Τους Δυστυχώς Τίποτα τους γνώρισα πριν από ένα χρόνο ψάχνοντας στο myspace. Όταν τους ανακάλυψα, και κατέβασα το promo που το παρείχαν δωρεάν από την σελίδα τους, όπως παρέχουν σήμερα και το παρόν full length album τους, ενθουσιάστηκα και έψαχνα να βρω τη φράση με την οποία θα μπορούσα να περιγράψω στους αναγνώστες της σελίδας μας αυτό το όμορφο συναίσθημα που ένοιωθα. Η φράση που κατέληξα ήταν «Η ομορφιά της απλότητας……».

Σήμερα, ένα χρόνο μετά με το ‘Είναι απλά μια βουτιά’ θα επιμείνω σε αυτή τη φράση. Ένας δίσκος 12 κομματιών χωρίς πολλές φανφάρες αλλά με ουσία, ωριμότητα, καλοδουλεμένος, αρμονικός, χωρίς ακρότητες για εντυπωσιασμό, με βατά κομμάτια, μελωδικά φωνητικά, ευθύ και άμεσο στίχο.

Ένας δίσκος που μας ταξιδεύει με τους ήχους του από τα ‘60s με τις χίπικες επιρροές του, στα ‘80s του post rock και στα ‘90s του πιο εναλλακτικού και ρυθμικού rock. Θα μου πείτε τώρα ότι είναι παλιομοδίτικος, ε και λοιπόν τι; Τι πάει να πει παλιομοδίτικος. Η έμπνευση δεν έχει μόδες και φόρμες. Ο καθένας εκφράζετε όπως νοιώθει και οι Δυστυχώς Τίποτα, και έμπνευση έχουν, και την εκφράζουν πολύ όμορφα. Προσωπικά προτιμώ κάτι απλό και όμορφο παρά ένα καταιγισμό με ανούσια μπλιμπλικια.

Το «Είναι απλά μια βουτιά» μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν από την σελίδα της μπάντας.

Οι Δυστυχώς Τίποτα είναι:

Μανόλης Λιανής – κιθάρα / φωνή
Παναγιώτης Ελευθερίου-κιθάρα
Άγγελος Αγγελόπουλος-τύμπανα
Κωστής Γιδόπουλος – πλήκτρα / φωνητικά
Στέλιος Καρανίκας –μπάσο

Κείμενο: Αντώνης Δριβελόπουλος