Το ότι ο Νεκτάριος Θεοδώρου έγινε ένας καλός (τουλάχιστον διαδικτυακός) φίλος δεν πάει να πει ότι θα έχει σίγουρα τα καλά λόγια εδώ μέσα. Υπήρχαν στιγμές που έκραξα μπάντα σε δισκοκριτική η οποία μου έστειλε δωρεάν την δουλειά τους και είχαμε γνωριστεί κάποτε, άλλο η φιλία και άλλο αυτό που κάνω τώρα. Το ότι θα πω καλά λόγια δεν αναιρεί αυτά που προείπα, θα μπορούσε να είναι αλλιώς η κατάσταση. Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμε.

Μόνο Γυμνό , αυτό είναι το όνομα του συγκροτήματος και έτσι βλέπουν τα πράγματα στην μουσική και όχι μόνο. Η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά έχει τον τίτλο του συγκροτήματος, ασχέτων αν γράφει στο εξώφυλλο “Λόγια του γέρου μην ακούς… μα μην τα ξεχάσεις”. Η μουσική ξεκινάει δυνατά με το “Κι όμως περάσαν τόσα χρόνια”, γι αυτά που περάσαν και γι αυτά που ζούμε, πολύ καλή μουσική και στίχος με νόημα, σε μερικά σημεία ξεσηκώνει.

Να σημειώσω ότι η παραγωγή όλου του δίσκου είναι πολύ καλή και όλοι δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Γενικά με λίγες λέξεις θα έλεγα γι αυτό τον δίσκο ότι ” Είναι πραγματικό ατόφιο ροκ και αυτό μετράει” όλα τα άλλα είναι σάλτσες.

Ο δίσκος έχει και τα δυνατά του σημεία και τις μπαλάντες, και πολύ καλές γυναικείες αλλά και αντρικές συμμετοχές. Σε πολλά σημεία βλέπω μέσα στον στίχο τον εαυτό μου, επειδή τυχαίνει να είμαι στην ίδια φάση με τον Νεκτάριο ( και το έχω πει και στον ίδιο ), μπάντα – στίχους κτλ. Αυτό είναι ευχάριστο και πιστεύω ότι ο καθένας μπορεί να βρει ένα κομμάτι από την ζωή του και όχι μόνο εδώ μέσα σε αυτόν τον δίσκο.

Οι καλύτερες στιγμές του δίσκου :

Κι όμως περάσαν τόσα χρόνια , Πες μου για την πόλη , Legalize it , Με ένα στεφάνι από αγκάθι στο κεφάλι , Μόνο γυμνό , Μια βόλτα απ’ το Άμστερνταμ , Πατέρα .

Τα τραγούδια του δίσκου :

Κι όμως περάσαν τόσα χρόνια , Πες μου για την πόλη , Ώσπου να ξημερώσει , Legalize it , Τραγούδι που ‘ χεις χρώμα μπλε , Με ένα στεφάνι από αγκάθι στο κεφάλι , Μόνο γυμνό , Τι σε τρομάζει; , Μια βόλτα απ’ το Άμστερνταμ, Τόσα τραγούδια πεταμένα , Κι έπειτα θα στήσω ένα χορό , Πατέρα .

Το cd περιέχει και το video clip “Μόνο Γυμνό”

Νίκος Γραμμάτος