Ο Πέτρος μαζί με τους “Van Ripper” ενόψει της τελευταίας τους κυκλοφορίας με τίτλο “η Σκύλλα” μας μιλάει για όλους και για όλα! Με διάθεση άλλοτε ρεμπέτικη και άλλοτε ροκ και metal μας παρουσιάζει τη δική του πλευρά της μουσικής. ”Οι δισκογραφικές εταιρίες με την έννοια που τις ξέραμε δεν είναι παρά πτώματα που δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι έχουν πεθάνει”.
Συνέντευξη στον Αντρέα Σεϊντή
Πέτρο σε καλωσορίζω στην ανεξάρτητη σελίδα rock αποδράσεις και μπαίνω κατευθείαν στο ψητό! Αλήθεια πως προέκυψε το όνομα του group “Van Ripper” και πως «έδεσε το γλυκό» με τα άλλα μέλη;
Το γκρουπ πρωτοσχηματίστηκε στο υπόγειο ενός σπιτιού που υποτίθεται ήταν και το πρώτο μας στούντιο. Εκεί μαζί μ’ ένα φίλο μου Γερμανό παίζαμε διασκευές ροκ, πανκ και metal κομματιών. Κάποια στιγμή μας βγήκαν, μέσα από πολλές αλλαγές, δικά μας κομμάτια. Προσθέσαμε Ελληνικό στίχο γιατί ο Όλαφ ήθελε να προπονηθεί στα Ελληνικά. Τελικά φτιάξαμε τα πρώτα μας 8 τραγούδια κι αποφασίσαμε να κάνουμε μια πιο σοβαρή παραγωγή με σκοπό να τα κυκλοφορήσουμε. Δυστυχώς κι αναπάντεχα του ήρθε μετάθεση και ξαναγύρισε στη πατρίδα του. Προς τιμή του το γκρουπ πήρε τα’ όνομα από μια παράφραση του επωνύμου του. Και πάνω που ήμουνα εντελώς αποκαρδιωμένος στο στούντιο Reaction που ξεκίνησα τη παραγωγή, συνάντησα το Γιάννη Στεργίου που κυριολεκτικά είναι ο άνθρωπος κλειδί του συγκροτήματος. Για μένα είναι ο πιο ταλαντούχος κιθαρίστας και βαθύτατα καλλιεργημένος μουσικός που έχω γνωρίσει. Μαζί με το γκρουπ του, τους “PHASE REVERSE” πλαισιώνουν τους “VAN RIPPER”. Ο μπασίστας Τάσος Ιωαννίδης και ο ντράμερ Αλέξης Αλεξίου προέρχονται από τους Όναρ.
Από πότε άρχισες να ασχολείσαι με την μουσική;
Από τότε που με ξέρω. Έφηβος έκανα μαθήματα πιάνου κι από φοιτητής δούλευα παραγωγός στο ραδιόφωνο. Επίσημα τη καριέρα μου ξεκίνησα από το Ράδιο Αντίλαλος που ήταν μια προσπάθεια του περιοδικού “Αντί” για ελεύθερη ραδιοφωνία (τότε υπήρχε κρατικό μονοπώλιο στα ερτζιανά). Εννοείται ότι μετά τα πρώτα λεπτά εκπομπής μας μπαγλαρώσανε με τα ραδιογωνιόμετρα. Αργότερα συνέχισα στο κρατικό ραδιόφωνο και μετά στο Jeronymo Groovy μέχρι που έκλεισε. Πάντα έπαιζα ροκ, πανκ και metal εκτός play list.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε η καινούρια σου δουλειά με τίτλο «Η Σκύλλα». Πες μας λίγα λόγια για την πραγμάτωση αυτής της προσπάθειας.
