Ο Γιώργος και ο Χάρης από τους Censored Sound (Old school hardcore heroes), μίλησαν στο Rockap.gr αποκλειστικά με αφορμή την κυκλοφορία του νέας τους κυκλοφορίας!
Του Νίκου Λιανίδη
Hi guys! Τιμή μου καταρχήν να μιλάω μαζί σας. Ποιες είναι οι πρώτες αντιδράσεις και λόγια που ακούτε για το “Shadows”;
Χάρης: Γεια σου Νίκο, να σαι καλά! Το Shadows είναι μια νέα κυκλοφορία 6 μηνών. Εάν την βάλεις δίπλα σε ότι άλλο έχουμε βγάλει θα καταλάβεις ότι μουσικά κάτι έχει αλλάξει. Δηλαδή, δεν είναι απλά μια old school κυκλοφορία αλλά περιέχει και άλλα στοιχεία δανεισμένα από το punk rock μέχρι το crust. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κινήσει περισσότερο το ενδιαφέρον αυτών που γουστάρουν αυτά τα είδη, έτσι κατά κάποιο τρόπο αποκτάει μεγαλύτερη πρόσβαση στο ευρύ κοινό της φάσης. Τα πρώτα σχόλια θα έλεγα πως είναι περισσότερο θετικά παρά αρνητικά. Γενικώς έχουν να κάνουν με την ιδιαιτερότητα της παράγωγης που πλέον έχουμε απομακρυνθεί από την «καθαριότητα» της προηγούμενης κυκλοφορίας. Έχει πέσει ένας τόνος γρέζι πάνω στις κιθάρες, ο Γιώργος κατηγορείται ότι έχει γίνει υστερικός και παράφρον… Κάτι ακόμα βέβαια που σχολιάστηκε είναι το artwork που πλέον ξεφεύγει από τα youth crew κλασικά designs και παραπέμπει στην darkια και την βρωμιά της καθημερινότητας της σημερινής εποχής και αντιπροσωπεύει άμεσα αυτό που λένε οι στίχοι.
Μιλήστε μας για τον καιρό που μεσολάβησε από το split με τους For No Reason μέχρι την κυκλοφορία του Shadows…
Χάρης: Όταν κυκλοφόρησε το split ήταν 2007, υπήρξε δηλαδή ένα μεσοδιάστημα 4 ετών που μεσολάβησε μέχρι να βγει το Shadows. Μέσα σ αυτό το χρονικό διάστημα ψαχουλευτήκαμε και πειραματιστήκαμε. Για πρώτη φορά αυξήθηκαν τα μέλη της μπάντας από 4 σε 5. Ήρθε ο φίλος μας ο Peio –που τώρα παίζει στους Despite Everything- με σκοπό να «γεμίσουμε» τον ήχο κα να δούμε αν οι δυο κιθάρες που δεν είχαμε τεστάρει ως τότε ταιριάζουν στον ήχο της μπάντας. Κάτι άλλο που έγινε για πρώτη φορά ήταν οι αλλεπάλληλες συναυλίες στην επαρχία και σε μέρη τα οποία δεν είχαμε πάει ποτέ πλην της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Γνωρίσαμε νέα παιδιά από τον χώρο, μας έμαθε περισσότερος κόσμος, διανύσαμε χιλιόμετρα και περάσαμε όμορφα.
Έχετε 10 χρόνια εμπειρίας στις πλάτες σας. Όλα αυτά τα χρόνια τί σας δίδαξαν αναφορικά με το hardcore και τι κερδίσατε;
Γιώργος: Όσον αφορά το hardcore έχω συνειδητοποιήσει ότι ξεπερνά την έννοια του μουσικού στυλ και της απλής διασκέδασης. Μπορεί να γίνει το μέσο για προσωπική εξέλιξη, συνειδητότητα, αντίδραση, συλλογική προσπάθεια, αληθινή φιλία. Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε γνωρίσει αξιόλογους ανθρώπους, έχουμε αποκτήσει γνώσεις, έχουμε αυτοοργανωθει και σαφέστατα μέσα από αυτό έχουμε διαμορφωθεί σαν άτομα.
Επί ελληνικού εδάφους το hardcore, πόσο μάλλον το old school, είναι ένα δύσκολο άθλημα με το οποίο, δυστυχώς, όλο και λιγότεροι ασχολούνται. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Χάρης: Είναι μια ερώτηση που την έχω ξανακούσει. Εν έτη 2011 δεν θα συμφωνήσω 100%. Η αρχική απάντηση είναι ότι πολύ απλά ο κόσμος εδώ ενδιαφέρεται για άλλα είδη. Εάν πας π.χ στην Βραζιλία και ρωτήσεις πιο σπορ τους αρέσει περισσότερο θα σου πουν το ποδόσφαιρο και όχι το βόλεϊ. Αυτό ισχύει και δω, ο λαός την βρίσκει περισσότερο αλλιώς. Συμφωνώ όμως κατά το ήμισυ με την ερώτηση για τον λόγο ότι πριν 10 χρόνια τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά αφού δεν υπήρχαν ολντσκουλάδικα συγκροτήματα με αγγλικό στοίχο ούτε για δείγμα. Αντίθετα, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται σε παγκόσμιο επίπεδο η αναγέννηση του old school και κάνει δειλά-δειλά την εμφάνιση της κι εδώ, αφού υπάρχουν πλέον μπάντες στην Ελλάδα που μετριούνται σίγουρα στα δάκτυλα της μιας παλάμης. Όλα στην ζωή κάνουν τον κύκλο τους. Μην απορήσεις εάν σε 4-5 χρόνια υπάρχει σοβαρός πυρήνας κι εδώ.
