Από τις πιο λατρεμένες περυσινές κυκλοφορίες το ντεμπούτο της μπάντας και πέρασαμε μόνο ένας χρόνος απο τότε που τα είπαμε με τον μπασίστα Δάνη. Και τώρα το σόου συνεχίζεται, αλλά αυτή τη φορά στην έρημο…
Πέλεκυς το πρώτο ριφ. Βαρύ στην αρχή και μετά εξελίσσεται σε πιο παραδοσιακό doom που θα κάνει πολλά κεφάλια να κουνηθούν. Ναι τα ατελείωτα σολαρίσματα και το συνεχές τζαμάρισμα είναι εκεί. Αυτή τη φορά όμως είναι εμφανές ήδη από το πρώτο τραγούδι πως τα κομμάτια λειτουργούν και αναδεικνύονται μέσα από την δομή τους και το πως το ένα μέρος διαδέχεται το άλλο είτε είναι γέφυρες είτε τα πολύ καλά τραγουδισμένα ρεφραίν απο τον Μιχάλη που κολλάνε στο μυαλό (άλλος ένας τομέας που ανέβηκε επίπεδο από τα πιο διαστημοψυχεδελικά του πρώτου δίσκου). Αυτό φάνηκε και απο την έξυπνη λύση να χωρίσουν το πρώτο και τελευταίο κομμάτι του δίσκου σε δύο μέρη. To «Rojo» που κυκλοφόρησε σαν πρώτο σινγκλ ειναι εξολοκλήρου τραγουδισμένο στα ισπανικά και είναι το τραγούδι που φέρει ουσιαστικά την αίσθηση του καραβανιού (ίσως των Weedians; Κλείνοντας το μάτι στους τιτάνες του ήχου Sleep) που πορεύται αργά και μυσταγωγικά στην ζεστή ατμόσφαιρα της ερήμου εν μέσω των βαρύγδουπων βηματισμών απο το Πράσινο Γέτι. Χαρακτηριστική εντύπωση κάνει το θέρεμιν (;) που λειτουργεί συνεπικουρικά σαν όργανο καθώς και το rhythm section απο τους Δάνη στο μπάσο και του νέου μέλους στα ντράμς, του Tsak, οι οποίοι στην μεση του κομματιού κρατάν την ραχοκοκκαλιά του κομματιού και δίνουν το ελεύθερο στην κιθάρα να εκτοξευτεί στο διάστημα με ένα sample στο τέλος πάλι στα ισπανικά ίσως απο κάποια ταινία (όπως είχε γίνει με samples του Hunter S. Thompson στον πρώτο δίσκο). Σχεδόν sludge το πρώτο μέρος του «Bad Sleep» όπου κ εδώ μπορεί να καταλάβεις το βάρος που έχει πέσει στα φωνητικά ώστε να τοποθετηθούν σωστά και με τρόπο τέτοιο, ώστε να σου μείνουν καρφωμένα στο κεφάλι για sing along. Το δεύτερο μέρος διαδέχεται το πρώτο όπου το heavy psych στοιχείο δίνει τη θέση του σε ενα break που θυμίζει λίγο Tool με τα τζαμαρίσματα του μπάσου. Ουσιαστικά το δεύτερο μισό του κομματιού είναι ένα τζαμάρισμα εν είδη outro που επεκτείνεται στον ηχητικό ορίζοντα «απλώνοντας» τον ήχο και μάλιστα με λίγα παραμορφωμένα φωνητικά.
Γενικα η 2η προσπάθεια της Αθηναικής μπάντας είναι σίγουρα και πιο μεστή και πιο απολαυστική. Groove ολούθε και καλή τεχνική απόδοση που μας παραδίδουν ένα τελικό αποτέλεσμα για να το ακούς με τις ώρες ειδικά τώρα τις καλοκαιρινές νύχτες και γιατί όχι να δεις την μπάντα ζωντανά. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Ακούστε ολόκληρο τον δίσκο από το κανάλι του Stoned Meadow Of Doom εδώ.
Σταύρος Παπαγεωργόπουλος
Τα τραγούδια:
1. Black Planets (part 1)
2. Black Planets (part 2)
3. Rojo
4. Bad Sleep (part 1)
5. Bad Sleep (part 2)
Οι Green Yeti είναι:
Dani – Μπάσο
Mike – Κιθάρα, Φωνητικά
Drums: Tsak – Τύμπανα
Χρήσιμοι σύνδεσμοι:
https://www.facebook.com/greenyetiband
https://greenyeti.bandcamp.com
https://www.youtube.com/channel/UChqmDxKZZNfbzx7vjsf-hdg
Ο Σταύρος Παπαγεωργόπουλος είναι συντάκτης στο rockap από το 2014, έχει ασχοληθεί με το ραδιόφωνο και του αρέσει να γράφει για μουσική.