Ο Βαγγέλης Κακαρούγκας είναι ένας μουσικός που από τα λεγόμενά του δείχνει ότι σέβεται, αγαπά την μουσική και είναι αφοσιωμένος σε αυτήν. Η συνέντευξη που μας παραχώρησε μαρτυρά όλα τα παραπάνω και το πάθος του για την μουσική. Είναι ένας από εκείνους τους μουσικούς που είναι συνειδητοποιημένος, έχει κοινωνικές και περιβαλλοντολογικές ανησυχίες. Έχει μια πολύ ωραία στάση απέναντι στην μουσική και πραγματικά προσφέρει πολλά στην δουλειά του αλλά και στην μουσική γενικότερα.
Φίλε Βαγγέλη, θέλουμε να σε ευχαριστήσουμε για την συμμετοχή στην συλλογή μας και για την συνέντευξη που μας παραχωρείς και να σου πω ένα μεγάλο μπράβο για την μουσική σου. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την συνέντευξη.
…του Ηλία Μπαρλή
– Σαν πρώτη ερώτηση θα ήθελα να μας πεις ποιο είναι το μουσικό σου παρελθόν; Θέλουμε να μάθουμε τα πάντα. Που έχεις συμμετάσχει, σε διαγωνισμούς, άλλα συγκροτήματα, οι επιρροές σου, τα ακούσματά σου, ο λόγος που ασχολήθηκες με αυτή την μουσική.
Να χαιρετίσω και εγώ με την σειρά μου εσάς και τους αναγνώστες αυτού του υπέροχου e-zine! Είμαι πολύ χαρούμενος που με φιλοξενείτε στην ιστοσελίδα σας και σας εύχομαι πραγματικά τα καλύτερα!
Καταρχάς, ξεκίνησα στα 7 μου να μαθαίνω πιάνο και θεωρία της μουσικής. Μετά από 5 χρόνια σπουδών, σταμάτησα τα μαθήματα στο πιάνο και ξεκίνησα ένα πνευστό όργανο, το κόρνο, ενώ παράλληλα εκτός από τα rock και metal ακούσματα, ψαχνόμουν γενικά με καινούργιες “φρέσκες”, αν το θες, μελωδίες (δεν ήμουν και πολύ fan των κλασσικών κομματιών), δηλαδή ξεκίνησα να μαθαίνω jazz πιάνο με ένα πολύ καλό δάσκαλο, τον Παύλο Ιωαννίδη. Για να μην μακρηγορώ, έπαιζα κόρνο με την μπάντα της Ηλιούπολης για πολύ καιρό μέχρι που τελείωσα το λύκειο, ενώ παράλληλα έγραφα με την βοήθεια του αρμονίου μου κάποια απλά λιτά κομμάτια.
Στην φοιτητική περίοδο μου, από το 2001 και μετά, άρχισε ουσιαστικά η σύνθεση, καθώς δημιουργήθηκε ένα συγκρότημα 4 παιδιών με πολύ όρεξη και μεράκι για να παίξουμε progressive metal. Την μπάντα την ονομάσαμε Equal Vector και ήταν αρχικά να γίνει μια instrumental μπάντα αλλά μπήκε στην ομάδα μας ο Λεωνίδας Χατζημιχάλης (φωνητικά) όπου βγάλαμε ένα demo το 2004 και ένα album με ονομασία “Aspectations” το 2009.
Παίξαμε σε αρκετές συναυλίες εκείνη την περίοδο με αποκορύφωμα το άνοιγμα τις συναυλίας των Pain of Salvation στο Ρόδον τον Νοέμβριο του 2004. Το 2005 μπήκα επίσης στους Kinetic όπου περάσαμε μαζί 6 υπέροχα χρόνια έως τις αρχές του 2011 παίζοντας σε πολλές και υπέροχες συναυλίες, με εκείνη να ξεχωρίζει το 2007 στο Rockwave στην Μαλακάσα. Επίσης βγάλαμε μαζί ένα album ονόματι “Corrosion”. Παράλληλα από το 2009 και μετά συμμετείχα σε ένα-δυο group παίζοντας ελληνικό/ξένο rock σε διάφορες μουσικές σκηνές της Αθήνας.
