Έκανα πρόσφατα μια βουτιά με το κεφάλι επάνω σε έναν τοίχο! Χτύπησα άγρια με το παρελθόν και θυμήθηκα! Θυμήθηκα πως κάποτε (μιλάμε για τότε που το χαρτί δεν ήτανε μονάχα σε ρολό τουαλέτας αλλά κυκλοφορούσαν και μουσικά περιοδικά) άκουγα ώρες μουσική και έγραφα για εκείνη, έγραφα μαζί της, για εμένα, για όσους γουστάρανε να ακούνε! Εντάξει! Ανοιγόκλεισα τα μάτια μετά τη βουτιά στον τοίχο, έγινε κι ένας σεισμούς και κατάλαβα πως κάπου έχασα 18 με 20 χρόνια. Πολλά; Αναστήθηκα, οπότε ξύπνα κι εσύ γιατί σου έχω λίστα ηχητικέ μου αναγνώστη!
Ξεκαθαρίζω: Δεν είμαι κριτικός, είμαι απλός ακροατής. Όσα γράφω δεν ήρθαν συστημένα από εταιρίες, προήρθαν από την αγάπη στο αντικείμενο και κυρίως σε παιδιά που γουστάρουν να το κρατήσουν ζωντανό και να το πάνε ένα βήμα παραπέρα. Στο άρθρο θα βρεις μόνο ελληνικές μπάντες (με ελληνικό και αγγλόφωνο στίχο) αλλά δε γνωρίζω κανένα από τα παιδιά. Επίσης, οι δίσκοι δεν είναι όλοι του 2017/2018, οπότε σε όποιον δεν αρέσει αυτό, ας κόψει λάσπη νωρίς! Αν μείνεις, να θυμάσαι πως το Ροκ και η μουσική εν γένει είναι ένα λιβάδι όπου όλα φυτρώνουν για να ανθίζουν, άρα μπορούν και –ναι!– αλλάζουν θέση, κουβαλώντας ως σταθερά τους μία: την αλήθεια!
Φύγαμε για το Part 1 of ? (κάθε άρθρο θα έχει δύο ή τρεις προτάσεις λόγω χώρου, χρόνου και χωροχρόνου):
Babel Trio
Δίσκος: Roots Electrified
Ντεμπούτο άλμπουμ για την μπάντα (ορχηστρικός στη βάση του), και τo πρώτο που σκέφτομαι είναι τι γεννάται όταν η Κρήτη με το όποιο βάρος της παράδοσής της, συναντάει την ηχητική ψυχεδέλεια των Hawkwind. Γαμ#% και δέρνει το ελληνικό σύμπαν μας, αυτό συμβαίνει!
Από το πρώτο track με τίτλο «Broken Doga» τα παιδιά τραβάνε τα ορχηστρικά κουμπούρια και ξεκινάνε space stoner μπαλωθιές στα αυτιά μας για να μας συστηθούν. Κλείσιμο νησιώτικου ματιού στο δεύτερο κομμάτι «Algorithms» με γυριστό το κέρατο στην κεφαλή του κρι-κρι να σκαρφαλώνει σε bass-ιστικούς λοφίσκους και μαζί του να ανηφορίζεις ηχητική τρέλα! Θες λόγια κι όχι μόνο ήχο; Κακώς γιατί αρκεί! Αλλά αφού θες, τσίμπα το επόμενο track «Karouzos Dialog» με sample την ταξιδιάρα, έσω-φιλοσοφική ποίηση του Νίκου Καρούζου (σε απαγγελία από τον ίδιο παρακαλώ!). Το κομμάτι ζευγαρώνει το ηχητικό ταξίδεμα του νου με τη ματαιοπονία της ύπαρξης, μαλακώνει το μέσα σου, σε συμφιλιώνει με το άγριο γύρω σου και λες είμαι εδώ, εντός της μουσικής, εντός ζωής.
