσικό είδος hardrock και heavy, αλλά το hardrock και το heavy metal με τον ελληνικό στίχο δε δένει πολύ.
Κ.:Αφήνεις λοιπόν τους Spitfire το 2000 και δημιουργείς τους Hannibal, κάπως ανορθόδοξα θα έλεγα, λόγω του ότι βασικά δεν υπήρχαν Hannibal, υπήρχε μόνο ο Hannibal, δηλαδή εσύ. Πώς φτάνουμε από τον Hannibal στους Hannibal;
Αλ.: Ένας φίλος, καλή του ώρα το παλικάρι πήγε το φάκελο (στο διαγωνισμό του ωδείου Φίλιππος Νάκας). Του λέω βρε συ τι να στέλνουμε τώρα; «Φτιάξε μου εσύ ένα φάκελο», μου λέει, «τη συμμετοχή και θα τον πάω εγώ με τα χέρια μου». Τον πήγε (ένα demo με 4 κομμάτια). Με παίρνουν τηλέφωνο και μου λένε «περάσατε», λέω ποιοι περάσανε; «Οι Hannibal». Άντε τώρα να φτιάξεις μπάντα. Δεν είχα μπάντα, τα είχα γράψει μόνος μου τα κομμάτια. Σε ένα βράδυ φτιάχτηκε η μπάντα. Με δύο πρόβες πήγαμε, παίξαμε και κερδίσαμε το διαγωνισμό. Ήταν το τελευταίο πράγμα που περίμενα. Δεν πήραμε (βέβαια) το συμβόλαιο. Αυτή η μπάντα έχει κάτι μαγικό. Στα τέσσερα χρόνια που υπάρχει ούτε μία φορά δεν έχει τσακωθεί κανένας μες την μπάντα με κάποιον άλλο. Καμία φορά δεν υπήρξε παρεξήγηση. Καμία φορά δεν διώχτηκε κάποιος από την μπάντα.
Κ.: Μετά το demo με τα τέσσερα κομμάτια που στείλατε στο διαγωνισμό και τη συμμετοχή σας σε μία ξένη μουσική συλλογή, tribute στους Firehouse, όπου και συμμετέχετε με μία διασκευή σε ένα τραγούδι των Firehouse, κυκλοφορήσατε την πρώτη σας ολοκληρωμένη δουλειά με τίτλο “This Is You”. Είναι μουσικά δυνατή, αλλά και εναλλακτική ταυτοχρόνως. Πώς θα χαρακτήριζες εσύ σαν Hannibal αυτή τη δουλειά;
Αλ.: Παρ’ όλο το σκληρό του ήχου είναι πραγματικά ένα mainstream album. Δεν είναι heavy metal. Το κατατάσσω σαν ένα alternative- sophisticated hardrock. Ούτε metal, ούτε rock, σκληρό μεν, ψαγμένο από την άλλη, εύκολο και δύσκολο. Έχει 13 κομμάτια που το ένα δε μοιάζει με το άλλο. Πιστεύω ότι είναι ένα album που ο άλλος θα ακούσει και θα βρει πολλά πράγματα μέσα. Και στους στίχους θα βρει σίγουρα τον εαυτό του.
