Ένα πρωινό όπως όλα τα άλλα, σκάει ο ήχος του κουδουνιού της εξώπορτας… «έχετε γράμμα κύριε Γραμμάτο». Η έκπληξη δεν ήταν αυτή, καθώς αυτό είναι ένα συνηθισμένο πρωινό εδώ και 12 χρόνια τώρα, όταν μια μπάντα ή μουσικός επιλέγει να μου στείλει κάτι προς ακρόαση, με σκοπό να δει την επιφάνεια μέσω του Rockap.gr είτε μέσω της ραδιοφωνικής μου εκπομπής. Η έκπληξη ήταν ότι η μπάντα αυτή είναι από την Κρήτη, ένα νησί που μπορεί να το έχω επισκεφθεί μόνο μια φορά στην ζωή μου (5ήμερη) αλλά αγάπησα πολύ και θέλω κάποια στιγμή να βρεθώ ξανά εκεί… In the other side of Kavala.

Πάμε παρακάτω…
Ωραίο artwork, προσεγμένη παραγωγή, καθαρός ήχος, όμορφες εμπνεύσεις και τραγούδια που πατάνε πάνω στην κλασική ροκιά, χωρίς πολλές επεξεργασίες και εφέ, απλά παραδοσιακά και 90s (και 80s σε αρκετά σημεία), καθώς η αγάπη για τις Τρύπες, και όχι μόνο, είναι ορατή (σε ορισμένα σημεία τουλάχιστον). Μην περιμένετε βέβαια κάτι ανάλογο, το πάθος και το ξέσπασμα λείπει από τα φωνητικά και η αλήθεια είναι ότι θα το ήθελα. Δεν είναι κακό το αποτέλεσμα βέβαια και αξίζει της προσοχής σας.

Το μπέρδεμα ξεκινάει εκεί που αρχίζουν τα αγγλόφωνα τραγούδια, και δεν είναι λίγα, τρία τραγούδια ανάμεσα στα 11 είναι αρκετά για να δημιουργήσουν αρνητικό κλίμα σε κάποιον που γουστάρει μόνο ελληνόφωνα.  Να σημειώσω ότι η προφορά στα αγγλόφωνα δεν ηχεί και τόσο καλά. Σκεφτείτε ότι χρειάστηκε να ανοίξω το βιβλιαράκι για να καταλάβω τι θέλει να πει ο τραγουδιστής στο «I’ ve seen God in your eyes» (όσο κι αν το άκουσα, άκουγα πάντα «I see go, in your eyes»), και γράφω τραγουδιστής καθώς παρόλο που έψαξα το όνομα του μέσα στο ένθετο δεν το βρήκα, μάλλον πρέπει να μαντέψω ποιος από τα 4 μέλη είναι.

Κάτι που με πήγε πίσω στα 90s, ή και ακόμα πιο πίσω, είναι η ύπαρξη κρυμμένου τραγουδιού στο τέλος του cd. Ανάθεμα αν ακούνε πολλοί σαν κι εμένα ολόκληρο δίσκο εν έτη 2012 κι αν δεν κλείσουν την αναπαραγωγή όταν σταματήσουν οι ήχοι. Είχα να το δω πολλά χρόνια και το θεωρώ ανούσιο πλέον, όσο ρομαντικός κι αν είμαι. Η φάση είναι ότι εκεί μέσα κρύβεται ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια τους, το «Βάλε να πιείς ένα κρασί» το οποίο ηχογραφήθηκε μετά από ρακοποσία ζωντανά. Μήπως θα έπρεπε να λέγεται «Βάλε να πιείς ένα ρακί»; 🙂

Να συνοψίσω και να επισημάνω ότι δεν είμαι αρνητικός με αυτή την δουλειά απλά μαρέσει να σχολιάζω τόσο τα όμορφα αλλά και άλλο τόσο αυτά που δεν ηχούν καλά στα αυτιά μου. Οι Πέρα Μπάντα είναι μια μπάντα με αρκετή έμπνευση και ωραίες ιδέες, όμως πιστεύω ότι βιάστηκαν λίγο να ετοιμάσουν αυτή την δουλειά, καθώς θα έπρεπε πρώτα να βρουν την ταυτότητα τους, να καταλάβουν αν είναι ελληνόφωνοι ή αγγλόφωνοι και να μην ετοιμάσουν έναν δίσκο σαν set list σε live εμφάνιση. Θα προτιμούσα να είχαν και κάποια παραδοσιακά Κρητικά στοιχεία, πιστεύω ότι θα τους ταίριαζε. Κάθε αρχή και δύσκολη που λένε, ελπίζω να συνεχίσουν με το ίδιο μεράκι που φαίνεται να έχουν και να πάνε ακόμα πιο πέρα, ώστε να καταφέρουν να ξεχωρίσουν από το «μια απ’ τα ίδια», έχουν τα φόντα, υπάρχει η ελπίδα. Αναμένουμε και ελπίζουμε σε συνέχεια…

Λίστα τραγουδιών:
1. Φως
2. Κρυφή ευχή
3. Το κοτσύφι
4. 72100
5. Ένα τραγούδι για τα παιδιά
6. Call to order
7. Του πασά τ’αλάνι
8. I’ ve seen god in your eyes
9. Intentions (Προθέσεις)
10. Πέρα απ’ τη γραμμή του νου
11. Θησαυροί στην καρδιά_
Bonus:
Βάλε να πιείς ένα κρασί

Οι “Πέρα Μπάντα” είναι οι:
Μανώλης Μενεγάκης
Έβρος Μιχαηλίδης
Στέλιος Σιγανός
Νίκος Στεφανάκης

Νίκος Γραμμάτος