Οι επιρροές μου βασικά δεν έχουν αλλάξει πολύ τα τελευταία 10 χρόνια, πάντα βέβαια μ’ αρέσει να ανακαλύπτω καινούργια πράγματα και καινούργιες ιδέες. Όσον αφορά το ύφος που γράφω, βασικές μου επιρροές είναι ο Kevin Moore, Symphony Χ, Dream Theater, Fates Warning, Savatage, Opeth και άλλα τέτοια τεράστια ονόματα! Τα ακούσματα μου ποικίλλουν. Ακούω όλα σχεδόν τα είδη metal (αγαπημένη μπάντα οι Testament) και σκόρπια από τα άλλα είδη (jazz,rock, κλασσική, fusion). Μεγάλωσα με την metal μουσική, πάντα άκουγα και πάντα θα ακούω, και δεν το λέω υπερβολικά μιας και η μουσική αυτή μου έχει δώσει πολλά και θα συνεχίσει να μου δίνει όσο ζω και γι’ αυτό το λόγο θέλω και εγώ να συνεισφέρω το λιθαράκι μου στην μουσική αυτή βγάζοντας αυτό που αισθάνομαι, για να την τιμήσω.
Ξέρω ότι τώρα έχεις σχηματίσει τους Sedate Illusion. Είναι ομαδική δουλειά ή είναι κάτι που το έχεις αναλάβει προσωπικά;
Βασικά ίσως κάτι που δεν γνωρίζετε και δεν το ανέφερα στην προηγούμενη απάντηση μου είναι ότι οι Sedate Illusion υπάρχουν από το 2004 ως instrumental side-project μπάντα όπου ουσιαστικά ιδρύθηκε από τον Θοδωρή Πεγκούση (Equal Vector, τύμπανα) και εμένα. Βγάλαμε ένα promo cd με ομώνυμο τίτλο αλλά μετά για καιρό δεν ασχοληθήκαμε γενικά με αυτό project. Εδώ και 3 χρόνια όμως ξεκίνησα να γράφω ιδέες οι οποίες ξέμειναν από τους Equal Vector και παράλληλα έκανα practice στα φωνητικά μπας και καταφέρω τίποτα. Μετά το πρώτο τραγούδι και μετά από θετικές κριτικές από τους φίλους μου βγήκε το δεύτερο, το τρίτο και ούτε καθεξής, ώσπου αφού είχα φτιάξει 11 κομμάτια σκέφτηκα να τα κάνω ένα album και να το διανείμω δεξιά αριστερά και ότι γίνει.
Έχεις κυκλοφορήσει ήδη ένα πολύ ωραίο δίσκο, μίλησε μας για αυτόν, που κινείται μουσικά και αν ετοιμάζεις κάτι καινούργιο.
Σας ευχαριστώ πολύ! Ο δίσκος “0545” πιστεύω ότι εκτός ότι δημιουργήθηκε με πολύ καλή διάθεση, αντικατοπτρίζει γενικότερα την ψυχοσύνθεση μου σε κάθε διαφορετική περίοδο που έγραφα ένα κομμάτι, είτε τραγούδι είτε instrumental. Η ανησυχία γενικά για την καταστροφή που θέτουμε στον πλανήτη μας με αποτέλεσμα οι ίδιοι εμείς να “σκάβουμε τον λάκκο μας” σιγά σιγά, διαφαίνεται στους στίχους 2-3 κομματιών και παράλληλα κάποια άλλα κομμάτια έχουν ως αναφορά την ανθρώπινη φύση και τα συναισθήματα. Στο album πολύ σημαντικό και απέριττο είναι να αναφέρω την τεράστια συμβολή του Πέτρου Πολίτη (Equal Vector, κιθάρες) σε 2 κομμάτια (rhythm k solo κιθάρες) και γενικότερα για την μουσική του άποψη και συμβουλή και επίσης τον Κώστα Αλεξάκη (ex-Kinetic, Acid Death, τύμπανα) για τα brutal φωνητικά του στο πρώτο κομμάτι του album. Ήδη από τα μέσα του 2011 ξεκίνησα να γράφω καινούργιες ιδέες και είμαι σε καλό δρόμο ολοκληρώνοντας μέχρι στιγμής 7 κομμάτια και ελπίζω στα μέσα του 2012 να σχηματίσω ένα ολοκληρωμένο album.
