Τους 9ΜΜ ( εννιά χιλιοστά ) τους πρωτοάκουσα και τους παρακολούθησα μέσω του διαδικτύου λόγω της προσωπικής αδυναμίας που είχα τη δεκαετία του ’90 στους Εκτός Μάχης τους οποίους θεωρούσα και θεωρώ ακόμα μία εκ’ των κορυφαίων συγκροτημάτων που έδρασαν τη χρυσή δεκαετία του ελληνόφωνου rock αλλά και γενικότερα τους έχω κατατάξει ως μία από τις κορυφαίες μπάντες της ιστορίας της εγχώριας σκηνής μας.
Η καταπληκτική φωνή του Μιχάλη Σκαράκη και τα παθιασμένα τύμπανα του Μαυρίκιου Σκαράκη παραπέμπουν και σήμερα μέσα από αυτό το πρώτο album των 9ΜΜ στην καταπληκτική εκείνη μπάντα.
Ας αφήσουμε τώρα τις εφηβικές αδυναμίες και ας ασχοληθούμε με το παρόν εγχείρημα μιας και καβαλήσαμε τα 30 και βάλε και τα βλέπουμε πιο σφαιρικά και με διαφορετικό μάτι τα πράγματα…..
9ΜΜ…. μία πολυδιάστατη μπάντα που όπως φαίνεται ήρθε να βάλει τα γυαλιά σε πολλούς υποτιθέμενους μεγαλομουσικούς του κουρμπετιού. Ήρθαν για να πείσουν πολύ κόσμο ότι το progressive, Heavy, classic rock κ.τ.λ. υφίσταται και ως ελληνόφωνο.
Καθαρά προσωπικό στυλ και ήχος, με επιρροές βέβαια που αγγίζουν από τους Deap Purple μέχρι και τους Rage Against the Machine δίνοντας μία άλλη διάσταση στο τι τελικά είναι το progressive, και ότι δεν έχει να κάνει μόνο με μεταλλικούς ήχους αλλά και πιο βρώμικους.
Ρυθμοί που εναλλάσσονται από κομμάτι σε κομμάτι μη αφήνοντάς σε να ξεχαστείς και να αφεθείς σε ένα συγκεκριμένο ρυθμό και ύφος. Κάθε κομμάτι τους σου επιφυλάσσει και μία έκπληξη.
Καλοδεμένες κιθάρες και μπάσο, παθιασμένα και δυναμικά τύμπανα, πλήκτρα που παραπέμπουν σε μπάντες των ‘60s και ‘70s, μερικά διακριτικά μπλιμπλίκια για να θυμόμαστε και πότε ζούμε και η καταπληκτική φωνή του Μιχάλη να προσαρμόζεται σαν χαμαιλέων πάνω στις μελωδίες και να δίνει έμφαση στους στίχους.
Ο στίχος των κομματιών βασίζετε στα σημερινά κοινωνικά δεδομένα καυτηριάζοντας τα. Μας μιλάνε για τα αδιέξοδα της ζωής, για τα όνειρά μας, για την ελπίδα μας για κάτι καλύτερο.
Εν ολίγοις, και πέρα από κάθε προδιάθεση που είχα για το συγκεκριμένο δίσκο, θα ήθελα να πω ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά, για τη τόλμη που δείξανε να δοκιμάσουν ένα τέτοιο εγχείρημα και βέβαια για το καταπληκτικό αποτέλεσμα που είχαν. Ο ενθουσιασμός μου δεν χαλιναγωγείτε για το συγκεκριμένο album παρόλο που το άκουσα πολύ προσεκτικά και πάμπολλες φορές πριν γράψω αυτές τις γραμμές. Είμαι σίγουρος ότι έχουμε να κάνουμε ίσως με την κορυφαία, τουλάχιστον μέχρι ώρας κυκλοφορία της νέας μας δεκαετίας.
Για όσους αγαπούν το είδος, ελληνόφωνο ή αγγλόφωνο τους το προτείνω ανεπιφύλακτα.
Τελειώνοντας θα ήθελα να επισημάνω σε κάποιους «κολλημένους» με τον ελληνικό στίχο, που όποτε βρίσκουν την ευκαιρία βγάζουν χολή μη υπολογίζοντας την προσπάθεια και τον ιδρώτα κάποιων παιδιών, πρώτα να ακούνε και μετά να γράφουν. Διότι από ότι φαίνεται τους προκαταβάλει η ξενομανία τους και αμφισβητούν κάθε τι ελληνόφωνο και το κακό είναι ότι το δημοσιεύουν και επηρεάζουν και ένα ευρύτερο κοινό μέσω των ιστιοτόπων τους (www.rock….gr). Ο νοών νοεί τω….
Οι 9ΜΜ είναι οι:
Μιχάλης Σκαράκης: Φωνή
Τόλης Λυμπερόπουλος: Κιθάρες
Κώστας Ξηρογιάννης: Μπάσο
Άγγελος Βαφειάδης: Πλήκτρα
Μαυρίκος Σκαράκης: Τύμπανα
Κείμενο : Αντώνης Δριβελόπουλος