Υπάρχει ελληνική σκηνή κατά τη γνώμη σας; Υπάρχουν προϋποθέσεις για την ενδυνάμωση της όλης φάσης;
Χάρης: Ο όρος σκηνή μπορεί να ερμηνευτεί ποικιλότροπος από τον καθένα, μερικοί θεωρούν πως υπάρχει άλλοι όχι και τρέχα γύρευε..Λοιπόν, πριν λίγα χρόνια έλεγα με σιγουριά ότι δεν υπάρχει. Βασιζόμουν στο ότι υπήρχε η παράταξη των αναρχοαυτόνομων που παίζουν σε στέκια και καταλήψεις και από την άλλη διάσπαρτα διάφορα συγκροτήματα με λίγα κοινά χαρακτηριστικά που συνεργάζονται στο να οργανώσουν ένα Live σε ένα μαγαζί ή όπου αλλού κάτσει. Πιο πολύ δηλαδή θα ονόμαζα την τότε υποτιθέμενη σκηνή ως ένα μικρόκοσμο αποτελούμενο από κλίκες. Τώρα νομίζω πως τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά γιατί παρατηρείται μια ενοποίηση όλων αυτών των συγκροτημάτων – βλέπε Live σε νέους (αυτοργανομένους) χώρους που δεν βάζουν όρια και προϋποθέσεις. Ένας ακόμα παράγοντας είναι το γεγονός ότι όλο και περισσότερα παιδιά ασχολούνται με το να τρέχουν συναυλίες η την έκδοση ενός fanzine η το τρέξιμο ενός distro. Οι μπάντες έχουν διπλασιαστεί σε αριθμό και καλύπτουν όλες τις μουσικές κουλτούρες πλέον. Αυτά τα στοιχεία μας δείχνουν ότι οι ενεργοί οργανισμοί στα εγχώρια είναι υπαρκτοί οπότε δεν μπορεί να αμφισβητηθεί το γεγονός ότι υπάρχει σκηνή, έστω και αν βρίσκετε σε πρώιμο στάδιο.
Υπάρχουν κάποιες ελληνικές hardcore μπάντες που ξεχωρίζετε και χρήζουν προσοχής;
Γιώργος: Αισθάνομαι ότι τον τελευταίο καιρό είναι πολλές οι μπάντες που έχουν εξελιχτεί τόσο μουσικά όσο και εκφραστικά. Γενικά είναι μια τρελά παραγωγική περίοδος για τα ελληνικά συγκροτήματα και αυτό φαίνεται απ τις κυκλοφορίες και την ανταπόκριση στις συναυλίες. Ιnhuman poison, Μy turn, Αgainst all odds, Sarabante, This time the keys are broken είναι μερικές από αυτές.
Χάρης: Συμφωνώ με τον Γιώργο και προσθέτω τους Rivals, Xlos και Faithreat. Εννοείται πως μιλάμε για μπάντες τις τελευταίας δεκαετίας και όχι πιο πριν. Υπάρχουν αρκετές ελληνικές μπαντάρες που έπαιζαν στα 80s και 90s και δεν αναφέραμε.
Ποια είναι τα ακούσματά σας;
Χάρης: Και οι τέσσερις μαζί ακούμε όλο το φάσμα του punk και hardcore και βέβαια ο καθένας προσωπικά έχει και κάποιες άλλες προτιμήσεις σε άλλα είδη μουσικής. Μπάντες που αρέσουν σε όλους και κατά κάποιο τρόπο αντιπροσωπεύουν αυτό που παίζουμε είναι οι 7 Seconds, Minor Threat, Bad Religion και από νεότερες Battery, Good clean fun.
Τι προβλέπει το μέλλον για τους Censored Sound και ποιες οι επόμενες κινήσεις σας;
Γιώργος: Το μέλλον μας είναι μαύρο όπως και το δικό σου! Κατά τ αλλά προετοιμαζόμαστε για ένα live στο οποίο θα γιορτάσουμε τα 10 χρόνια ζωής της μπάντας και σκοπεύουμε να παίξουμε κομμάτια από όλα τα cd που έχουμε κυκλοφορήσει.
Με την Cannonball τι γίνετε, καθώς πραγματικά δεν έχω ιδέα.
Γιώργος: Η σχέση των Censored sound με τα άτομα της Cannonball ήταν κυρίως ερωτική και λιγότερο μουσική ,γι’ αυτό εμείς μείναμε μόνοι μας ώστε να αφοσιωθούμε στο συγκρότημα..
Χάρης: ..xαχα! Αν θέλεις μια πιο σοβαρή προσέγγιση, η λειτουργία της Cannonball είχε να κάνει με την βοήθεια προς νέες μπάντες που ήθελαν να κυκλοφορήσουν την δουλειά τους και να ακουστούν στο ευρύ κοινό. Τώρα και με την ύπαρξη του εξελιγμένου internet αυτό έχει γίνει εύκολο. Στην παρούσα φάση παραμένει ανενεργή και αυτό φαίνετε και από το ότι δεν οργανώνει τα φεστιβάλ που συνήθιζε, όμως μην αποκλείεις το ενδεχόμενο να ξανακάνει δυναμική επανεμφάνιση.
Ο τελευταίος λόγος σε σας! Από μας, άπειρα respect και θετική ενέργεια!
Χάρης: Be yourself, Stay real!