play_arrow
Rock Radio Rock Apodraseis Radio Station
Έκανα πρόσφατα μια βουτιά με το κεφάλι επάνω σε έναν τοίχο! Χτύπησα άγρια με το παρελθόν και θυμήθηκα! Θυμήθηκα πως κάποτε (μιλάμε για τότε που το χαρτί δεν ήτανε μονάχα σε ρολό τουαλέτας αλλά κυκλοφορούσαν και μουσικά περιοδικά) άκουγα ώρες μουσική και έγραφα για εκείνη, έγραφα μαζί της, για εμένα, για όσους γουστάρανε να ακούνε! Εντάξει! Ανοιγόκλεισα τα μάτια μετά τη βουτιά στον τοίχο και κατάλαβα πως κάπου έχασα 18 με 20 χρόνια. Πολλά; Αναστήθηκα, οπότε ξύπνα κι εσύ γιατί σου έχω λίστα ηχητικέ μου αναγνώστη!
Ξεκαθαρίζω: Δεν είμαι κριτικός, είμαι απλός ακροατής. Όσα γράφω δεν ήρθαν συστημένα από εταιρίες, προήλθαν από την αγάπη στο αντικείμενο και κυρίως σε παιδιά που γουστάρουν να το κρατήσουν ζωντανό και να το πάνε ένα βήμα παραπέρα. Στο άρθρο θα βρεις μόνο ελληνικές μπάντες (με ελληνικό και αγγλόφωνο στίχο) αλλά δε γνωρίζω κανένα από τα παιδιά. Επίσης, οι δίσκοι δεν είναι όλοι του 2018, οπότε σε όποιον δεν αρέσει αυτό, ας κόψει λάσπη νωρίς! Αν μείνεις, να θυμάσαι πως το Ροκ και η μουσική εν γένει είναι ένα λιβάδι όπου όλα φυτρώνουν για να ανθίσουν, άρα μπορούν και –ναι!– αλλάζουν θέση, κουβαλώντας ως σταθερά τους μία: την αλήθεια!
Φύγαμε για το Part 8 of ?
Damirah
Δίσκος: Lights and Guns and Fire
Ξεκινώ λέγοντας ότι ομολογουμένως είναι ένας επιτυχημένος τίτλος (κάποιος στον ψιθυρίζει στο αυτί όταν ολοκληρώσεις το άκουσμα του δίσκου) και ένα υπέροχο artwork που αντιπροσωπεύει όσα θέλουν τα παιδιά να μας προσφέρουν.
Το άλμπουμ ανοίγει με το «Dotted Bright Lights» με τις πρώτες post μελαγχολικές γραμμές του να σε καλημερίζουν. Σε αγκαλιάζει για δεκατρία λεπτά με ένταση που επιστρέφει και κλείνει στην ελπίδα της παιδικότητας. Δίχως ανάσα προσφέρεται το επόμενο «Shootout» με τους υπέροχους ηλεκτρικούς κιθαρισμούς του, νότες που αναμοχλεύουν μια ιστορία με παύσεις, ανηφορίζουν για να αποκαλύψουν τη φωνή τους δυναμική σε riff-οσκεπάσματα και κλείνουν σε underblues influence. Το επόμενο «As a Child, I Always Dreamed Οf Fire» είναι το πιο straight rock κομμάτι του δίσκου. Ξεκινάει με μια movie voice να απαγγέλει ένα υπέροχο κείμενο που κουβαλάει την ένταση της ζωής, των θρυμματισμένων ονείρων, της στιγμής που οφείλεις να ξυπνάς και να αναμετράσαι με τον εαυτό σου. Στα ελληνικά το κείμενο, άμετρος λόγος, εξαιρετικά ποιητικός και δυστοπικός. Εντυπωσιασμένος από αυτό, (δε γνωρίζω αν είναι όντως ποίημα, αλλά αν δεν είναι, μέσα από το κομμάτι μόλις έγινε!)
