Τα Υπόγεια Ρεύματα είναι μια από τις μακροβιότερες εν ζωή μπάντες της ελληνόφωνης ροκ σκηνής, ασχέτως αν είναι μια μπάντα που δεν έχει σταθερό line up και ο μοναδικός άνθρωπος που είναι από την αρχή, είναι ο δημιουργός και τραγουδιστής της μπάντας, ο Γρηγόρης Κλιούμης. Μετράνε ήδη 20 χρόνια στην δισκογραφία (εμφανίστηκαν το 1994) και το γιορτάζουν με την 9η κατά σειρά δουλειά τους, με τίτλο «20. 14». Η μπάντα έχει να μας απασχολήσει δισκογραφικά από το 2009 με τον δίσκο «Τους έχω βαρεθεί» που κυκλοφόρησαν σε συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο.
Η νέα τους δουλειά είναι διπλή και κυκλοφορεί σε 2πλό βινύλιο αλλά και σε διπλό cd. Σε εποχές βαριάς οικονομικής κρίσης, πόσο μάλλον στην αγορά μουσικής, τα Υπόγεια Ρεύματα δείχνουν να επιμένουν να είναι ρομαντικοί και να κυκλοφορούν την δουλειά τους σε φυσική μορφή, πράγμα που είναι άξιο συγχαρητηρίων, αφού κι εμείς στο Rockap ήμαστε λάτρεις των cd και των βινυλίων.
Στον πρώτο τους δίσκο, τα Ρεύματα κάνουν μια αναδρομή στα αγαπημένα και δημοφιλέστερα τραγούδια τους, τα βάζουν κάτω και τα αναδιασκευάζουν.
Το αποτέλεσμα; Καταστροφή!
Έχουν προσπαθήσει να δώσουν νέο αέρα και ήχο στα τραγούδια τους, πράγμα που είναι λογικό, αφού θέλουν να τα εξιχρονίσουν. Έτσι λοιπόν τα πλήκτρα, με τους ηλεκτρονικούς ήχους, και οι επεξεργασίες στον υπολογιστή, παίρνουν φωτιά. Το ηχητικό αποτέλεσμα όμως δεν δικαιώνει την προσπάθεια, αφού ακούγονται εντελώς ξένα στο αυτί, με στιγμές ομοιότητας την μελωδία στα φωνητικά, που πολλές φορές δεν στέκει ορθά με την μουσική ή τουλάχιστον δεν στέκει καλά στα δικά μου αυτιά που έχουν συνηθίσει τα τραγούδια στην πρωτόλεια μορφή τους. Πάντα μια διασκευή μπορεί να διχάσει την γνώμη του κόσμου, σπανίως είναι καλύτερη της αυθεντικής εκτέλεσης, ακόμα κι όταν γίνεται από την ίδια την μπάντα. Υπάρχουν κάποιες καλές στιγμές σε μερικά τραγούδια, όμως δεν φτάνει αυτό για να σώσουν την κατάσταση. Προτιμότερο θα ήταν ένα best off ή άλλος ένας live δίσκος, παρά αυτό το πράγμα που δυστυχώς δεν άντεξα να ακούσω πάνω από 2μιση φορές.
Στον δεύτερο δίσκο έχουμε καινούριο υλικό. Κοιτάξτε τώρα το περίεργο της υπόθεσης. Σε αυτά τα 14 νέα τραγούδια, παίζουν ακριβώς με την ίδια φιλοσοφία και τους ίδιους ήχους που παίχτηκαν στις διασκευές, αλλά το αποτέλεσμα είναι κλάσης ανώτερο, αφού πάνω σε αυτή την μουσική έχουν γραφτεί και έχουν πατήσει οι νέοι στίχοι. Οι ερμηνείες είναι ωραίες, δένουν με τους ήχους, οι στίχοι όπως πάντα εκπληκτικοί. Ο δίσκος αυτός σε αντίθεση με τον πρώτο, ακούγεται ευχάριστα και στην επανάληψη. Αν είχαμε μπροστά μας μόνο αυτή την δουλειά, θα μιλάγαμε σίγουρα για μια από τις καλύτερες που ακούσαμε τελευταία. Όπως και να έχει η μουσική ηχεί στον καθένα διαφορετικά. Τα τραγούδια μπορείτε να τα ακούσετε στο youtube της μπάντας. Επιλογή σας είναι να αγοράσετε ότι σας κάνει κέφι, και να το κάνετε, για να στηρίξετε την μπάντα. Στα δύσκολα λένε φαίνονται οι φίλοι.
Εγώ να ευχαριστήσω τα Υπόγεια Ρεύματα για την πορεία και την προσφορά τους στο ελληνόφωνο ροκ και να ευχηθώ να κρατήσουν γερά για τα επόμενα 20 χρόνια που είναι και πιο δύσκολα λόγο καιρών και συνθηκών.
Νίκος Γραμμάτος
Τα τραγούδια:
cd1
1) Μ’ αρέσει να μην λέω πολλά
2) Θέλω να χάσω τον εαυτό μου
3) Έρημα καράβια
4) Καινούρια σελήνη
5) Βροχή
6) Πολιτεύεσαι
7) Σαν φως
8) Ασημένια σφήκα
9) Ανέμη
10) Κυριακή
11) Μικρές χαμένες μέρες
12) Φυλακή
13) Κοιτάς μακριά
14) Χάρτινες λέξεις
15) Τρένο
16) Πολύμνια
17) Τσαλακωμένες μέρες
18) Άδειο μυστικό
19) Τι να’ ναι αυτό
20) Κινέζικο πορτραίο
cd2
1) 20
2) Αν στην αρχή
3) Αλήθεια
4) Χειμερινή ώρα
5) Μισός
6) Ρώμη
7) Εντροπία
8) Τρέμει η ζωή
9) Ναυάγιο
10) Τι φοβάσαι
11) Τι κι αν
12) Δεν έχει χώρο
13) Μικρός πλανήτης
14) 14
Βρείτε τους: