Έκανα πρόσφατα μια βουτιά με το κεφάλι επάνω σε έναν τοίχο! Χτύπησα άγρια με το παρελθόν και θυμήθηκα! Θυμήθηκα πως κάποτε (μιλάμε για τότε που το χαρτί δεν ήτανε μονάχα σε ρολό τουαλέτας αλλά κυκλοφορούσαν και μουσικά περιοδικά) άκουγα ώρες μουσική και έγραφα για εκείνη, έγραφα μαζί της, για εμένα, για όσους γουστάρανε να ακούνε! Εντάξει! Ανοιγόκλεισα τα μάτια μετά τη βουτιά στον τοίχο και κατάλαβα πως κάπου έχασα 18 με 20 χρόνια. Πολλά; Αναστήθηκα, οπότε ξύπνα κι εσύ γιατί σου έχω λίστα ηχητικέ μου αναγνώστη!
Ξεκαθαρίζω: Δεν είμαι κριτικός, είμαι απλός ακροατής. Όσα γράφω δεν ήρθαν συστημένα από εταιρίες, προήλθαν από την αγάπη στο αντικείμενο και κυρίως σε παιδιά που γουστάρουν να το κρατήσουν ζωντανό και να το πάνε ένα βήμα παραπέρα. Στο άρθρο θα βρεις μόνο ελληνικές μπάντες (με ελληνικό και αγγλόφωνο στίχο) αλλά δε γνωρίζω κανένα από τα παιδιά. Επίσης, οι δίσκοι δεν είναι όλοι του 2018, οπότε σε όποιον δεν αρέσει αυτό, ας κόψει λάσπη νωρίς! Αν μείνεις, να θυμάσαι πως το Ροκ και η μουσική εν γένει είναι ένα λιβάδι όπου όλα φυτρώνουν για να ανθίσουν, άρα μπορούν και –ναι!– αλλάζουν θέση, κουβαλώντας ως σταθερά τους μία: την αλήθεια!
Φύγαμε για το Part 9 of ?
Perfect Mess
Δίσκος: Perfect Mess
Πρώτο δισκοβημάτισμα για την μπάντα αλλά με το ξεκίνημα στον δίσκο, ευθύς αντιλαμβάνομαι πως θα αξίζει ετούτο το ηχητικό ταξιδάκι.
Το μπασιάρικο κομμάτι «Bright Side» είναι μια uptone rockιά που δεν αφήνει ουδόλως άσχημη και ούτε αδιάφορη γεύση στους ηχητικούς κάλυκες· ειδικά τα start/stop riffs συνδυαστικά με τα διαβολεμένα πιατίνια κάνουν το κομμάτι εξαιρετικά catchy (θα το αγαπούσα όμως περισσότερο αν ήταν ένα λεπτό πιο σύντομο, guys). «Broken Ladders» στη συνέχεια σε μια πιο running grunge σύνθεση και ένα κομμάτι που σε αρπάζει μαζί του, σε ρίχνει μέσα στον ήχο και σε βαστάει με τη μελωδικότητα της φωνής του front man (song for playlists ετούτο!). Επόμενο το «Temporary» που βγάζει μεταλλική γλώσσα και… ναι, τα σπέρνει το track! Απλά, νέτα, σκέτα, μια μελωδική rockιά με ταξιδιάρικα clinch funky riffs που περιμένοντάς την να κλείσει, εκεί στροφάρει υψηλά, κάνει σέρβις και κερδίζει more points in your face! Κομμάτι για χτύπημα και over ‘n’ over άκουσμα!