Τέλος από τα τρία πρώτα κομμάτια που είναι δεκατριάλεπτα το καθένα και περνάμε στο «Papilles» εν είδει μουσικής γέφυρας που καλμάρει τα νερά μας στα πλήκτρα του, ίσα για να έρθει το επιτιμητικά brut «Burn People Up» που σε αρπάζει με τους θέρεμιν ήχους του και σε εγκλωβίζει σε ένα κιθαριστικό παιχνίδι που πυγμαχεί με τους ηλεκτρονικούς συνοδοιπόρους του, διαξιφίζεται με τις επαναστατικές εισβολές των samples που περνάνε από το κομμάτι (ομιλία Κάστρο αν δε λαθεύω) ενώ κλείνει μεταλλικά. Με ξένισε κάπως το κομμάτι από το γενικό σύνολο του δίσκου αλλά εντέλει δεν ήταν άσχημη έκπληξη! Το άλμπουμ κλείνει τόσο ονειροταξιδιάρικα όσο ξεκίνησε (έχουμε πάλι sample Fidel από ομιλία του και ίσως αυτά τα δύο last tracks θα πρέπει να τα εκλάβουμε ως αδελφικά) και χαμογελώ που το «New Scenery, New Noise» (και εν γένει η μπάντα) καταφέρνουν να προσφέρει την επανάστασή τους στον ακροατή μέσω της μουσικής του.
(με αυτό τον τίτλο κατά νου, μη λησμονήσετε να δείτε την τελευταία ταινία του Γούντι Άλλεν με τίτλο “Wonder Whell” –trust me, you’ll remember me!).
Το λοιπόν: Είχα ακούσεις τις πρώτες νότες βράδυ αλλά προγραμμάτισα το δισκάκι για το επόμενο πρωί –και δεν έκανα λάθος! Ηχητικέ μου αναγνώστη, εδώ καλύπτεις περίπου μια ώρα ταξιδέματος μέσα από τις ψυχεδελικές post συνθέσεις του. Είναι ένας υπέροχος δίσκος για τη στιγμή που τραβάς τις κουρτίνες κάθε μέρας και το φως εισβάλλει μέσα σου, προσφέρει ελπίδα για νέο ξεκίνημα, δίνει χρώμα (ακόμα και σκοτεινό εν μέρει). Η ομάδα είναι νοσταλγική και πετυχαίνει να δώσει μια άρτια δουλειά στους φαν του είδους. Η Πάτρα απ’ όπου μας έρχονται, ανασαίνει έμπνευση ταξιδιάρικη στα υψίπεδα και τους γιαλούς της και αυτό διαφαίνεται στις ρομαντικές εμπνεύσεις και τις αναζητήσεις της μουσικής ετούτης ομάδας. Ατμοσφαιρικές Portishead εντάσεις, ανοίγματα και χρώματα Jean-Michel Jarre, επιστροφές και εναλλαγές (που σε ένα live θα είναι υπέροχοι οπτικά!) από την Floyd history (middle era) και εξαιρετικά urban αλλά και space ήχος. Μπράβο στα παιδιά!
Για περισσότερο ταξίδεμα και στήριξη εδώ:
https://www.facebook.com/DamirahBand/
Αυτά for now από εμένα! Εύχομαι να επιστρέψω σύντομα. Ως τότε, να γελάτε δυνατά να σπάνε τα άσχημα, να ρισκάρετε για τα απίθανα και να ζείτε τις στιγμές πριν αυτές τελειώσουν.
Γεώργιος Ελ. Τζιτζικάκης
FB: https://www.facebook.com/georgios.tzitzikakis1
FB page: https://www.facebook.com/tzitzikakis.books/
Οι «Giorgos & Eva Band» κατά κόσμο Γιώργος Καραχάλιος και Εύα Παπαθανασίου – Καραχάλιου είναι δύο ταλαντούχοι νέοι ορμώμενοι από την περιοχή της Κύμης Εύβοιας. Σύντροφοι στη σκηνή και τη ζωή, έκαναν πραγματικότητα το όνειρό τους να ακολουθήσουν τη μουσική . Τα τραγούδια τους μοιάζει να αποτελούν την απάντηση σε κάθε μορφή κοινωνικής καταπίεσης και κατάχρησης της εξουσίας. Θα μπορούσε κάποιος να τα χαρακτηρίσει ως διαχρονικά ποιήματα που γράφτηκαν και […]
«Ο βλάκας τον κορόιδευα και είχα γράψει το ίδιο» Ο αγαπημένος καλλιτέχνης περιέγραψε ένα αστείο περιστατικό, που του συνέβη κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών του διακοπών. Μια ιδιαίτερη προσωπική ιστορία μοιράστηκε με το κοινό του ο Αλκίνοος Ιωαννίδης στη διάρκεια καλοκαιρινής συναυλίας που πραγματοποιήθηκε στα μέσα Αυγούστου. Ο καλλιτέχνης, φορώντας μπλούζα στη μνήμη του Βασίλη Μάγγου, ανέβηκε στη σκηνή και λίγο πριν ερμηνεύσει τον αγαπημένο «Βυθό», αποκάλυψε ένα περιστατικό που […]
Λίγο πριν την κυκλοφορία του νέου άλμπουμ με τίτλο 'Let There Be Light', οι Αθηναίοι heavy / desert rockers Honeybadger παρουσιάζουν το νέο τους single με το τίτλο 'Filth And Disorder'. Κυκλοφορεί σε όλες τις streaming πλατφόρμες την 31η Αυγούστου. Το "Filth And Disorder" είναι εδώ και εισχωρεί στις φλέβες των κοινωνικών μας δομών. Ακούστε το 'Filth And Disorder' εδώ: Το νέο single των Honeybadger οδηγεί σε μια ξέφρενη διαδρομή μέσα από μια σκοτεινή πόλη, ταλαντευόμενο ανάμεσα στην πραγματικότητα και το όνειρο, βουτώντας βαθιά στη διάβρωση του συλλογικού νου. Το τελευταίο […]
Πλησιάζουμε στον 26ο χρόνο λειτουργίας στον κόσμο του διαδικτύου — και η μουσική επιστρέφει ξανά στο επίκεντρο του Rockap.gr Ήρθε η ώρα να ανοίξουμε εκ νέου τις πόρτες μας σε ανθρώπους με πάθος, μουσικό φλέγμα και μολύβι (ή πληκτρολόγιο!). Αν είσαι: Εθισμένος στους ήχους της rock, Γραφιάς με συναίσθηση, ύφος και άποψη, Δημιουργικός και μαχητικός με χρόνους και λέξεις, τότε ίσως είσαι ακριβώς αυτός/ή που ψάχνουμε. Τι χρειάζεται να κάνεις: […]
Οι Φέρ’ το Φόκο είναι μια μπάντα που ξεκίνησε πριν περίπου δέκα χρόνια. Στο ενεργητικό της έχει δυο δίσκους και πέντε singles. Ο ήχος της μπάντας συνδυάζει τον ηλεκτρισμό με post punk, indie και alterntive rock στοιχεία, τον πειραματισμό και την παράδοση. Σε συνδυασμό με τον αποκαλυπτικό και βαθιά υπαρξιακό στίχο δημιουργούν αυτό που η μπάντα ονομάζει «ηλεκτρικό λυρισμό». Στοίχημα για τους Φέρ’ το Φόκο είναι να συνεχίζουν να δημιουργούν […]
Το Rockap Music Portal είναι ένα ηλεκτρονικό περιοδικό για τις τέχνες πάνω στην Rock μουσική.
Βγήκε στον αέρα του διαδικτύου στις αρχές του 2000.