Ποια είναι η στάση σου απέναντι στην μουσική, εννοώντας την διανομή της; Προτιμάς την προσωπική διανομή ή μέσω κάποιας εταιρείας;
Δεν μπορώ να πω αν είναι δίκαιες οι εταιρίες ή άδικες, οι οποίες δίνουν ψίχουλα από τις πωλήσεις που μπορεί να κάνει το album κάποιου καλλιτέχνη, αλλά δε μου αρέσει αυτό το σκηνικό 90% δικό μας 10% δικό σου και αν βγάλεις και τίποτα από το merchandising. Οπότε προτιμώ να μην αφήνω στην τύχη κανενός την μουσική μου και προσπαθώ να χρησιμοποιήσω όσα εργαλεία μπορώ για να την διαφημίσω όπως μέσω διαδικτύου ή μέσω κάποιων περιοδικών και e-zines, όπως καλή ώρα το δικό σας! Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι και πολύ καλός σε αυτά και δεν προλαβαίνω να ασχολούμαι πολύ με την προώθηση οπότε ίσως θα ήτανε καλύτερα να ασχολιόταν κάποιος άλλος με αυτό… γενικά έχω μπερδευτεί με αυτό το θέμα, χαχαχα. Όταν έρθει η ώρα θα δούμε.
Ποιες είναι οι μουσικές σου επιρροές;
Οι επιρροές όπως προανέφερα είναι πάρα πολλές και ξεχωρίζω κάποιους καλλιτέχνες όπως Steve Vai, Joe Satriani, Jason Becker, Kevin Moore, Michael Romeo, Alex Skolnick, Marty Friedman οι οποίοι έχουν να δώσουν κάτι το διαφορετικό ο καθένας και παράλληλα συναρπαστικό σε μένα!
Τι θέλεις να πετύχεις με την μουσική σου; Να πειραματιστείς με την μουσική συνδυάζοντας πολλές μορφές της, να δημιουργήσεις κάτι καινούργιο;
Μου αρέσει ο πειραματισμός σε συνδυασμό την καλή αρμονία και καλή ενορχήστρωση. Δεν θέλω να γράψω πολύπλοκα θέματα για τους Sedate Illusion. Νομίζω ότι μου αρμόζει πιο πολύ η κλασική φόρμα της metal μουσικής και μου βγαίνει αβίαστα. Έχω την επιλογή βεβαίως να γράφω κομμάτια με άπειρα solo και περίτεχνα θέματα, αλλά δεν είναι κάτι το οποίο με εκφράζει. Τώρα όσον αφορά στο καινούργιο, είναι κάτι το οποίο είναι λίγο ακατόρθωτο στην εποχή μας. Σχεδόν όλα, μουσικά όργανα ή είδη, έχουν συνδυαστεί μεταξύ τους αφού είναι εύκολο πλέον να συνθέσει κανείς με την βοήθεια του υπολογιστή. Τα τελευταία 5-10 χρόνια πιστεύω έχει γίνει μια έκρηξη από πάρα πολύ κόσμο με φρέσκες ιδέες και πάντρεμα πολλών ειδών μεταξύ τους, μπορεί να μην έχουν παιχτεί όλα, αλλά κάτι διαφορετικό δε θα μας κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση όπως παλαιότερα πιστεύω. Πρόσφατα για παράδειγμα άκουσα μπουζούκι με heavy metal και Αραβικά αν δεν κάνω λάθος, φοβερή ιδέα, αλλά το πάντρεμα αυτό μου φάνηκε φυσιολογικό…
Έχεις κάνει ήδη ζωντανές εμφανίσεις; Αν όχι σκέφτεσαι ένα τέτοιο βήμα;
Live δεν έχω κάνει με τους Sedate Illusion. Θα το θελα πολύ! Προς το παρόν επικεντρώνομαι στην δημιουργία των κομματιών του νέου album και μετά θα ήτανε μια πολύ καλή κίνηση να αρχίσω να βρίσκω μουσικούς και να προβάρουμε αυτά τα κομμάτια. Το έχω σκεφτεί και ελπίζω αν όλα πάνε καλά να το υλοποιήσω!
