Είναι ένα δισκάκι που αγόρασα πρόσφατα και η ικανοποίηση που μου έδωσε μέσα μου ήταν τεράστια. Ένα δισκάκι που όσες φορές θυμάμαι τον εαυτό μου να ψάχνει μέσα στις εγχώριες κυκλοφορίες το έβρισκα πάντα μπροστά μου κι όμως ποτέ μου δεν το αγόραζα, ενώ γνώριζα τους Έρεβος. Δεν είχε τύχει όμως να τους «αφήσω» να με αγγίξουν… πόσο λάθος έκανα.
Το «Ανόητες έχθρες» είναι η τελευταία δισκογραφική δουλειά που μας άφησαν οι «Έρεβος» εν έτη 1999, πριν τραβήξουν για τα νησιά της κόλασης και χάσουμε τα ίχνη τους.
Ένα διαμαντάκι της ελληνόφωνης ροκ σκηνής το οποίο βγήκε κοντά στο 2000 αλλά ο ήχος του και η όλη ατμόσφαιρα που το περιτυλίγει θυμίζουν εύκολα δεκαετία του 80.
Ήταν ο Μιχάλης Γαλαίος στην κιθάρα, βγάζοντας την ψυχεδέλεια και την εκρηκτικότητα που χαρακτήριζε τον ήχο του συγκροτήματος. Γράφοντας επίσης και τους στίχους του συγκροτήματος οι οποίοι ήταν από τα βαριά χαρτιά τους. Πως μπορεί να μην σε αγγίξουν στίχοι του στιλ : «Ζητάμε πληρωμή για κάθε μυστικό μας, και ξαναμπαίνουμε εύκολα στον βούρκο τον παλιό. Μα ποιος μπροστά στον έρωτα για κόλαση μιλάει, ευχάριστα στις τύψεις μας θρέφουμε την ψυχή μας» από το τραγούδι «Μοίρα Παράξενη» ή επίσης : «Χτυπώ με δύναμη τους τοίχους παίρνω αντίθετες πορείες, γίνομαι ένα με το πλήθος και αναζητάω μελωδίες. Τρώω απ’ την σάρκα μου και ανοίγω μπουκάλια, αυτή η αγάπη μου με σπρώχνει στο τέρμα, πάνω που έμαθα να αντέχω και σ’ένα, πρέπει μονάχος πάλι να ζώ.» από το τραγούδι «Καίνε τις μάγισσες στα δάση».
Ήταν ο Γιώργος Γαλαίος στο μπάσο ο οποίος με τις μελωδίες του συνόδευε φανταστικά τον εξίσου πολύ καλό ντράμερ, τον Χάρη Παπαβασιλείου κρατώντας καλά και σταθερά την βάση της μουσικής των Έρεβος.
Ήταν και ο Λάμπρος Σφυρής στην φωνή και τα πλήκτρα, παίζοντας χαρακτηριστικά και δίνοντας την ψυχεδελική ατμόσφαιρα που προανέφερα στην μπάντα… όπου μαζί με την εξίσου σκοτεινή φωνή του συμπλήρωνε πανέμορφα το αποτέλεσμα. Δεν έχουμε να κάνουμε με κάποια τρομερή φωνή με εκτάσεις, γυρίσματα κτλ. Είναι η ερμηνεία αυτή που στιγματίζει, είναι η φωνή που ακούς να ουρλιάζει από το πηγάδι, το συναίσθημα που σου μεταφέρει τραγουδώντας ή απαγγέλοντας τους πολύ όμορφους στίχους, αυτή που χαρακτηρίζει μια ροκ μπάντα.
Έχουμε να κάνουμε με έναν δίσκο με 10 τραγούδια τα οποία σε μεταφέρουν σε ένα μοναδικό ταξίδι. Ένα προς ένα σου δίνουν και από κάτι, σε ταξιδεύουν εκεί που μόνο η μουσική μπορεί να το καταφέρει. Δίσκος μαύρος και σκοτεινός, όπως το εξώφυλλο και το ένθετο, κατάλληλος για κάτι περίεργες νύχτες που αναζητάς διαφυγή. Ακούγεται εύκολα στο repeat, ξανά και ξανά.
Αν τον συναντήσετε ξεχασμένο σε κάποιο δισκάδικο, μην διστάσετε να τον αποκτήσετε, είναι από τα καλύτερα δισκάκια που μας άφησε κληρονομιά η δεκαετία του 90 και έχει ιδιαίτερη θέση στην δισκοθήκη μας.
Tracklist :
1. Το πιο σοφό σου ψέμα
2. Οργή
3. Χειμώνας
4. Δρομολόγια
5. Νησιά της κόλασης
6. Καίνε τις μάγισσες στα δάση
7. Μοίρα παράξενη
8. Εχθροί
9. Σώπα
10. Porcelina
Από τον Νίκο Γραμμάτο