«Pleiades» το επόμενο κομμάτι σε νουάρ ηχητικές μελωδικές. Βηματίζει κρυφά τοίχο-τοίχο σαν κλέφτης για να μου κατεβάζει τον σφυγμό αλλά αποτελεί μια απαραίτητη ανάπαυλα για τα ηχεία που δονούνται. Next track το «Circular» και όντως με κυκλώνει! Ναι! Κρητικός ηχητικός ανεμοστρόβιλος που ζωντανεύει εδώ ακόμα περισσότερο το νησί που σιγομουρμουρίζει μέσα μου (ίσως και λόγω ιδιαίτερης πατρίδας). Με αρμενίζει τώρα το Trio, λέω μάγκα μου γράφεις σελίδες με τούτο εδώ το ορχηστρικό διαμαντάκι, κλείνει μάτι στην παράδοση, χαμογελάει ο ίδιος ο Μουντάκης από τα ψηλά απέναντι (και δεν κάμω χωρατό, το εννοώ πως τα παιδιά σέβονται άριστα την κληρονομιά που τους δόθηκε!).
«V.L.O» το επόμενο κομμάτι. Δεν ξέρω τι σημαίνει αλλά προσωπικά το αποκωδικοποιώ ως Various Liquid Ocean (© εδώ!) καθώς είναι μια ρευστή synth ομορφιά, Bladerunner-ικό κομμάτι, άλλωστε ο Vangelis (Παπαθανασίου) βάζω στοίχημα πως κυλάει στο αίμα των αγαπημένων επιρροών του Trio (ηχητικέ αναγνώστη μου, look it up αν δεν έπιασες τον συνειρμό). Περνάμε σε ένα ηλεκτρικό μοιρολόι στο επόμενο κομμάτι με τίτλο «Rizitiko» και ετούτο απαιτεί σεβασμό. Τσιμπάνε λέξεις και φωνές οι χορδές και λες τώρα θα σκάσει ναι, όπου να ‘ναι και τσουπ! Το επόμενο uptempo «Pacharde» σε σβερκώνει να κουνήσεις κεφάλι, να κοπανήσεις πόδια, να ξυπνήσεις τους σπόρους τση γης! Μιλάμε για funky, ψυχεδελικό πεντοζάλη (if I may!) που δε χορταίνεται να ακουστεί μονάχα μια φορά! Με το «Wick», ίσως το πιο stoner heavy και χωμάτινο κομμάτι στο σύνολο, κλείνει ο δίσκος σε πάνω από μισή ώρα μουσικάρες, αλλά to φυτίλι των παιδιών έχει ανάψει για τα καλά και θα πάρει φωτιά στο μέλλον (can’t wait for that)!
Το λοιπόν: Electrified λαγούτο, τύμπανα μελετημένα και μπάσο που στηλιτεύει! Γεύεσαι την τρέλα των μουσικών αυτών, ακούς τις γνώσεις τους, οσμίζεσαι τον σεβασμό στην παράδοση και το μεράκι των παιδιών που τους φαντάζομαι με καλώδια ανάμεσα σε ελιές, μιτάτα και μέταλλα (και μπράβο σας ρε μάγκες!) Ηχεία; Ενισχυτές; Κανάλια; Δεν υπάρχουν τόσο υψηλά όσο τα θες για να ανεβάσεις τις συνθέσεις των Babel Trio και να τους χορτάσεις. Ψάξε βρες το δισκάκι και κυρίως, τράβα δες, άκου, κρίνε, ζήσε τους live!
