Μιλήσαμε με μία ιδιαίτερη band, από αυτές που πλέον σπανίζουν, όχι λόγω του ότι παίζουν κάτι ασύλληπτο και δημιουργούν «νέα σχολή», αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο! Ανένδοτοι old school-άδες που παίζουν αγνό hardcore, χωρίς να τους ενδιαφέρουν θέματα τεχνικής και γυαλισμένης παραγωγής, προσηλωμένοι στον hardcore/punk τρόπο ζωής! Σε μερικούς μπορεί να φανούν ξεπερασμένοι ή “πολύ true”, ωστόσο υπηρετούν επάξια το hardcore attitude. Προσωπικά για μένα ήταν η πιο ευχάριστη συνέντευξη ever (γέλασα με την ειλικρίνεια και τα αστεία τους)! Απολαύστε τους… Του Νίκου Λιανίδη
Γεια σας παιδιά! Πείτε μας λίγα λόγια για σας…
M.: Ξεκινήσαμε το καλοκαίρι του 2010 εγώ (Μάρκος), ο Αποστόλης και ο Φώτης, και λίγους μήνες αργότερα ήρθε ο Σέργιος για να συμπληρωθεί η μπάντα. Έως τότε κάποια τραγούδια ήταν ήδη έτοιμα και με τη βοήθεια του Σέργιου ολοκληρώθηκαν και συνέστησαν το πρώτο demo μας “Noble Intentions”. Μέχρι τώρα ευτυχήσαμε να μοιραστούμε τη σκηνή μπόλικες φορές (αναλογικά με τη διάρκεια της μπάντας) με φίλους σε επαρχία, Αθήνα και εξωτερικό και μπορώ να πω ότι τα πράγματα πηγαίνουν πολύ καλά.
A.: Γεια χαρά και ευχαριστούμε για τη συνέντευξη. Είμαστε οι My Turn, μια όαση μέσα στην έρημο (sic) της ελληνικής hardcore / punk μιζέριας. Τhat’s all.
Φ.: Με λένε Φώτη και παίζω κιθάρα στο γκρουπ. Είμαι ο γηραιότερος στη φάση, επίσης κι ο πιο ανώριμος. Βγάζω το φάνζιν Take Your Shot και γενικότερα πορώνομαι με το hardcore.
Σ.: Γεια χαρά, είμαστε οι My Turn, τέσσερα παιδιά που διψάνε για ζωή, μάθηση και hardcore.
Περιγράψτε μας εν ολίγοις τί θα ακούσει κάποιος στο “No Intentions” Demo σας…
M.: Στο Noble Intentions βρίσκονται τα πρώτα κομμάτια που έγραψαν οι My Turn και ηχογραφήθηκαν ζωντανά (σαν ζωντανή πρόβα δηλαδή) τον Οκτώβρη του 2010. Προσωπικά μου αρέσει αρκετά το live feeling που έχει το demo λόγω ακριβώς του ότι είναι ζωντανή ηχογράφηση με ότι συνεπάγεται αυτό. Σε γενικές γραμμές πάντως πρόκειται για κομμάτια old school hardcore στα youth crew πρότυπα.
A.: Το demo μας έχει πια εξαντληθεί (60 tapes, 120 CDrs), μπορεί όμως όποιος ενδιαφέρεται να το κατεβάσει από εδώ: http://www.mediafire.com/?czu6g1tel2rk71h και να κρίνει μόνος του. Θα έλεγα ότι παίζουμε μελωδικό old school hardcore / punk rock, αν και δεν ξέρω κατά πόσο μετράει η γνώμη μου.
Φ.: To demo μας λέγεται “Noble Intentions” (αν και το “No Intentions” ακούγεται καλό!!!). Είναι ηχογραφημένο πολύ απλά, μέσα σε 2 απογεύματα και ήταν μια πολύ πορωτική εμπειρία στο υπόγειο του Jack των Despite Everything. Το αποτέλεσμα είναι 6 τραγούδια και μια εισαγωγή από αγγλόφωνο US style hardcore. Θέλω να πιστεύω ότι είναι μια καλή μίξη old/new school αλλά ας αφήσουμε τα σχόλια σ’αυτούς που θα το ακούσουν!
Σ.: Ότι άκουσε και όταν έβαλε στο πικαπ/σιντιέρα του το τεράστιο λαϊβ των Χέλογουιν «Λαϊβ ιν δε ΓΙΟΥ.ΚΑΙΕΙ.». Φάστ σόνγκς, σλόου σονγκς, μπόρινγκ σόνγκς, μιντ τέμπο σόνγκς κλπ.