Κ.:Ποια είναι δηλαδή η φιλοσοφία αυτής της μπάντας;
Αλ.: Η φιλοσοφία αυτής της μπάντας, επειδή εγώ γράφω τη μουσική και τους στίχους, είναι να γράφω τραγούδια, όχι συνθέσεις. Δηλαδή θα μπορούσαμε να καθόμαστε να αναλωνόμαστε σε σόλα, σε αρπέντζια, σε 2-σολίες, σε θέματα στα τύμπανα, ξέρεις να τα παίζει «χταπόδης» drummer, κλπ. Αυτά τα πράγματα για μένα όταν θέλεις να γράψεις τραγούδι είναι ανούσια. Ή θα κάνεις έναν instrumental δίσκο όπου θα δείχνεις τις καλλιτεχνικές σου και τις τεχνικές σου αρετές, ή θα γράψεις τραγούδι και το τραγούδι το γράφεις πρώτα απ’ όλα για σένα, γιατί σου βγάζει έναν καημό, έναν πόνο, μία χαρά, μία λύπη, αλλά το γράφεις και για κάποιον να τ’ακούσει, να είναι ξεκούραστο, να έχει εναλλαγές, δηλαδή το ένα κομμάτι να μην μοιάζει με το άλλο. Γι’αυτό το λόγο κατηγορηθήκαμε και από τα περιοδικά που ασχολούνται με το heavy metal στην Ελλάδα, περισσότερο από το Rock Hard ότι δεν έχουμε προσανατολισμό ή ότι δεν έχουμε ξεκάθαρο ορίζοντα για το πού θέλουμε να πάμε αυτό το πράγμα μουσικά. Η απάντηση που έχουμε να δώσουμε σε όλα αυτά είναι ότι δεν μας ενδιαφέρει. Αυτό. Παίζουμε έναν «αχταρμά» από εικόνες, από ήχους, από ιδέες, από στίχους. Δηλαδή δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος προσανατολισμός, δε γράφουμε τραγούδια ούτε για να σώσουμε τον πλανήτη, ούτε γιατί είμαστε η μεγαλύτερη μπάντα στον κόσμο. Γράφουμε κομμάτια που μας αρέσουν.
Κ.:Θέλω να σε ρωτήσω κάτι λίγο άσχετο. Πιστεύεις στο ελληνικό ροκ;
Αλ.: Ναι, ναι, πάρα πολύ. Υπάρχουν γκρουπάρες, εγώ αυτό λέω, γκρουπάρες. Υπάρχουν μπάντες και καλύτερες από μας δηλαδή.
Κ.: Θέλω όμως να σε πάω στις ελληνικές μπάντες μετά το 2000. Ποια είναι η γνώμη σου; Βρίσκεις ότι παρουσιάζουν κάτι διαφορετικό, κάτι καινούργιο;
Αλ.: Αυτά που ακούω απ’τις περισσότερες ελληνικές μπάντες είναι κακές απομιμήσεις. Ναι από το 2000 και μετά (έχω αυτή την εντύπωση), γιατί η τεχνολογία έχει το καλό της ενημέρωσης, της ταχύτητας, αλλά έχει και ένα πολύ μεγάλο κακό, ότι μπορείς να πάρεις πάρα πολλές πληροφορίες σε λίγο χρόνο. Ο κόσμος μπλοκάρει με την πολλή πληροφορία. Βομβαρδίζονται από πολλά πράγματα και σου λένε «να κάνουμε αυτό γιατί αυτό έχει πέραση». Δε γίνεται έτσι. Κάνε κάτι από την αρχή να έχει τη δικιά του φιλοσοφία και να το γουστάρεις πάνω απ’ όλα.
Κ.: Κλείνοντας θέλω να σε ρωτήσω τι θα ήθελες εσύ για τους Hannibal;
Αλ.: Θα ήθελα πάρα πολύ να παίξουμε στο εξωτερικό σε κάποια φεστιβάλς. Να είμαστε σε μία περιοδεία σε διαφορετικά μέρη έστω για 4-5 εμφανίσεις, support σε μία άλλη μπάντα, δε χρειάζεται να είναι και πρώτο όνομα. Απλά να βγούμε από τα σύνορα και να παίξουμε σε κόσμο που έχει καλύτερα το «άθλημα» από εμάς.
Οι Hannibal είναι:
Hannibal : Lead Vocals, Electric guitar, Music, Lyrics
Jon AdvoCat : Bass, Backing Vocals
Vakillus : Drums
Dimmu Summer : Electric guitar
Sovolator : Electric guitar
Herc : Keyboards, Backing Vocals