Για περισσότερη ψυχεδέλεια, τσικουδιές, Κρήτη κι αγάπη, στο κανάλι τους:
https://www.youtube.com/channel/UCs2B2-ljAUNek-UpPGEOFcA/about
Project Renegate
Δίσκος: Cerebra (EP)
Μικρή γεύση για μια μπαντάρα που από τη μέρα που την άκουσα, pitch-άρω την ένταση και πατάω το mixed repeat. Το πρώτο κομμάτι του EP έχει τίτλο «Pressure» (κυκλοφορεί επίσημο clip, τσεκάρετέ το και μείνετε με το στόμα ανοιχτό!) και συνοψίζει όλο αυτό που πρόκειται να γίνει στο μέλλον με την ομάδα αυτή. Τσεκουριά στη μέση του EP με το δεύτερο κομμάτι «Natural Born Killer» που στα χώνει κατάφατσα φωνάζοντάς σου ότι μάγκα μου, δεν ήρθαμε εδώ για να παίξουμε! Nop! Κι αν παίξουμε κάτι, αυτό θα είναι τρέχοντας μέσα στο μυαλό σου! Γιατί; Γιατί μπορούμε! Το τρίτο κομμάτι τιτλοφορείται «One Of The Crowd» και εδώ η σειρήνια φωνή της front woman είναι στα πιο light της, όμως η ηλεκτρονική δυστοπία δίνει βάθος στους ήχους ενώ πριν κλείσει το EP (και όχι, όχι, όχι, it wasn’t enough for my ears!). φανερώνει τα αγριοκέρασα σε ένα δέντρο που θέλει να πετάξει βαθιές και άξιες ρίζες.
Λοιπόν το «Cerebra» διαθέτει μια παραγωγή άξια και μετρημένη ορθά στο ζύγι (λιγότερο echo next time όμως guys) και εντέλει θα το πω, δε θα το κρατήσω μόνο δικό μου! Να το πω; Θα το πω, ναι! Τολμηρό, αλλά θαρρώ πως εδώ έχουμε να κάνουμε με τους δικούς μας Evanescence (αν και θαρρώ πως πάλι αδικώ τα παιδιά). I know, calm down, I hear you what you say! Mια τέτοια αντιστοιχία μπορεί στους πιο hardcore του είδους να μην αρέσει, όμως το αναφέρω ξεκάθαρα γιατί τα παιδιά κατέχουν μουσικά τι δημιούργησαν και έχουν το πακέτο για να το κατακτήσουν. Εύχομαι από καρδιάς να ανοίξει και η πόρτα και να κάνουν μια αντίστοιχη καριέρα με εκείνη της blue eyes doll, γιατί κάτι η μελωδική, almost groovy φωνή της front woman των Project Renegate, κάτι τα τρίποντα που σκοράρει η ομάδα με τα bass lifts ‘n’ quitar riffs, έχεις και τα διαολεμένα drum-ογεμίσματα, στέκεσαι με τέρμα την ένταση να ακούς εκείνο που γουστάρεις από μια μπάντα του είδους (και δε μιλώ μονάχα σε new age goth ή nu γραμμή αλλά μελωδικά κινείται από το non flat metal ως το dark electronica). Έχω την αίσθηση (and I prey for that!) πως το μέλλον θα κινηθούν σε πιο βαθιά μονοπάτια και θα δούμε πολλά από τα παιδιά! Από καρδιάς ευχές να σκαρφαλώσουν γρήγορα με την αξία τους και έξω από την Ελλάδα μας (και να μας καλούνε σε κάνα Live τους για backstage όταν πιάσουν ουρανό!)
Food for headbanging στο κανάλι τους:
https://www.youtube.com/channel/UCX5zHAKWh35oPsbHANEbI3w
Αυτά for now από εμένα! Εύχομαι να επιστρέψω σύντομα. Ως τότε, να γελάτε δυνατά να σπάνε τα άσχημα, να ρισκάρετε για τα απίθανα και να ζείτε τις στιγμές πριν αυτές τελειώσουν.
Γεώργιος Ελ. Τζιτζικάκης
FB: https://www.facebook.com/georgios.tzitzikakis1
FB page: https://www.facebook.com/tzitzikakis.books/