Ποιες είναι οι επιρροές σας μουσικά και στιχουργικά;
M.: Αν και όλοι ακούμε hardcore, εντούτοις ακούμε όλοι και άλλα είδη που σίγουρα επηρεάζουν την προσέγγιση του καθενός τη στιγμή που παίζει. Η κοινή συνισταμένη πάντως που μάλλον επηρεάζει τους My Turn είναι μπάντες όπως οι Youth Of Today, οι Minor Threat, οι H20 αλλά και το punk rock των 80s.
Στιχουργικά, αν και ο Αποστόλης είναι πιο αρμόδιος για αυτό, η θεματολογία είναι ο κόσμος γύρω από τους My Turn αλλά και προσωπικές εμπειρίες και τα συναισθήματα που προκαλούνται από αυτές. Άλλωστε μπορεί οι στίχοι να είναι του Αποστόλη αλλά λίγο πολύ όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε.
A.: Μουσικά μας επηρεάζει οτιδήποτε μας αρέσει από την ευρύτερη punk / hardcore σκηνή. Κυρίως positive πράγματα, αν και τελευταία ανοίγουμε περισσότερο τα αυτιά μας και σε πιο weird καταστάσεις. Τώρα δεν είμαι ο τύπος που θα αναφέρει μπάντες, το θεωρώ αστείο, just so you know.
Όσο για τους στίχους, επειδή τυχαίνει να τους γράφω, το πρώτο μας demo ασχολείται με χαμένους έρωτες, γκρεμισμένα όνειρα, φιλίες που ανταλλάχτηκαν με καριέρες, την hardcore / punk σκηνή, την αγάπη και τα ψυχολογικά μου.
Φ.: Μουσικά οι επιρροές είναι πολλές. Μ’αρέσει να δημιουργώ hardcore επιρροές από μη-hardcore σκηνές όπως pop punk, new wave, afro beat! ‘Όχι σοβαρά, επιρροές είναι όλο το φάσμα του hardcore και του punk, κυρίως όμως positive και youth crew. Τους στίχους τους γράφει ο Αποστόλης, γράφει ωραία πράγματα. Θα ήθελα να γράψει ένα κομμάτι για pizza, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση.
Σ.: SLAYER.
Πως κυλάει η συνεργασία σας με το WAK;
M.: Στο WAK οφείλουμε κατά μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα που είχαμε να οργανώσουμε σωστά τις εμφανίσεις που έχουμε κάνει και κατά συνέπεια του οφείλουμε πολλά. Έξω και πέρα από αυτό η δυνατότητα που μας δίνει ατομικά, θέλω να πιστεύω, να ακούμε μπάντες είτε ζωντανά είτε μέσω του distro, που δεν θα μπορούσαμε αλλιώς βοηθά τον καθένα μας να «ψαχτούμε» καλύτερα πάνω σε αυτό που αγαπάμε.
A.: Έχουμε κουραστεί από την WAK, μιας και μας κάνει νερά με τις πληρωμές…! Σκεφτόμαστε να προσχωρήσουμε ολοκληρωτικά στην Night Owl X Records.
Φ.: H WAK είναι για μένα μια από τις πιο σεβαστές εταιρείες στο hardcore στην Ελλάδα. Κλείνει τα 10 χρόνια της φέτος. Τιμή να είμαστε στο roster της, αν και το αφεντικό έχει τρελαθεί τον τελευταίο καιρό. Μάλλον γλυκάθηκε απ΄το χρήμα! Night Owl X φάση μην αρρωσταίνετε, θα βγάζει μόνο straight edge hip hop απο’δω και πέρα!
Σ.: Κοίτα… στο ΓΟΥΑΚ την έχουνε δει λίγο Earache τώρα τελευταία. Ξέρεις μας γράφουν, δεν μας πλερώνουν, δεν κλείνουν 5αστερα ξενοδοχεία για τις τουρνέ μας στην επαρχεία και άλλα τέτοια.
Πως βλέπετε το hardcore στην Ελλάδα; Υπάρχουν σημάδια βελτίωσης;
M.: Για μένα η σκηνή στην Ελλάδα είναι σε βρεφικό επίπεδο. Ο κόσμος δε στηρίζει τις συναυλίες και το hardcore στην ουσία είναι μόνο για μπλουζάκια και attitude. Στήριξη μεταξύ των συγκροτημάτων θα έλεγα ότι υπάρχει σε μέτρια επίπεδα μιας και, κυνικά, η όποια στήριξη ίσως οφείλεται στη μη ύπαρξη συγκροτημάτων αυτή καθαυτή. Εννοώ ότι αν πληθύνουν οι μπάντες ίσως αποσαφηνιστούν περισσότερο οι κλίκες μιας και τότε οι επιλογές για «στρατόπεδα» θα πληθύνουν και αυτές. Σκληρό αλλά πραγματικό.