Πως βλέπεις την ελληνική σκηνή και αν ξεχωρίζεις κάποια σχήματα από αυτή.
Η ελληνική σκηνή βγάζει πιο σοβαρή μουσική πλέον και αυτό φαίνεται από την επιμονή, υπομονή και καλή διάθεση που έχουν οι Έλληνες μουσικοί για να επιτύχουν. Θα αναφέρω σαφώς κάποια συγκροτήματα από τα πάρα πολλά που υπάρχουν και αξίζουν καλύτερες, αν θες, συνθήκες από τους παράγοντες της μουσικής. Αυτά είναι οι Kinetic, Acid Death, Wastefall, X-Piral, The Fallen Within, Winter Crescent, Sorrowful Angels.
Το θέμα παραγωγή, για σένα, είναι σημαντικό κομμάτι; (Ξέρω ότι έχεις προσωπικό στούντιο ηχογράφησης).
Σημαντικότατο. Είναι βασικά άποψη η παραγωγή, άμα δεν έχεις άποψη σε αυτό δεν έχεις και τον ήχο που θες. Σαφώς σε κάποια θέματα η παραγωγή έχει κάποιο μπούσουλα και κάποια standards, αλλά αν ο καλλιτέχνης επιθυμεί την μίξη με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο τότε έτσι πρέπει να γίνει πιστεύω. Πρωταρχικό ρόλο σαφώς παίζει για μένα το συναίσθημα που βγάζεις σε ένα μουσικό όργανο ή φωνή. Αυτό με κάποιο παράξενο τρόπο “περνάει” σαν αίσθηση στον ακροατή…
Μίλησε μας για τους στίχους και το περιεχόμενο των τραγουδιών.
Στα τραγούδια “Traumatic Skies”, “Withered Roses”, “Ας we Fall”, “Empty Shades” αναφέρομαι στο πρώτο πληθυντικό πρόσωπο. Θέλω με αυτόν τον τρόπο να συμπεριλάβω όλη την ανθρωπότητα, όπου αυτά μιλάνε για την κατάντια μας απέναντι στην φύση με αποτέλεσμα να καταστρεφόμαστε εμείς οι ίδιοι. Για την γη δεν είμαστε παρά ένα παράσιτο που εξαπλώνεται μέχρι να αυτοκαταστραφεί και να γιατρευτεί μετέπειτα. Τα υπόλοιπα 4 είναι πρώτο ενικό πρόσωπο και εμβαθύνουν στις ανθρώπινες σχέσεις και καταστάσεις. Για παράδειγμα το τραγούδι “Undecided” αναφέρει ένα άτομο το οποίο είναι διχασμένο στην ζωή του έχοντας αμφιβολίες για ποιον “δρόμο” να πάρει, τον καλο ή τον κακό.