Το δημιουργικό είναι και το πιο όμορφο κομμάτι αυτής της δουλειάς. Ξεκινάς γράφεις κάτι, μετά το διορθώνεις, μετά σου κολλά μια έμμονη ιδέα το αλλάζεις, έχω σπάσει άπειρες φορές τα νεύρα του Γιάννη και το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι αφού τελειώσουμε με τα κομμάτια περιμένουμε ένα χρόνο για να κάτσει καλά στ’ αφτιά μας. Η δουλειά της “ΣΚΥΛΛΑΣ” ήταν ήδη έτοιμη όταν κυκλοφορήσαμε το πρώτο μας cd το “BLACK EARTH”. Μετά ξεκινά η άχαρη δουλεία του promotion. Ευτυχώς και με το εργοστάσιο κοπής της ODEON έχω καλές σχέσεις, δουλεύει ένα συμμαθητάκι μου εκεί, και με την εκδοτική AMMOS MUSIC ταιριάζουν τα χνώτα μας και τα παιδιά της SOUNDFORGE που κάνουν τη διανομή είναι στο δικό μας κλίμα.
Που κινείται μουσικά αυτό το album και σε τι κοινό πιστεύεις πως απευθύνεται;
Καταρχήν να δηλώσω πως δεν έχω μουσικές προκαταλήψεις. Απλά τα είδη μουσικής που προανέφερα μου κολλάνε καλύτερα μέσα μου. Και εγώ και ο Γιάννης έχουμε κλασσική μουσική παιδεία γι αυτό στις ενορχηστρώσεις χρησιμοποιούμε βιόλες, βιολοντσέλα αλλά και γκάιντες και πίπιζες. Οι κέλτικές και οι Θρακιώτικες επιρροές θέλουμε να’ναι εμφανείς. Και για μένα αποτελεί έκπληξη όταν μου ήρθε η κεραμίδα για το ρεμπέτικο τη Σκύλλα. Όταν τέλειωσα με τους στίχους κατάλαβα πως είχα γράψει ένα απλό λαϊκό κομμάτι που η έμπνευσή του βασιζόταν στο να περιγράψεις κωμικά μια τραγική κατάσταση. Βασικά μηνύματα στέλνω. Σ’ όλους χωρίς διάκριση.
Είδαμε ότι είσαι υπεύθυνος και για τους στίχους. Από πού αντλείς την θεματολογία αυτών;
Μ’ αρέσει που δεν έχω λεφτά, μ’ αρέσει που δεν έχω ούτε ποδήλατο, μετακινούμαι με τα πόδια ή τη συγκοινωνία, ζω τη καθημερινότητα και ρουφάω τις εικόνες μιας αστικής πόλης που παρακμάζει μαζί με τους κατοίκους της. Διαβάζω κι ονειρεύομαι πολύ, το επιδιώκω μάλιστα. Απ’ όλα αυτά αντλώ την έμπνευση για τους στίχους.
Θα μπορούσες να πεις ότι η μουσική για σένα είναι απλά τρόπος έκφρασης;
Νομίζω σε κάποιους ανθρώπους κολλάνε κάποια πράγματα πιο έντονα απ’ ότι άλλα. Άλλοι παθιάζονται με το ποδόσφαιρο, άλλοι με τα κόμματα, σ’ εμένα έτυχε με τη μουσική. Δεν ψαχνόμουνα. Ήμουνα έτσι από μικρός.
Τι σε οδήγησε στο να δημιουργήσεις το δικό σου label “Keka Records”;
Γιατί από την αρχή ήθελα να κάνω μια παραγωγή χωρίς δεσμεύσεις και εντελώς απροκατάληπτη λειτουργικά. Ξέρεις τι θα πει ΚΕΚΑ ? Καταπληκτική Εταιρία Καλλιτεχνικών Ανησυχιών. Πώς σου φαίνεται;!
Εκτός από τις δικές σου προσπάθειες η εταιρία θα κυκλοφορεί και δουλειές άλλων καλλιτεχνών;
Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι ειδικά τώρα που ετοιμάζουμε και το δικό μας στούντιο. Απαγορεύουμε τη κερδοσκοπία στις δραστηριότητές μας.