«Mora» στη συνέχεια, απειλητικά μελωδικό, σέρνεται σιγά σιγά στα ηχεία για να σκάσει με γροθιά στα αυτιά σου και να κοπανηθείς· σερβίρει riffοσκαλέτες (ω, ναι!), ένα acoustic rhythm tune (έτσι γιατί μπορεί!) και κολλάει μαζί και μερικές κραυγές (hell yeah μάγκες!). «Lake Of Liars» λέγεται το επόμενο. Αν και κουβαλάει μια rock ‘n’ roll χροιά με post ανοίγματα, κάπως popίζει χαριτομενιάρικα και δεν το λάτρεψα για να είμαι ειλικρινής, κυρίως επειδή δε μου δένει στο εν γένει μεταλλικό σύνολο του δίσκου (αλλά οκ, γούστα είναι αυτά!). «Prying Eyes» εν συνεχεία και ευτυχώς τα τσιτωμένα νεύρα εδώ επανέρχονται σε μια σύνθεση που stoneάρει με νεύρο ενώ δένει όμορφα η bassογραμμή της δένοντας με τα screamy vocals. «Anyway» το προτελευταίο κερασάκι για λίγο πριν το τέλος και νομίζω πως εδώ έχουμε ένα ακόμη track for live για τα παιδιά. Κομμάτι με διαβολεμένα riffοπεράσματα που χιτάρουν κεφάλια κοπανώντας άγριες νότες, μέχρι που κόβει άριστα τσουλούφια στο φινάλε του σαν ζεστό μαχαίρι σε βούτυρο! «Perfect Mess» για φινάλε στο ομώνυμο δισκάκι και κλείνουμε με μια half ‘n’ half ballad/rockιά που μας δείχνει τη διάθεση των παιδιών για το μέλλον.
Φινάλε λοιπόν… αλλά σταθείτε! Γιατί να μην ακούσουμε ακόμη μια φορά το δισκάκιον ετούτο και να τα πούμε σε λίγα λεπτά; (after 50 minutes approx.) Λοιπόν μικρά τα faults (πάντα κατά την προσωπική μου οπτική of course). Δυο κομμάτια θα τα ήθελα κατά ένα λεπτό μικρότερα και πιστεύω πως αυτό θα τους χάριζε πόντους (το «Bright Side» και το «Temporary») ενώ το «Lake Of Liars» θα ήθελα να λείπει γιατί δεν μου κολλάει στο σύνολο. Nevertheless, στέκομαι απέναντι σε οκτώ κομμάτια που διεκδικούν χώρο στη δισκοθήκη και τελικά θα τον καταλάβουν! Τα παιδιά μια χαρά ακούγονται στο πρώτο τους αυτό βήμα και τους το αναγνωρίζουμε. Διαθέτουν γεμάτες bassογραμμές που δένουν χαμογελαστά με τα ολοζώντανα κυμβαλοπιατίνια, τσαμπουκαλεμένα riffs που αγριεμένα σέβονται τις μεγάλες σχολές, οι συνθέσεις δεν υπερβάλλουν και τα lyrics δεν γυρεύουν να αποδείξουν σοφιστίες κάνοντας επιτηδεύσεις. Η γεύση που θα πιάσεις ηχητικέ μου αναγνώστη εν γένει έρχεται από επιρροές σε σύνολα Foo Fighters μέχρι και R.A.T.M. (αν εξαιρέσεις μερικές mainstream grunge στιγμές) και όλα μαζί δένουν σε ένα αξιόλογο σύνολο που δε θα σε αφήσει ασυγκίνητο. Άκουσέ το!
Για περισσότερο τέλειο μπέρδεμα και στήριξη στα παιδιά, εδώ:
https://perfectmess.bandcamp.com/
Αυτά for now από εμένα! Εύχομαι να επιστρέψω σύντομα. Ως τότε, να γελάτε δυνατά να σπάνε τα άσχημα, να ρισκάρετε για τα απίθανα και να ζείτε τις στιγμές πριν αυτές τελειώσουν.
Γεώργιος Ελ. Τζιτζικάκης
FB: https://www.facebook.com/georgios.tzitzikakis1
FB page: https://www.facebook.com/tzitzikakis.books/