Να λοιπόν που το 2017 ήδη κοντράρει στα ίσα το 2016 από άποψη ποιότητας κυκλοφοριών στην εγχώρια σκηνή και είμαστε μόνο στο πρώτο μισό της χρονιάς! Μια λοιπόν κυκλοφορία με αέρα ανοιξιάτικο και αρκετά διαφοροποιημένη από το ντεμπούτο της μπάντας αλλά και γενικότερα από ότι κυκλοφορεί έξω. Σίγουρα ο αέρας πέρα από την φρεσκάδα που αποπνέει είναι και λίγο vintage και όταν λέω λίγο αναφέρομαι στα ένδοξα 80ς και όχι τα βαρύγδουπα 70ς που έχουν απλώσει την ασήκωτη σκιά τους παντού.
Ο σωστός ο δίσκος σε πιάνει από τα μούτρα με το που πατάς το πρώτο play και έτσι κάνει το «Thunderborn» και η τεράστια φωνή του Bob με χαρακτηριστική άνεση ενώ τον σιγοντάρει άκοπα το rhythm section των Πανόκα στο μπάσο και Dennis στα τύμπανα. Η συνέχεια με το «Back With A Black Heart» επιδεικνύει χαρακτηριστική συνάφεια (όπως και σε όλον τον δίσκο άλλωστε) όπου εδώ ο Μπάμπης σκαρφωλώνει ψηλά όπως και στο προηγούμενο τραγούδι και η κιθάρα του Mikko αποκτά κυρίαρχο ρόλο με ένα δρεπανηφόρο ριφφάκι που οδηγείται στην κορύφωση με το επικό σόλο. Σε πιο ραδιοφιλικά μονοπάτια το «Strip Club» με σόλο βγαλμένο από το Sunset strip ενώ «Eyes ‘n’ Knives» μας επιστρέφει στο high energy rock n roll του πρώτου δίσκου. Ήρθε και η ώρα της όμορφης μπαλάντας «I Am The Sun» με την γλυκιά μελωδία της κιθάρας να ταξιδεύει χωρίς τα εως τώρα γκάζια ένω το μπάσο παρέχει την ομαλή κίνηση αυτή και τα φωνητικά να φτάνουν την τελική εικόνα προς τον ορίζοντα… Το αλανιάρικο «Feast With The Darkness» με το αξιομνημόνευτο ρεφραίν του μας φτάνει στο δεύτερο μισό του δίσκου και το σερί συνεχίζε με το «Realize» ένα κομμάτι που συγκεντρώνει όλες τις αρετές του δίσκου, που τα έχει όλα παιχτικά και ως κάτι το εθιστικό σίγουρα θα μνημονεύεται στις συναυλίες. Το «A Better Grave» έχει λίγο πιο αλητήριο χαρακτήρια – μια ευγενική χορηγία από το γρέζι στα φωνητικά – που θα μπορούσαμε να πούμε ότι θυμίζει Ozzy τέλη δεκαετίας 80. Το grunge- άτο «Concrete Youth» ίσως δεν αποτελεί το προσωπικά αγαπημένο μου για να κλείσει τον δίσκο, αλλά το «Six Feet Deep» ανταμοίβει μιας και έχει τον χαρακτήρα του outro που μια νοσταλγική μελωδία μας αποχαιρετά με τα sample-αρισμένα τα λόγια του Τσάρλι Τσάπλιν από τον τελευταίο του λόγο στην ταινία «The Great Dictator».
Μια κυκλοφορία με ισορροπημένο το μείγμα του adrenaline fueled rock n roll όπως γουστάρουμε από Hellacopters με λίγο πιο ραδιοφωνικό ήχο και sleaze και glam μελωδίες α λα Motley Crue, Slash και μερικές (ελάχιστες) σκοτεινές πινελιές αλλά γενικά το high energy στοιχείο έδωσε την θέση του στο feelgood rock. Δίσκος για να χορέψετε, να ερωτευτείτε, να οδηγείτε και να τον απολαύσετε ζωντανά την Παρασκευή 5 Μάη στην Αθήνα μαζί με τους Breath After Coma (περισσότερες πληροφορίες εδώ) αλλά και στο Eject στις 14/7 την ημέρα των Casabian! Την παραγωγή επιμελήθηκε ο κιθαρίστας της μπάντας στα 8yard Studios στην Αθήνα ενώ το εξώφυλλο ο μπασίστας Πανόκας ή αλλιώς Bewild Brother.
Σταύρος Παπαγεωργόπουλος
Ακούστε όλον τον δίσκο από το κανάλι της μπάντας εδώ.
Τα τραγούδια:
1. Thunderborn
2. Back With a Black Heart
3. Strip Club
4. Eyes n Knives
5. I Am the Sun
6. Feast With the Darkness
7. Realize
8. A Better Grave
9. Concrete Youth
10. Six Feet Deep
Οι Black Hat Bones είναι:
Bob – φωνητικά
Mikko – κιθάρα
Panokas – μπάσο
Dennis – τύμπανα
Χρήσιμοι Σύνδεσμοι:
https://www.facebook.com/BlackHatBones
https://blackhatbones.bandcamp.com
https://www.instagram.com/blackhatbones
Ο Σταύρος Παπαγεωργόπουλος είναι συντάκτης στο rockap από το 2014, έχει ασχοληθεί με το ραδιόφωνο και του αρέσει να γράφει για μουσική.