Στις μέρες μας βλέπουμε την αυτοοργάνωση και το «κίνημα» του κάντο μόνος σου (d.i.y.) να δίνει φωνή σε ανεξάρτητες μπάντες και να κρατάει την underground σκηνή ζωντανή. Τι γνώμη έχεις πάνω σε αυτό;
Οι δισκογραφικές εταιρίες με την έννοια που τις ξέραμε δεν είναι παρά πτώματα που δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι έχουν πεθάνει. Το σίγουρο είναι ότι έχουν συρρικνωθεί. Καλύτερα, γιατί αφήσανε χώρο σ’ αυτούς που έχουν μεράκι ν’ ανασάνουν.
Τελικά η πειρατεία σκοτώνει την μουσική; Θα ήθελα τη γνώμη σου για το ελεύθερο διαδικτυακό κατέβασμα καθώς και για το «φαινόμενο» ΑΕΠΙ.
Η πειρατεία σκοτώνει τους κερδοσκόπους που τυχαίνει εκτός από αδηφάγοι να’ναι και ηλίθιοι. Χάθηκε ο κόσμος όταν ένα cd έχει κόστος ένα ευρώ να το πουλάνε 5 κι όχι 15; Ζούμε μια υπέροχη εποχή απέραντης δημοκρατικής καλλιτεχνικής δημιουργίας. Αυτό είναι κατά τη γνώμη μου το διαδίκτυο. Η τέχνη κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να είναι εμπόριο. Και κατά συνέπεια δεν είναι σωστό να εκχωρήσεις σε κανένα πάτρωνα την ελεύθερη διακίνηση της τέχνης σου.
Οι πληροφορίες μου λένε ότι έχεις υλικό έτοιμο για ακόμη 2 δίσκους!
Οι πληροφορίες σου είναι σωστές! Το 3ο άλμπουμ είναι έτοιμο και κατά τη γνώμη μου είναι η καλύτερη δουλειά μας, με κριτήριο την εσωτερική μας ικανοποίηση. Για πρώτη μου φορά συνδυάζω τον πολύ εξεζητημένο ήχο με αρχαιοελληνικό στίχο, ηλεκτρονικό ροκ με αργκό του μεσοπολέμου και κάνω και μια κοπιώδη προσπάθεια να ερμηνεύσω death metal. Από τη τέταρτη δουλειά λείπουν ακόμη δύο κομμάτια όμως έχουμε πολύ δρόμο ακόμη. Εκεί καταπιάνομαι με το θεό αλλά και τους μεγάλους και έκφυλους έρωτες.
Κλείνοντας θα ήθελα να μου πεις έναν στίχο που σε εκφράζει τον τελευταίο καιρό…
Αν δε σε πειράζει να κάνω κατάχρηση του χώρου, σου παραθέτω στίχους από την «Ιδανική Θλίψη» (cd Black Earth) που με εκφράζουν εσωτερικά :
Πόσο μ’ αρέσει που ζω με αυταπάτες
Να παραδίνομαι ευάλωτος ξανά
Στη φαντασίωση και στις ελπίδες
Να μ’ αγκαλιάζουνε ηδονικά τα όνειρα
Να βασανίζομαι παράλληλα γιατί
Ασύμφορα απ’ τη λογική.
Κι από το ομότιτλο άλμπουμ τη Σκύλλα, που μας εκφράζουν νομίζω συνολικά :
Βάλε κυρ Πρωθυπουργέ μου
Και εσύ λιγάκι πλάτη
Βοήθα να τη μεταπείσω
Να γυρίσει στο κρεβάτι
Σίγουρα σας περισσεύουν
Κόψε απ’ τα δικά σας κάτι
Το μερκάτο να ζεστάνουν
Και το άδειο μου κρεβάτι.
Σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία..Keep on Rockaping!