”Βαστάτε Τούρκοι τ’ άλογα!” Οι DangerAngel επιστρέφουν δυναμικά με νέα κυκλοφορία, προσθέτοντας και τρίτο album στο ιστορικό τους. Ο τίτλος αυτού, ”All The King’s Horses”. Η μπάντα που μετρά ήδη 10 χρόνια ύπαρξης στο χώρο της μουσικής σκηνής, μετά τη δεύτερη κυκλοφορία της με τίτλο ”Revolutia”, επιστρέφει με νέο γαμάτο hard ‘n heavy album για να μας ταρακουνήσει και να μας ξεσηκώσει για άλλη μια φορά. Το ”All The King’s Horses” μπορεί να θεωρηθεί, αν μη τι άλλο, μία από τις πιο επιτυχημένες και καλά συντονισμένες δουλειές της μπάντας, η οποία έχει την ευκαιρία να αποκαλύψει στο κοινό την ιδιαίτερη ταυτότητά της. Αυτό σημαίνει ότι μόνο μονοτονία δε μπορείς να εισπράξεις στο άκουσμα του νέου δίσκου, διότι ο ήχος τους κατακλύζεται από ένα σωρό διαφορετικά στοιχεία που συνδέονται αρμονικά μεταξύ τους και δίνουν το τελικό αποτέλεσμα, που μπορείς να απολαύσεις. Με τον Ahas στα πλήκτρα να προσφέρει μια άλλη αίσθηση στον hard rock ήχο των DA, τα δυναμικά rock φωνητικά του Βραζιλιάνου τραγουδιστή BJ, το κιθαριστικό ντελίριο του Ethan Snow και τους Rudi Rallis στο μπάσσο και Tony V στα drums να συμπληρώνουν με επιτυχία το ακουστικό τοπίο, οι DangerAngel θα σε κάνουν να γουστάρεις progressiv-ιά.
Το πρώτο κομμάτι του album, ”To A Kill A Saint”, σε εισάγει στη μαγεία του μελωδικού hard rock ήχου, όπως και το ”Dia De Los Muertos”, με ανέλπιστα catchy refrains που σου μένει. Στο ”Dead In The Water” έχουμε αρχικά μία αφήγηση και ένα μετέπειτα ηχητικό συνοθύλευμα με πρωταγωνιστή το κιθαριστικό ”όργιο” και τη φωνητική έκταση του BJ. Ακολουθούν τα ”Who You Are” και ”Call My Name”, τα οποία συνέχιζουν να με εκπλήσσουν με την έμπνευση της μπάντας και τον απίστευτα καθηλωτικό ρυθμό τους. Στο άκουσμα του ”Best Of Me” εισπράττω κάτι από Dickinson και Roy Khan (Kamelot/ Conception) στη φωνή, οι riff-άρες του και τα πλήκτρα σε συνδυασμό με τα φωνητικά με απογειώνουν. Στο ”All The King’s Horses” η μελωδία και οι εκπλήξεις συνεχίζονται. Οι φωνητικές ικανότητες του BJ σε συνδυασμό με την κιθάρα του E. Snow, μαγεύουν. Στο ”Speak To Me” τα πλήκτρα αποδεικνύουν την αξία τους, όπως και στο ”How About Right Now”, ενώ το ”Will You Follow” διέπεται από μια μελωδική ταχύτητα. Τέλος, το ”Devil’s Waltz”, ”παντρεύει” τον synth ήχο των πλήκτρων με το progressive και δίνει ένα άψογο αποτέλεσμα στον ακροατή. Ο δίσκος όπως άνοιξε με hard rock, έτσι και κλείνει με το ”Hollow Men”, ένα επίσης hard rock δυναμικό κομμάτι.
Συστήνω ανεπιφύλακτη ακρόαση στο album αυτό, σε γνώστες του είδους, μυημένους ή μη, σε όσους τώρα ”ψάχνονται” ή σε αυτούς που αρέσκονται σε νέες μουσικές ανακαλύψεις. Καλοτάξιδο και cheers!
Μαίρη Κατσαδούρα
