Έκανα πρόσφατα μια βουτιά με το κεφάλι επάνω σε έναν τοίχο! Χτύπησα άγρια με το παρελθόν και θυμήθηκα! Θυμήθηκα πως κάποτε (μιλάμε για τότε που το χαρτί δεν ήτανε μονάχα σε ρολό τουαλέτας αλλά κυκλοφορούσαν και μουσικά περιοδικά) άκουγα ώρες μουσική και έγραφα για εκείνη, έγραφα μαζί της, για εμένα, για όσους γουστάρανε να ακούνε! Εντάξει! Ανοιγόκλεισα τα μάτια μετά τη βουτιά στον τοίχο και κατάλαβα πως κάπου έχασα 18 με 20 χρόνια. Πολλά; Αναστήθηκα, οπότε ξύπνα κι εσύ γιατί σου έχω λίστα ηχητικέ μου αναγνώστη!
Ξεκαθαρίζω: Δεν είμαι κριτικός, είμαι απλός ακροατής. Όσα γράφω δεν ήρθαν συστημένα από εταιρίες, προήλθαν από την αγάπη στο αντικείμενο και κυρίως σε παιδιά που γουστάρουν να το κρατήσουν ζωντανό και να το πάνε ένα βήμα παραπέρα. Στο άρθρο θα βρεις μόνο ελληνικές μπάντες (με ελληνικό και αγγλόφωνο στίχο) αλλά δε γνωρίζω κανένα από τα παιδιά. Επίσης, οι δίσκοι δεν είναι όλοι τους πρόσφατοι, οπότε σε όποιον δεν αρέσει αυτό, ας κόψει λάσπη νωρίς! Αν μείνεις, να θυμάσαι πως το Ροκ και η μουσική εν γένει είναι ένα λιβάδι όπου όλα φυτρώνουν για να ανθίσουν, άρα μπορούν και –ναι!– αλλάζουν θέση, κουβαλώντας ως σταθερά τους μία: την αλήθεια!
Φύγαμε για το Part 18 of ?
Cold I
Δίσκος: Άνθη Γκρεμού (mini LP)
Αγαπημένες dark βόλτες σήμερα από μια ομάδα που όσο την ακούω τόσο περισσότερο μου αρέσει. Τα «Άνθη Γκρεμού» είναι το δεύτερο βήμα της μπάντας (μετά τον δίσκο «Κακός Άνεμος» που είχε έρθει το 2016) και είναι εξαιρετικά εμπνευσμένος.
Εισβολή στον δίσκο με το πρώτο κομμάτι να λέγεται «Intro/Φυλαχτό». Υπέροχη βυζαντινή εισαγωγή με almost backwards voice και ένα ρυθμικό, λυρικό alternative μουσικοταξίδεμα που σε εισάγει στον μελαγχολικό κόσμο του δίσκου. Κομμάτι που ανηφορίζει πάθος, με ευφάνταστες ηλεκτροκιθαριές, καθαρά κύμβαλα που εμπνέουν αφοσίωση και scale semi-cliffs στο μπάσο που σε ωθούν να κλείσεις τα μάτια και να χαθείς μέσα στο κομμάτι.
Επόμενο το «Η Θάλασσα Θρηνεί» και εδώ έχουμε ένα αγριεμένο speedish new wave με απειλητική εισαγωγή και ανεβασμένη ένταση (τέρμα τα ηχεία στο κομμάτι λέμε!). Ποιητικό post με τη φωνή του front σε όμορφες στιγμές, πυκνή bassογραμμή, κιθαροδομές που γουστάρουν και τα τύμπανα άριστα να αγκαλιάζουν το σύνολο (κομμάτι για setlist guys).
«Διαδρομές» το τρίτο του δίσκου, κραυγάζει πως είναι βιωματικό και από το σύνολο των κομματιών αποτελεί ίσως το πιο direct rock του δίσκου. Όμορφες southern χροιές στα κουπλέ, μεταλλικές γέφυρες φωνής και ήχων σε ανεβοκατεβάσματα τα οποία σε ένα live θα σε κάνουν να χτυπηθείς και αγριεμένο ρεφρέν που γυρεύει να αλυχτήσει τον πόνο του.
Ο δίσκος ολοκληρώνεται με το «Εσύ & Εγώ/Outro». Εδώ η φωνή έχει κατηφορίσει σκάλα και η χροιά έχει αποκτήσει ποιητικό βάθος αγκαλιάζοντας ένα up tempo κομμάτι. Ηχηρεπιθετικό, τσαμπουκαλεμένο, με over ‘n’ over double voices που τραντάζουν, echo κιθαροανατολές και με το μπάσο να δίνει ρέστα εδώ. Το τελευταίο δίλεπτο κλείσιμο του δίσκου μας αφήνει με τις ομορφότερες εντυπώσεις προσφέροντας μια απαγγελία σχετικά με το πού στέκεται η ομάδα και η σκοτεινή τέχνη τους. Well done guys!
Εν κατακλείδι:
Το mini ετούτο δισκάκιον μόνο μικρό δεν είναι και μην το προσπερνάτε! Είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρο το γεγονός πως εν έτη οικονομικού χάους και κοινωνικής αποτελμάτωσης, η δημιουργικότητα πετάει άνθη (αγαπημένα dark άνθη) και εμφανίζεται μέσα από ελληνικές μπάντες που έχουν κάτι να μας πούνε και όχι απλώς κοπανώντας μερικές νότες. Οι Cold I είναι μία από αυτές τις μπάντες που γουστάρουν να κάνουν τίμια και σκοτεινά την τέχνη τους και το εκτελούν με ελληνικό στίχο που ευθύς σε κεντρίζει, κυλώντας τα κομμάτια τους σε φθινοπωροχειμωνιάτικο dark wave/post/goth ήχο και αποτελώντας μια ομάδα γεμάτη μελαγχολική punk έμπνευση. Ακούγοντας τον δίσκο ξανά και ξανά, αντιλαμβάνομαι πως διαθέτει ευθύτητα (τόσο σε εμπνεύσεις που ριζώνουν στις απαρχές του είδους όσο και στην προσεγμένη παραγωγή) ενώ η ομάδα δεν ολισθαίνει σε ακρότητες και δεν προσπαθεί σώνει και ντε να σου αρέσει (ένα μεγάλο μπράβο σε αυτό) μα απλώς δηλώνει την alternative οπτική τους περί ζωής μέσα από την τέχνη τους. Για εσένα ηχητικέ μου αναγνώστη που αναζητάς τους ήχους, εδώ έχουμε επιρροές από Bauhaus, UK Decay αλλά και Panx Romana, Τρύπες, Μωρά στη Φωτιά. Ο δίσκος «Άνθη Γκρεμού» κυκλοφορεί τριγύρω σας σε βινύλιο, οπότε σπεύστε να το αποκτήσετε!
Για περισσότερο κρύο μέσα σου, στήριξε την μπάντα εδώ: https://coldi.bandcamp.com/
Αυτά for now από εμένα! Εύχομαι να επιστρέψω σύντομα. Ως τότε, να γελάτε δυνατά να σπάνε τα άσχημα, να ρισκάρετε για τα απίθανα και να ζείτε τις στιγμές πριν αυτές τελειώσουν.
Γεώργιος Ελ. Τζιτζικάκης
FB: https://www.facebook.com/georgios.tzitzikakis1
FB page: https://www.facebook.com/tzitzikakis.books/
