Μια κουβέντα με τους Ηρακλειώτες hardcore-άδες Below The Bottom, με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία τους Justice Served…
Συνέντευξη στον Ν.Λ.
– Γεια σας! Πείτε μας λίγα λόγια για την μπάντα και την ως τώρα πορεία της.
Γειά χαρά, ξεκινήσαμε κάπου στο 2009 διασκευάζοντας αγαπημένα μας hardcore κομμάτια από μπάντες όπως οι Hatebreed, Born From Pain, Kickback, Agnostic Front, Madball, Pro-pain και άλλοι πολλοί. Ουσιαστικά είμασταν η πρώτη αμιγώς hardcore μπάντα στη πόλη μας. Σιγά σιγά ετοιμάσαμε ένα ΕP/demo με τίτλο Self-Defined βασισμένο σε αυτές τις επιρροές. Μετά ήταν θέμα χρόνου να έρθουν και live εκτός πόλης μας, μαζί με μπάντες από εξωτερικό. Παράλληλα πάντα δουλεύαμε νέα κομμάτια αν και με αργούς ρυθμούς αν σκεφτείς ότι το πρώτο μας full length ήρθε το 2016. Πάντα βέβαια μας ενδιέφερε το κάτι παραπάνω σε θέμα ποιότητας και όχι η ποσότητα. Επίσης σε όλες τις δουλειές μας ως τώρα είμαστε υπεύθυνοι εμείς για τα πάντα artwork/ηχογραφήσεις κτλ. με βοήθεια φίλων όπου χρειάζεται και ειδικά του Κώστα Ραπτάκη που μας κάνει την παραγωγή. Οπότε όταν λέμε για DIY το εννοούμε.
– Πριν λίγο καιρό κυκλοφορήσατε το πρώτο σας full length. Μιλήστε μας για την κυκλοφορία και ποιο είναι το feedback ως τώρα.
Πράγματι τέλη Μαίου το Justice Served είδε το φως επιτέλους. Ξανά μιλάμε για κάτι αμιγώς DIY αν και το αποτέσματα δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα αντίστοιχες δουλειές του εξωτερικού. 8 κομμάτια γεμάτα τσατίλα θα έλεγα, με αρκετά ανεβασμένα τα tempo αυτή τη φορά αλλά χωρίς να λείπουν τα υπέρβαρα beatdown και τα οπαδικά δεύτερα φωνητικά. Το feedback ως τώρα είναι πολύ καλό ιδίως από εξωτερικό που δείχνουν να απολαμβάνουν περισσότερο το στυλ μας καθώς έχει και μια έντονη νοσταλγία στα 90s.
– Τι άλλαξε αυτά τα 4 χρόνια από το Self–Defined ως το Justice Served;
Αλλάξαν πολλά μέλη στη μπάντα αλλά ευτυχώς για το καλύτερο. Βελτιωθήκαμε πολύ στα live και πλέον αν κ έχουν περάσει αυτά τα χρόνια μπορώ να πω ότι γουστάρουμε περισσότερο σαν μπάντα, καθώς η χημεία μεταξύ μας είναι εξαιρετική. Επίσης και συνθετικά έχουμε ωριμάσει, χωρίς να χαθεί ο χαρακτήρας της μπάντας.
– Μιλήστε μας λίγο για τους στίχους σας.
Eίναι όσο πιο ωμοί και ειλικρινείς γίνεται για αυτά που ζούμε γύρω μας. Βασίζονται σε κοινωνικό-πολιτικά μοτίβα αλλά και στην εσωτερική διαμάχη που έχεις οταν ζεις σε ενα τέτοιο τοξικό περιβάλλον.