A.: Να πω την πικρία μου, η αλήθεια είναι ότι τo hardcore στην Ελλάδα δεν είναι και στα καλύτερά του… Πότε ήταν άλλωστε… Δεν υπάρχει νοοτροπία και hardcore spirit που λέμε… Εντάξει υπάρχουν κάποιες αναλαμπές και κάποιες σωστές μπάντες και άτομα, αλλά γενικά μαύρα χάλια… Πολύ πίσω… Θέλει πολύ δουλειά ακόμα, αλλά δεν ξέρω ποιος διατίθεται να ασχοληθεί…
Φ.: Για μένα υπάρχουν τεράστια σημάδια βελτίωσης. Υπάρχουν πολλές καλές μπάντες, γίνονται live, βγαίνουν δίσκοι… Σιγά σιγά και με τη βοήθεια του Internet και των μπαντών που περιοδεύουν ή των παιδιών που επιστρέφουν από σπουδές στο εξωτερικό, γινόμαστε πιο “open minded” σαν σκηνή. Δεν υπάρχει αυτός ο τεράστιος διαχωρισμός που υπήρχε παλιά. Αυτό είναι καλό γι’ αυτό δεν μπορούμε να μείνουμε για πάντα στο hard ass attitude του 1993. Αλλά έχουμε δρόμο ακόμα…
Σ.: Ναι σίγουρα, υπάρχει μια κάποια πρόοδος. Νέες μπάντες δημιουργούνται και αυτό είναι θετικό αλλά πιστεύω ότι θα μπορούσαν να ήταν και καλύτερα τα πράγματα.
Ξεχωρίζετε κάποιες ελληνικές μπάντες; Αν ναι, ποιές;
M.: Προσωπικά θεωρώ ότι υπάρχουν καλές μπάντες στη σκηνή. Ξεχωρίζω τους Against All Odds που παίζουν old school hardcore από Αθήνα και είναι καλοί μας φίλοι, τους Censored Sound, τους Eternal Hated και σε πιο punk στυλ τους Bandage που μόλις κυκλοφόρησαν και το album τους.
A.: Ναι, υπάρχουν κάποιες μπάντες που ξεχωρίζουν, αλλά δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε συγκεκριμένα ονόματα για να μην α) αδικήσω / στενοχωρήσω άλλους, β) την ψωνίσουν κι άλλο! Άλλωστε ξεχωρίζουν από μόνες τους, είπαμε.
Φ.: Σ’ αυτό έχει πολύ δίκιο ο Αποστόλης. Αν πω τις μπάντες που ακούω θα αδικήσω σίγουρα κάποιες άλλες. Ακούστε ελληνικό hardcore και γουστάρετε!
Σ.: Against All Odds, Those Days, Censored Sound, Boktorva , Vulnus, Inveracity, Bandage, Despite Everything, Eternal Hated, I Want You Dead και άλλες πολλές που ξεχνάω αυτή την στιγμή.
Τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο όσον αφορά τη μπάντα ετοιμάζετε κάτι;
M.: Δυστυχώς εγώ και ο Σέργιος πρέπει να χάσουμε ένα χρόνο από τη ζωή μας λόγω του στρατού. Στην περίοδο αυτή θα οργανώσουμε τις εμφανίσεις μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και θα γράψουμε νέο υλικό.
A.: Στην συγκεκριμένη φάση έχουμε δανείσει 2 από τα μέλη μας στην πατρίδα, να κάνει κάποια πειράματα πάνω τους, να τους κάνει ‘άντρες’ ξέρω εγώ, κτλ. Ετοιμάζουμε όμως κάποιες συναυλίες μέχρι το καλοκαίρι. Υπάρχουν προτάσεις και σχέδια που θα τα μάθετε όταν γίνουν οριστικά. Επίσης, γράφουμε νέα κομμάτια, πρέπει να βγάλουμε ένα δίσκο κάποτε.
Φ.: Κυρίως αυτό που ετοιμάζουμε στο μυαλό μας (τουλάχιστον στο δικό μου) είναι να γράψουμε όσο πιο καλά κομμάτια μπορούμε. Θέλω να βγάλουμε πορωτικό, ασήκωτο και ταυτόχρονα μελωδικό hardcore με νόημα και αρχ… Positive hardcore, go!
Σ.: Μπα, τίποτα.
Ποιες είναι οι μελλοντικές σας βλέψεις;
M.: Θα ήθελα να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε καλύτερα, πιο συχνά και με την ίδια χαρά. Έτσι θα έρθουν όλα.
A.: Να παίζουμε όσο μπορούμε, να ταξιδεύουμε, να γνωρίζουμε νέα άτομα και να συναντάμε φίλους, να διαδίδουμε τα μηνύματά μας μιας και οι καιροί είναι δύσκολοι, και να περνάμε καλά.