Ποια η γνώμη σου για τον διαμοιρασμό της μουσικής μέσω του διαδικτύου και για τα νομοσχέδια που θέλουν την αστυνόμευση του δικτύου τόσο μουσικά όσο και ενημερωτικά; Πιστεύεις ότι η αστυνόμευση του κατεβάσματος θα ωφελήσει ή θα ζημιώσει την μουσική ως βιομηχανία;
Είναι λυπηρό όπου πάνε να απαγορεύσουν την ελεύθερη διανομή απόψεων / “γνώμεων”. Κάνουν ό,τι θέλουν και εμείς καθόμαστε σα θεατές σε ένα θέατρο του παραλόγου, σε μια παγκοσμιοποίηση όπου δεν συμφέρει κανέναν, μόνο τους φραγκάτους όπου είναι άπληστοι. Έτσι, λένε, “κινείται” η αγορά αλλιώς δε θα επιζήσεις και κάτι τέτοιες αηδίες. Νομίζω ότι δεν αν ενώσουμε τις δυνάμεις πολιτισμικά και να ανεβούμε πνευματικά ως άνθρωποι και να διεκδικήσουμε αυτά που μας αξίζουν, μια ζωή μαριονέτες θα είμαστε. Αν δεν κλείσουμε αυτό το χαζοκούτι και δεν αλλάξουμε σκεπτικό δε θα γίνει τίποτα. Πάντως ότι έχει σχέση με απαγόρευση είναι για μένα αστείο και χαζό. Πάντα θα υπάρχει τρόπος μοιράσματος έκφρασης/ιδεών/απόψεων κτλ και με κάποιον άλλο τρόπο θα ανθίσει ξανά η μουσική βιομηχανία.
Το εικαστικό μέρος ενός δίσκου τι βαρύτητα έχει για εσένα; Βοηθά στο σύνολο μιας δουλειάς;
Το εικαστικό είναι ένα δείγμα της δουλειάς σου, για το τι πρόκειται να ακούσει ο ακροατής, και αν θέλεις, να αισθανθεί. Είναι σαφώς και αυτό τέχνη και άμα το κάνεις έξυπνα τότε ο ακροατής θα το εκτιμήσει ιδιαίτερα. Μπορεί βέβαια να αποτυπώνεις μια εικόνα από τις χίλιες που μπορεί κάποιος να φανταστεί ακούγοντας το album, αλλά είναι και αυτό ένας προϊδεασμός, μια πρώτη γεύση όπου σαφώς και βοηθά στο τελικό αποτέλεσμα!
Πόσο χρόνο αφιερώνεις στην μουσική; Είτε ακούγοντας, είτε συνθέτοντας.
Εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο, χαχαχα. Ακόμα και στον ύπνο μου συνθέτω τραγούδια, δεν βγήκε τυχαία ο τίτλος του album “0545”. Αν δεν γράφω κομμάτια και είμαι σπίτι μου θα ακούω μουσική και θα ασχολούμαι παράλληλα με κάτι άλλο.
Και κλείνοντας, θα ήθελα να μας πεις την γνώμη σου για τον δίσκο που έχεις κυκλοφορήσει, πως σου ακούγεται τώρα, αν θα ήθελες να αλλάξεις κάτι και αν θα κινείται σε παρόμοια μονοπάτια ο δεύτερος σου δίσκος με τον πρώτο.
Μου αρέσει αρκετά το album “0545” και αν μου έλεγε κανείς αν θα ήθελα να αλλάξω κάτι θα του έλεγα πως το παρελθόν είναι παρελθόν και δεν γυρίζει πίσω. Δε θα πετύχω τα συναισθήματα μέσα από κάποιες συνθήκες που με κατέκλυσαν τότε, οπότε προχωράω μπροστά μαθαίνοντας από τα λάθη μου και συνθέτω καινούργιο υλικό, το οποίο προς το παρόν μπορώ να σου πω πως κινείται σχεδόν στο ίδιο μοτίβο, δίνοντας λίγο περισσότερο βάρος στις κιθάρες. Σε αυτό με βοήθησε πολύ ο Πέτρος Πολίτης όπου και ηχογράφησε αρκετά κομμάτια από το νέο album που θα βγάλω.
Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και για την συμμετοχή σου.
Να σε ευχαριστήσω και εγώ για την υπέροχη συνέντευξη! Εύχομαι τα καλύτερα και πάντα καλές μουσικές διαδρομές για εσάς και τους αναγνώστες του Rockap.gr!
Links:
http://www.myspace.com/sedateillusionband