– Πίσω στη μουσική πάλι. Πως συνθέτετε και ποιες είναι οι επιρροές σας;
Πιάνω τη κιθάρα και γράφω ένα βασικό σκελέτο από riffs τα οποία μετά παρουσιάζω στον Τάσο τον άλλο κιθαρίστα μας… Εκεί τα στρώνουμε πάνω σε drum machine ώστε να αρχίσουν να ακούγονται σαν κανονικά κομμάτια που μας αρέσουν. Το τελικό μαγείρεμα γίνεται στο studio η το προβάδικο που σιγά σιγά πέρνουν τη τελική τους μορφή. Όσο αφορά τους στίχους γράφουμε μαζί με το Θάνο (vocals) και τους κάνουμε πάσες ο ένας στον άλλο μέχρι να είμαστε ΟΚ με αυτούς. Οι επιρροές μας είναι σχεδόν ότι hardcore κυκλοφορεί, punk, ακόμα και deathcore. Τολμώ να πω και hip hop. Και φυσικά ο καθένας μας ξεχωριστά έχει τις δικές του αγάπες.
– Πως βλέπετε την κατάσταση γενικότερα στην υπόλοιπη ακραία ελληνική σκηνή σε σχέση με το hardcore;
Νομίζω τα πράγματα έχουν βελτιωθεί γενικότερα στην Ελληνική σκηνή αλλά και πάλι έχουμε πολύ δρόμο και δουλειά μπροστά μας. Όσο αφορά το hardcore μπορώ να πώ ότι είναι ένα αρκετά μικρότερο κομμάτι της Ελληνικής σκηνής με ότι αυτό συνεπάγεται. Μικρότερη κάλυψη και προβολή, λιγότερα lives κτλ. Το παλεύουμε, οικογενειακές καταστάσεις με τα καλά και τα κακά τους.
– Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια, ποιοι οι στόχοι σας και ποια τα όνειρά σας;
Στα άμμεσα σχέδια θέλουμε να γίνουν κάποια live για τη παρουσίαση του δίσκου.Πάντα σύνθετουμε καινούριο υλικό, ίσως κάποιο video clip. Θα δείξει, δε γουστάρουμε τη προχειρότητα οπότε κάνουμε προσεκτικές κινήσεις. Οι ρεαλιστικοί στόχοι και όνειρα είναι να συνεχίσουμε να γράφουμε και να παίζουμε live μουσική εντός και εκτός χώρας. Αυτό που μας κάνει χαρούμενους δηλαδή.
– Πόσο δύσκολο (ή εύκολο) είναι να έχεις μπάντα σε μια επαρχιακή πόλη; Από την εμπειρία σας ποια είναι τα πλεονεκτήματα και ποια τα μειονεκτήματα…
Είναι αρκετά δύσκολο σε επαρχιακή πόλη… Αλλά σε νησί που είμαστε εμείς είναι δύσκολο Χ10. Τα μειονεκτήματα είναι τόσα πόλλα που δε θα τα αναφέρω, γιατί θα κουράσω τους αναγνώστες. Ενα πλεονέκτημα που μπορώ να βρώ είναι ότι μπορείς να κάνεις γρήγορα κάποια lives και να αποκτήσεις ένα μικρό κοινό για αρχή καθώς λίγο πολύ οι περισσότεροι που ασχολούνται με τη μουσική γνωριζόμαστε ήδη.
– Μιλήστε μας λίγο για το “Ugly City”.
Μιλάει για το Ηράκλειο η αλλιώς η κουασιμόδεια πόλη, όπως θα δεις γραμμένο σε τοίχους με σπρέι. Έχεις δει την πλατεία Ελευθερίας; Αν δεις θα καταλάβεις! Δε ξέρω, έχει και τα καλά του εδώ ίσως είμαι υπερβολικός… Συνηθίσαμε…
– Eυχαριστώ για το χρόνο σας, τα τελευταία λόγια τα αφήνω σε σας…
Εμείς ευχαριστούμε για τη συνέντευξη,παίζει να ναι και η πρώτη μας σαν μπάντα!
Ελπίζω να τσεκάρετε τις κυκλοφορίες μας και να τα πούμε από κοντά σε live ή μέσα στο moshpit. Βγείτε από το σπίτι γενικότερα η μουσική δεν είναι στις οθόνες μας. Υγεία και ευχαριστούμε.
https://www.facebook.com/belowthebottom