Ζούμε για τα 25 λεπτά επί σκηνής.
Φ.: Οι βλέψεις είναι να πίνω δωρεάν αλκοόλ μετά τις συναυλίες και να είμαστε γνωστοί στη σκηνή. Χα χα, ούτε καν! Περιοδείες, ταξίδια, clean living, tatoo, φίλοι και hardcore. Αυτές είναι οι βλέψεις για μένα εντός και εκτός μπάντας! Και να διαδώσουμε φυσικά το θετικό μήνυμα του hardcore, αυτής της ζωντανής φιλοσοφίας που είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε να προσφέρουμε σ’ αυτή τη βρωμερή κοινωνία.
Σ.: Να παίζουμε την μουσική που μας αρέσει και να απαντάμε με κλισέ στις συνεντεύξεις.
Παράλληλα με του My Turn ασχολείστε και με άλλα projects ή hobbies;
M.: Μουσικά projects για εμένα δεν υπάρχουν γιατί δεν υπήρχε και πολύς χρόνος. Στηρίζω όμως τους Lost Meanings, punk side project του Φώτη. Όσο για τα hobbies καταναλώνω το χρόνο μου στο ποδόσφαιρο και τα video games.
A.: Εγώ ασχολούμαι με διάφορα χαζά, μου αρέσει να γράφω και να διοργανώνω συναυλίες.
Φ. Εγώ όπως σας είπα κάνω το fanzine TYS (Take Your Shot). Επίσης ετοιμάζω ένα project που λέγεται RDR (Respect Da Real). Άλλη φάση. Δυστυχώς δουλεύω αρκετά… Θα ήθελα ακόμα περισσότερο χρόνο για μουσική. Επίσης, ασχολούμαι πολύ με τη vegan/vegetarian φάση, και δοξάζω Krishna!!! Hare Krishna λοιπόν!
Σ.: Κάθε Παρασκευή τρέχουμε γυμνοί από το Σύνταγμα μέχρι το Θησείο και μετά ενωνόμαστε με τους ποδηλάτες για την καθιερωμένη ποδηλατοδρομία. Επίσης είμαστε μέλη του ορειβατικού συλλόγου «ο Παρνασσός», old school φάση! Τέλος, ο ντράμερ ασχολείται με τα πεντόβολα (πρωταθλητής ανατολικής αττικής).
Ευχαριστώ πάρα πολύ για την παραχώρηση αυτής της συνέντευξης, καθώς αντιλαμβάνομαι ότι έγινε κάτω από δύσκολες συνθήκες λόγω πίεσης χρόνου. Τέλος, τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες του Rockap.gr;
M.: Εμείς ευχαριστούμε για το βήμα που μας έδωσες. Καλό είναι τα παιδιά να έρχονται στις συναυλίες και να τα λέμε γιατί έτσι η μουσική αποκτά έξτρα νόημα. Άλλωστε, είναι τέλεια όταν ένα show έχει το hang out feeling, μια παρέα που ήρθε να ακούσει μουσική. Πέρα από αυτό, θα ήθελα να γίνονται νέες μπάντες που να παίζουν hardcore για να γίνουν τα shows πιο πολλά. Είναι πολύ βασικό. Τέλος, θα ήθελα να πάψει επιτέλους ο ωχαδερφισμός όχι μόνο στο hardcore αλλά και απέναντι σε ότι συμβαίνει γύρω μας. Η αδράνεια δεν είναι πλέον επιλογή.
A.: Να’ σαι καλά! Σε ευχαριστούμε. Αποδεικνύεις ότι δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι ‘αλήτες και ρουφιάνοι’, και αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα (sic ξανά).
Βγείτε στους δρόμους, όλα εκεί παίζονται.
Υγεία.
Φ.: Μου είπαν τα παιδιά ότι παίζεις Psycorepaths, μπάντα που γουστάρω πολύ… Μπράβο! Οπότε Rockap readers ακούτε Psycorepaths και κατεβάστε και το δικό μας demo δωρεάν, αν σας αρέσει η positive kai η old school φάση. Thanks για τη συνέντευξη, γούσταρα πολύ τις ερωτήσεις και ανυπομονώ να τη δω online. Peace yaaaaaaaaall!
Σ.: Ευχαριστούμε πολύ και εμείς με την σειρά μας για την ευκαιρία αυτής της δημόσιας προβολής και για τα λουκουμάκια με τον ελληνικό. ΡΙΣΠΕΚΤ! Επίσης θέλω να πώ στους αναγνώστες του Rockap.gr ότι τους ευχαριστούμε για την ανάγνωση και να έχουν ανοιχτά τα αυτιά τους για νέους ήχους. You‘ll never know unless you try 😉
http://www.myspace.com/myturnhc